Κυριακή 16 Ιούλη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 28
ΓΕΡΜΑΝΙΑ - ΛΔ ΚΙΝΑΣ
Τι απέδωσε η επίσκεψη του Ζου Ρονγκί στο Βερολίνο

Το τελευταίο δεκαήμερο του Ιούνη η γερμανική πρωτεύουσα υπήρξε κέντρο συνομιλιών υψηλών πολιτικών προσωπικοτήτων με τους Γερμανούς ομολόγους. Αφού είχε προηγηθεί στα μέσα του μήνα η επίσκεψη του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, ακολούθησαν στη συνέχεια οι επισκέψεις του Γάλλου Προέδρου Ζακ Σιράκ και του Αγγλου πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ, για να κλείσει ο κύκλος με την επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού τις τελευταίες τρεις μέρες του Ιούνη Ζου Ρονγκί.

Μεταξύ αυτών των τριών τελευταίων συνομιλιών υπάρχει διαφορά ποιότητας, διαφορά επιδιώξεων και στόχων. Οπως σωστά σημείωσε ο «Ριζοσπάστης», ο Σιράκ συμφώνησε με τον σοσιαλδημοκράτη καγκελάριο Γκέρχαρτ Σρέντερ στην ηγεμονία του γαλλογερμανικού άξονα, στην ΕΕ, δηλαδή για το ότι οι δύο αυτές χώρες - παρά τις επιμέρους διαφορές - να επιβάλλουν σε άλλα - κυρίως τα μικρότερα κράτη - την οικονομικο-πολιτική και στρατιωτική επικυριαρχία τους στην «Ενωμένη Ευρώπη» της ελεύθερης και ασύδοτης καπιταλιστικής αγοράς και υποχείριας του ΝΑΤΟ.

Ο Σιράκ πρότεινε η Γερμανία να πάρει έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αιτιολόγησε μάλιστα την πρότασή του (στο Μπούντεσταγκ) με το επιχείρημα ότι η Γερμανία μετά από μισό αιώνα πήρε πάλι μέρος σε πόλεμο (κατά της Γιουγκοσλαβίας)!!!

Ο Μπλερ με τη σειρά του επισκέφθηκε το Βερολίνο γιατί αισθάνεται απομονωμένος από το γαλλογερμανικό άξονα και ελίσσεται, επειδή η πολιτικο-οικονομική του «σοφία» - ο «μπλερισμός» - η δημαγωγική του εξαπάτηση περί του «τρίτου δρόμου» διακυβέρνησης έχει αρχίσει να ξεφτίζει και να μη γίνεται αποδεκτή από πλατιές μάζες των Αγγλων εργαζομένων. Κατά το «Spiegel» (τεύχος 27 του Ιούνη) ο απομονωμένος Μπλερ «προσπάθησε να εξασφαλίσει την αξίωση της Μεγάλης Βρετανίας στην ηγεσία της ΕΕ».

Ο ανταποκριτής της «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (29/6) στο Λονδίνο διαπιστώνει σχετικά: «Για πρώτη φορά μετά την εκλογή του πριν τρία χρόνια, η κυβέρνησή του βρίσκεται σε σοβαρή κρίση... Το εκλογικό σώμα δεν μπορεί πια να ακούσει τις αιώνιες ειδήσεις επιτυχίας της κυβέρνησης, από τότε που έγινε έκδηλο ότι οι εξαγγελθείσες βελτιώσεις στο σύστημα Παιδείας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας είναι πολύ ανεπαρκείς... Για τους Μπλερικούς είναι σαφής η σοβαρότητα της στιγμής. Γι' αυτούς έχει σημασία, σαν πρώτη κυβέρνηση των Εργατικών, να κατακτήσουν μια δεύτερη βουλευτική περίοδο».

Η επίσκεψη του Ζου Ρονγκί

Σε αντίθεση με τις δυο αυτές επισκέψεις, οι συνομιλίες του πρωθυπουργού της ΛΔ της Κίνας αποσκοπούσαν αποκλειστικά στις σχέσεις των δύο χωρών και σε πρώτο λόγο θέματα οικονομικής συνεργασίας. Αλλά επειδή η οικονομία και πολιτική συμβαδίζουν, είναι αυτονόητο ότι τα αποτελέσματα των οικονομικών συμφωνιών δεν άφησαν ανεπηρέαστο το πλαίσιο των πολιτικών σχέσεων Πεκίνου - Βερολίνου.

Από τις ανακοινώσεις που έγιναν στη γερμανική πρωτεύουσα παρουσιάζεται η εξής εικόνα των αποτελεσμάτων στον οικονομικό τομέα: Μετά τις συνομιλίες Ρονγκί- Σρέντερ, αντιπρόσωποι μεγάλων γερμανικών εταιριών υπέγραψαν στο Βερολίνο μια σειρά συμφωνιών για επενδύσεις στην Κίνα. Χαρακτηριστική η περίπτωση του γερμανικού κοντσέρν χημείας BASE, που με κινεζικό εργοστάσιο χημείας θα επενδύσουν μαζί 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια για την κατασκευή στη ΛΔ Κίνας ενός μεγάλης δυναμικότητας εργοστασίου χημείας. Πολύ ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η πρόθεση του Πεκίνου να κατασκευαστεί στη Σαγκάη - δοκιμαστικά - μια σιδηροδρομική γραμμή έκτασης 42 χιλιομέτρων που θα συνδέει το αεροδρόμιο με το κέντρο αυτής της πόλης. Για την κατασκευή της γραμμής θα συμβάλει και η γερμανική πλευρά, γιατί η κινεζική κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να προβεί στην αγορά του γερμανικού μαγνητικού εναέριου σιδηροδρόμου, υψίστης ωριαίας ταχύτητας 407 χλμ «Τρανσράπιντ». Μια πρώτη δοκιμή, με επιβάτη τον ίδιο τον Κινέζο πρωθυπουργό, έγινε στο Λάτεν της Κάτω Σαξωνίας και ο Ρονγκί δήλωσε μετά στους δημοσιογράφους ότι το γερμανικό σύστημα «Τρανσράπιντ» είναι «ώριμο» και «προοδευτικότερο» από το αντίστοιχο κινεζικό.

