ΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ.--

Αραγε η καταδίκη του Σαντάμ Χουσείν τυχαία εκδόθηκε δύο ημέρες πριν τις σημερινές ενδιάμεσες εκλογές των ΗΠΑ; Ηταν η καταδίκη η «έκπληξη της τελευταίας στιγμής» στην προσπάθεια των Ρεπουμπλικανών να διατηρήσουν τον έλεγχο των δύο Σωμάτων του Κογκρέσου; Είναι σίγουρο ότι η κατάσταση στο Ιράκ κυριάρχησε στην προεκλογική εκστρατεία με τους Δημοκρατικούς να μιλούν για την αποτυχία της κυβέρνησης Μπους και τον πρόεδρο να αλλάζει το σύνθημα: «Η νίκη είναι δυνατή»... Ετσι η καταδίκη του Σαντάμ Χουσείν ενδεχομένως είναι ένα χαρτί.

Πόσο δυνατό; Θα κριθεί στις κάλπες από όσους αμερικανούς προσέλθουν τελικά ώστε να εκλέξουν το 1/3 των μελών της Γερουσίας, του συνόλου της Βουλής των Αντιπροσώπων και 36 κυβερνητών. Μέχρι στιγμής οι δημοσκοπήσεις δείχνουν Δημοκρατικούς και στο οπλοστάσιο τους εκτός του πολέμου του Ιράκ, η αποτυχία στο Αφγανιστάν, το χάος -όπως το χαρακτηρίζουν αποσιωπώντας την εγκληματική του διάσταση- του τυφώνα «Κατρίνα», τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές υπέρ των πλουσίων και τις απόπειρες περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του συστήματος ασφάλισης.

Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι ο έλεγχος της Βουλής είναι μάλλον εύκολη υπόθεση για τους Δημοκρατικούς, οι οποίοι προηγούνται με σημαντική διαφορά, ωστόσο, στη Γερουσία τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Αλλά και στην περίπτωση των 36 κυβερνητών τα πράγματα μοιάζουν να είναι θετικά για τους Δημοκρατικούς. Σήμερα υπάρχουν 28 Ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες, έναντι 22 Δημοκρατικών. Βάσει των δημοσκοπήσεων, τουλάχιστον οι μισοί από τους 36 αναμένεται να περάσουν στον έλεγχο των Δημοκρατικών.

Ενα είναι σίγουρο, ότι ο «παράγοντας Μπους» δηλαδή η πολύ χαμηλή αποδοχή της πολιτικής του Λευκού Οίκου θα κρίνει εν πολλοίς το εκλογικό αποτέλεσμα. Και δέχεται συνεχόμενα βέλη από αρκετούς ρεπουμπλικανούς αξιωματούχους που είχαν προωθήσει τον πόλεμο στο Ιράκ όπου ανοιχτά πλέον επιτίθενται και παραδέχονται ότι η κυβέρνηση Μπους επέδειξε ανικανότητα στη διαχείριση της κατάστασης.

«Τελικά, ο πρόεδρος είναι αυτός που είναι υπεύθυνος» δηλώνει σε συνέντευξή του που δημοσιεύεται στο τεύχος Δεκεμβρίου του Vanity Fair, ο Ρίτσαρντ Περλ, πρώην σύμβουλος, μέλος της Επιτροπής Πολιτικής και Αμυνας του Πενταγώνου έως το 2004 παρότι επαναλαμβάνει τον «κίνδυνο του Ιράκ του Σαντάμ Χουσείν. Ωστόσο δηλώνει ότι η κατάσταση θα μπορούσε να είχε διαχειριστεί χωρίς στρατιωτική επέμβαση.

Επίσης, σύμφωνα με τον Κένεθ Αντελμαν, επίσης πρώην μέλος του Πενταγώνου και υπέρμαχο της εισβολής στο Ιράκ, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Ο.Μπους, ο υπουργός Αμυνας Ντόναλντ Ράμσφελντ και τα άλλα μέλη της κυβέρνησης έχουν «όλοι προσωπικά τεράστια ελαττώματα, αλλά μαζί είναι επικίνδυνοι, καταστροφικοί και δυσλειτουργικοί».