Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας πρόσφατα «μας καθησύχασε» δηλώνοντας ότι η χώρα του έχει τη δυνατότητα να διεξάγει και τρίτο πόλεμο πέρα από αυτούς που είναι σε εξέλιξη σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Εξήγησε ότι πέρα από τους περίπου 160.000 στρατιώτες που διαθέτει στις χώρες αυτές, διαθέτει ακόμα πολύ στρατό, αλλά έχει και συμμάχους! Οι τελευταίοι μάλιστα ήδη παίρνουν θέσεις στο Ν. Λίβανο! Από εκεί, αλλά και από την πλευρά της θάλασσας θα προστατεύσουν το πρωτοπαλίκαρο των ΗΠΑ στη Μ. Ανατολή, το Ισραήλ, όταν έρθει η ώρα του τρίτου πολέμου, της επίθεσης δηλαδή στο Ιράν ή στη ΛΔ της Κορέας! Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ από τις θέσεις αυτές θα προστατέψουν το Ισραήλ, από τυχόν πολεμική αντίδραση στον τρίτο πόλεμο της Χεζμπολάχ ή και της Συρίας. Με άλλα λόγια, οι Ευρωπαίοι και οι λοιποί «πρόθυμοι» θα πετύχουν με την παρουσία τους στο Ν. Λίβανο ό,τι δεν κατάφερε να ολοκληρώσει πρόσφατα το ίδιο το Ισραήλ!

Στην περίπτωση, λοιπόν, που μια επίθεση οποιασδήποτε μορφής εναντίον του Ιράν ή της ΛΔ της Κορέας θα προκαλέσει πολεμική δράση από Χεζμπολάχ ή Συρία σε βάρος του Ισραήλ, είναι πολύ πιθανό ότι δε θα «πάρει η μπάλα» απλά και μόνο κάποιον Ευρωπαίο στρατιώτη στο Ν. Λίβανο. Σε κάθε περίπτωση όμως θα δημιουργηθεί μια επιπλέον αφορμή για πληρέστερη εμπλοκή της ΕΕ στον προετοιμαζόμενο πόλεμο κατά του Ιράν. Στο σημείο αυτό ας σημειωθεί ότι, όπως εκτιμάται, η Συρία μάλλον «έχασε τη σειρά της» στην αλληλουχία των αμερικανο-ισραηλινών επιθέσεων, αφού, σοφά ποιώντας, δεν επενέβη εμφανώς στο πλευρό της Χεζμπολάχ, κατά την ισραηλινή επιδρομή. Παραμένει ερώτημα όμως το πώς θα αντιδράσει σε μια οποιασδήποτε μορφής επέμβαση σε βάρος φιλικών της χωρών, αφού έτσι ή αλλιώς «έρχεται η σειρά της».

Οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, προφανώς έχουν εκτιμήσει ως αποδεκτό (!) το ενδεχόμενο εμπλοκής τους σε μια επέμβαση κατά του Ιράν (όπως εξηγήθηκε πιο πάνω) και έτσι πήραν την απόφαση να στείλουν 7.000 στρατιώτες στο Νότιο Λίβανο, χώρια τα πλοία και τα αεροπλάνα. Είναι βέβαια πολύ πιθανό να ελπίζουν ότι η αποστολή ευρωπαϊκού στρατού στο Λίβανο θα ληφθεί από το Ιράν σαν μήνυμα ακριβώς της αποφασιστικότητας της ΕΕ να σταθεί στο πλευρό των επιδιώξεων των ΗΠΑ και του Ισραήλ σε βάρος του. Με τον τρόπο αυτό ελπίζουν προφανώς να πιεστεί το Ιράν και να βάλει νερό στο κρασί του. Προς το παρόν όμως το Ιράν δε δείχνει διατεθειμένο για κάτι τέτοιο.

Αναρωτιέται κανείς, καλά οι άλλες χώρες έχουν μεγάλα συμφέροντα στην περιοχή, η Ελλάδα όμως; Τι άλλα συμφέροντα έχει εκτός από τη φιλία των αραβικών λαών; Οι κυβερνήσεις των ιμπεριαλιστικών χωρών, σε αντίθεση με τη συνεχώς αυξανόμενη αντίθεση των λαών τους και ανεξάρτητα από τους αναμενόμενους κινδύνους, είναι αποφασισμένες να εφαρμόσουν τα σχέδια της αμερικανικής στρατηγικής για την «ευρεία» ή «νέα» Μ. Ανατολή. Ομως η πολύμορφη αντιιμπεριαλιστική αντίσταση των λαών, τόσο στις χώρες της Μ. Ανατολής όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, θα συνεχίσει να είναι το μόνο εμπόδιο στα σχέδια των ιμπεριαλιστών να επεκτείνουν ακόμα παραπέρα τη «νέα τάξη πραγμάτων».