Στη χρηματοδότηση της κατασκευής της γραμμής διπλής κατεύθυνσης από το αεροδρόμιο στο κέντρο της Σαγκάης θα μετάσχουν από τη γερμανική πλευρά οι εταιρίες «Τίσεν», «Αντράντς», «Ζίμενς» και η γερμανική κυβέρνηση. Το ποσό της κατασκευής ανέρχεται σε 15-17 δισεκατομμύρια μάρκα και η διάρκεια κατασκευής τέσσερα χρόνια. Αν τελικά υπογραφεί η συμφωνία αγοράς του «Τρανσράπιντ» θα πρόκειται για ποσό ύψους δεκάδων δισεκατομμυρίων μάρκων.

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι οι Γερμανοί, που είχαν σχεδιάσει αρχικά να χρησιμοποιήσουν αυτόν τον υπερταχύ μαγνητικό εναέριο σιδηρόδρομο μεταξύ Βερολίνου - Αμβούργου, τελικά παραιτήθηκαν από τη χρησιμοποίησή του, γιατί τον θεωρούν οικονομικά ασύμφορο. Οι Κινέζοι ωστόσο φαίνονται αποφασισμένοι να το τολμήσουν.

Μια περίεργη συμφωνία

Αναφέρεται ότι μεταξύ Ρονγκί και Σρέντερ αποφασίστηκε και η «παροχή βοήθειας» στην Κίνα στον τομέα της Δικαιοσύνης. Στην ενίσχυση του «Κράτους δικαίου», το ονομάζει ο γερμανικός Τύπος. Λες και περίμενε η ΛΔ της Κίνας βοήθεια από τη Γερμανία για να δημιουργήσει ένα κράτος όσο γίνεται δικαιότερο για τα δισεκατομμύρια του λαού της.

Πάντως ο γερμανικός Τύπος υποστηρίζει ότι ήδη από πέρσι είχε συμφωνηθεί αυτή η παροχή βοήθειας. Προβλέπει την ανταλλαγή ειδικών σε όλους τους τομείς του δικαίου: εργατικό και κοινωνικό δίκαιο, αστικό και εμπορικό δίκαιο, το διοικητικό δίκαιο, την καταπολέμηση της οικονομικής εγκληματικότητας, της διαφθοράς και τη μετεκπαίδευση δικαστών. Το αιτιολογικό - κατά τον γερμανικό Τύπο - είναι ότι η ΛΔ της Κίνας διαθέτει 180.000 δικαστικούς, αλλά από αυτούς μόνο το 10% έχει πανεπιστημιακές γνώσεις και γι' αυτό προσφεύγει στη βοήθεια του εξωτερικού. Ανεξάρτητα από την ακρίβεια ή μη αυτών των λεπτομερειών, είναι γεγονός ότι το γερμανικό κεφάλαιο που τοποθετείται στην Κίνα ζητάει μεγαλύτερη εξασφάλιση για τα κέρδη του και συνεπώς νόμους που να του παρέχουν όλες τις νομικές εγγυήσεις γι' αυτό. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Σρέντερ λίγες μέρες πριν την άφιξη τού Κινέζου πρωθυπουργού στο Βερολίνο είχε συνάντηση με Γερμανούς βιομηχάνους, όπου - κατά το «Σπίγκελ» (26/6) - «καθορίστηκαν με ακρίβεια στρατηγικές, στόχοι και ένας κώδικας συμπεριφοράς. Θέλουμε οι Κινέζοι να γίνουν εντελώς κανονικοί εμπορικοί εταίροι, λέει ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Βέρνερ Μίλερ».

Τα «ανθρώπινα δικαιώματα»

Ενα άλλο ζήτημα στις σχέσεις Γερμανίας - ΛΔ Κίνας είναι τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Η Γερμανία δε σταμάτησε να ισχυρίζεται ότι στην Κίνα «παραβιάζονται» τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ακόμα, πρόσφατα η γερμανική Βουλή, το Μπούντεσταγκ, ενέκρινε ψήφισμα, σύμφωνα με το οποίο τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κίνα «δεν εξελήχθηκαν θετικά στον αναμενόμενο τρόπο». Αμέσως μετά από αυτό ο Γερμανός πρέσβης στο Πεκίνο κλήθηκε δύο φορές στο ΥΠΕΞ για να παραλάβει τις διαμαρτυρίες των Κινέζων.

Μία τρίτη διαμαρτυρία του κινεζικού ΥΠΕΞ ακολούθησε ακριβώς τις μέρες της επίσκεψης Ρονγκί στο Βερολίνο. Ισως και γι' αυτό το λόγο αυτή τη φορά να πέρασε το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη γερμανική πλευρά αθόρυβα. Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» είχε και μια άλλη εξήγηση. Εγραφε: «Κάνουμε εμπόριο, χωρίς να το συνδέουμε με οποιοδήποτε πλαίσιο θεωρητικό περί δημοκρατίας, προσανατολισμένο σε αξίες. Ετοιμαζόμαστε για τον προσεχή επισκέπτη, τον Ιρανό Πρόεδρο Χατάμι».

Το εμπορικό κέρδος, λοιπόν, αυτό ενδιαφέρει κυρίως!


Θανάσης ΒΟΡΕΙΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