Με το κλιμάκιο του ΚΚΕ φτάσαμε από το Βαθύ, την πρωτεύουσα του νησιού, στο Πυθαγόρειο. Αριστερά η θάλασσα και δεξιά καμένη πλαγιά. Ο άνεμος τσούζει τα μάτια. Καμένες εκτάσεις δεξιά και αριστερά από το δρόμο, λωρίδες καμένου εναλλάσσονται με πράσινο, σαν να ακούμπησε μια πυρωμένη παλάμη στη γη, με ανοιχτά τα δάχτυλα.
Στη Χώρα, απαγορεύεται η πρόσβαση μετά το μέσο του χωριού. Ο μαύρος καπνός κρύβει τον ήλιο, έφτασε μέχρι την Τουρκία. Στο Ηραίο, το καμένο έδαφος βρίσκεται δίπλα σε σπίτια που αναρωτιέσαι πώς γλίτωσαν. Δυο βήματα από την παραλία, δέντρα στέκουν καρβουνιασμένα. Σαν σπίρτο που καίγεται. Συνεχίζουμε προς Παγώνδα, περνάμε έξω από τους Μύλους. Στάχτη όλα. Το χωριό άσπρη κηλίδα σε μαύρο φόντο. Η ατμόσφαιρα είναι θολή και ο αέρας καυτός, τα πάντα μαυρισμένα, χωρίς ίχνος ζωής. Καταλαβαίνεις πως όταν οι κάτοικοι λένε ότι κάηκε το χωριό τους δεν εννοούν τα σπίτια τους μόνο. Το χωριό είναι τα πάντα γύρω του και εκεί δεν υπάρχει τίποτα τώρα. Ο Παγώνδας είναι αμφιθεατρικό χωριό. Βλέπεις τη θάλασσα κάτω στο βάθος και τις κορυφές του Καρβούνη. Τεράστιες εκτάσεις καμένες. Δεν υπάρχουν λόγια περιγραφής. Πριν τους Σπαθαραίους η γη μαυρισμένη, καπνοί υψώνονται από ορισμένα σημεία του εδάφους, η φωτιά πάλεψε να λιώσει και την πέτρα ακόμη. Πυκνός μαύρος καπνός ανεβαίνει από την κατεύθυνση των Σκουρέικων και των Κουμέικων, προς τα Ανατολικά. Τους Σπαθαραίους, επίσης αμφιθεατρικό χωριό που βλέπει στη θάλασσα χαμηλά, η φωτιά τους έζωσε από πάνω, από αριστερά και δεξιά, αλλά και από κάτω! Καταλαβαίνεις ότι δόθηκε τιτάνια μάχη για να σωθούν τα σπίτια. Λίγο έξω από το χωριό, κατεστραμμένες κολόνες της ΔΕΗ, μαύρο χώμα. Σε πολλά από αυτά τα χωριά κόπηκε το ηλεκτρικό ρεύμα και το νερό. Ακολουθεί ο Πύργος. Ενα κολαστήριο. Περιτριγυρισμένο από πλαγιές, είναι σκεπασμένο από καπνό. Η φωτιά μαίνεται μέσα και γύρω από το χωριό. Αστυνομία, στρατός, πυροσβέστες, εθελοντές, οχήματα μουγκρίζουν καθώς αφήνουν και παίρνουν κόσμο, γεμίζουν τις δεξαμενές τους με νερό. Η κατάσταση μοιάζει εξωπραγματική. Μέλισσες τριγυρίζουν παντού, από τα μελίσσια που κάηκαν, αλλά και από το δάσος που καταστράφηκε.
Εξω από τους Μαυρατζαίους ξανά η εικόνα της καταστροφής. Στο δρόμο επάνω, καμένο ένα εργαστήριο κεραμικής, δίπλα από ένα πρατήριο βενζίνης. «Επεφτα μπροστά στα πυροσβεστικά οχήματα και παρακαλούσα να σβήσουν τη φωτιά. Μου έλεγαν ότι έχουν εντολή να πάνε αλλού και οι αστυνομικοί με έσπρωχναν στην άκρη. Επαθα ζημιά 35 εκατομμυρίων. Δε θέλω λεφτά, θέλω να με βοηθήσουν να ξαναφτιάξω το μαγαζί μου», λέει η ιδιοκτήτρια, Ευαγγελία Μπινιώ, μητέρα τριών παιδιών.
Στη συνέχεια, το κλιμάκιο πήγε στο αεροδρόμιο, στη βάση του συντονιστικού οργάνου. Κατά τη διάρκεια της σύντομης ενημέρωσης του βουλευτή του ΚΚΕ, εντύπωση προκαλεί ο χάρτης που έχουν στα χέρια τους οι αρμόδιοι, ένας μικρός τουριστικός χάρτης, από τους λιγότερο ενημερωμένους!!! Στην περιοχή του αεροδρομίου, που είναι κοντά στο Ηραίο, «βρέχει» στάχτη.
Στη συνέχεια, κοντά στους Μυτιληνιούς, μια νέα συνολική εικόνα μιας απέραντης πυράς και τα πυροσβεστικά αεροπλάνα να φαίνονται μικρά σαν μύγες μέσα στον καπνό. Μετά από μια μεγάλη στροφή, φτάνουμε στο Κοκκάρι. Πίσω από το χωριό πάλι καπνός και κόσμος νευρικός. Ο δρόμος συνεχίζεται μέχρι τους Βουρλιώτες. Χωριό μέσα στο δάσος, σε πλαγιά. Η ατμόσφαιρα είναι θολή, αλλά οι κάτοικοι βρίσκονται στην πλατεία του χωριού. Νέες κουβέντες για το τι πρέπει να γίνει, έκφραση της συμπαράστασης του Κόμματος από τον Στ. Σκοπελίτη. Η φωτιά μαίνεται 3-4 χιλιόμετρα από το χωριό, πίσω από μια κορυφή. Η περιοδεία του κλιμακίου συνεχίστηκε τη Δευτέρα στα νέα μέτωπα της φωτιάς.