Μια μεγάλη μορφή της ηρωικής Εθνικής μας Αντίστασης έφυγε από τη ζωή πριν δώδεκα μέρες. Το Σάββατο 1η Ιούλη, ο αγωνιστής Γιώργος Λεβέντης πέθανε στο νησί της Κέρκυρας, όπου και κηδεύτηκε.

Ο Γ. Λεβέντης είχε γεννηθεί το 1916 στη Σελίβανη Δωδώνης Ιωαννίνων. Εγκατέλειψε σε ηλικία 15 χρονών την Ηπειρο για να δουλέψει σαν εργάτης στην Αθήνα. Οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ στο Βύρωνα και συνέχισε τις σπουδές του, πετυχαίνοντας στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και μαθητεύοντας πλάι στον Παρθένη.

Στη διάρκεια της δικτατορίας του Μεταξά, δούλεψε στο παράνομο τυπογραφείο της ΟΚΝΕ και στη διακίνηση του Τύπου. Στο ίδιο τυπογραφείο τυπώθηκε και κυκλοφόρησε το ιδρυτικό του ΕΑΜ. Στις αρχές του 1942, στάλθηκε στην Ηπειρο όπου δούλεψε στη διαφώτιση του ΕΛΑΣ. Το Γενάρη του 1943, συνελήφθη από τους Ιταλούς και πέρασε από το θάλαμο αντιποίνων ως μελλοθάνατος για ένα μήνα.

Μεταφέρθηκε στο Λαζαρέτο και με την κατάρρευση της Ιταλίας δραπέτευσε με τη βοήθεια και της Κομματικής Οργάνωσης Κέρκυρας στην Αλβανία, για να περάσει πάλι στην Ηπειρο, όπου τοποθετήθηκε στο Σύνταγμα 3/40 του ΕΛΑΣ.

Στη μάχη της Πλάκας κατά του ΕΔΕΣ διηύθυνε τον αντιπερισπασμό, συνελήφθη και ανακρίθηκε από τον Κομνηνό Πυρομάγλου, δραπέτευσε στη διάρκεια της μεταφοράς με τον οπλισμό των φυλάκων του και ξαναπέρασε μάχιμος.

Αργότερα, τοποθετήθηκε γραμματέας της Εθνικής Αλληλεγγύης στην περιοχή Πρέβεζας - Φαναρίου για να ξαναπιαστεί το Φλεβάρη του 1944 στα Γιάννενα από τη Χωροφυλακή, απ' όπου παραδόθηκε στα Ες - Ες. Υπέστη βασανιστήρια στην ηλεκτρική καρέκλα και στάλθηκε στο στρατόπεδο του Νταχάου, όπου ήταν στο γραφείο της ομάδας επιβίωσης που κρατούσε την επαφή με την οργάνωση Μονάχου του DKP και τις ομάδες των άλλων κρατουμένων (Σοβιετικών, Πολωνών, Τσέχων κλπ.). Εκεί συνδέθηκε με βαθιά φιλία με τον γραμματέα του ΚΚΕ, Νίκο Ζαχαριάδη.

Απελευθερώθηκε τον Απρίλη του 1945 και επικεφαλής 300 συγκρατουμένων του, διέσχισε τη Γερμανία, την Αυστρία και τη Γιουγκοσλαβία για να φτάσει στην Ελλάδα το Σεπτέμβρη του 1945, όπου συνελήφθη με άλλους 6 από την Ασφάλεια Φλώρινας και κρατήθηκε για 16 μέρες.

Πριν την έναρξη του δεύτερου αντάρτικου, τοποθετήθηκε από τον ίδιο τον Νίκο Ζαχαριάδη στο πλευρό του Νίκου Βαβούδη στον παράνομο μηχανισμό που συνέδεε το κλιμάκιο της ΚΕ στην Αθήνα με το καθοδηγητικό κέντρο στο βουνό και στο εξωτερικό αργότερα μετά το 1949.

Ο Γ. Λεβέντης διέφυγε παράνομα στη Γαλλία μετά την αυτοκτονία του Ν. Βαβούδη και τις συλλήψεις των μελών της ΚΕ. Στις δίκες του 1961 για «κατασκοπία», ο διευθυντής Ασφαλείας Ρακιντζής και ο επιτελικός Νικολόπουλος μάταια προσπαθούσαν να συνδέσουν τον «φουστανελά» και τον «ζαχαροτσολιά» που εξέπεμπαν από το δίκτυο των παράνομων ασυρμάτων με κάποιον από τους κατηγορούμενους για να στηθεί το σαθρό κατηγορητήριο.

Οι ασύλληπτοι παράνομοι ήταν το ίδιο πρόσωπο, ο Γ. Λεβέντης, που φεύγοντας από τη ζωή την 1η Ιούλη πήρε μαζί του την ιστορία του δικτύου των ασυρμάτων.

Ο Γ. Λεβέντης εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα από το 1962 όπου διετέλεσε και πρόεδρος του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ. Στάθηκε σε όλη του τη ζωή με το κεφάλι ψηλά, σεμνός και περήφανος για την ιδεολογία και την καταγωγή του.