Ρώσος Σοβιετικός συγγραφέας, μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της ΕΣΣΔ (1939). Το 1907 δημοσίευσε τη συλλογή ποιημάτων «Λυρικά». Το 1910 δημοσίευσε τη συλλογή πεζών «Παραμύθια της Καρακάξας» και το 1911 τα ποιήματα «Πέρα από τα γαλάζια ποτάμια».

Στη λογοτεχνική δημιουργία του της δεκαετίας του 1920 και των αρχών της δεκαετίας του 1930 αναπτύσσεται η κριτική του καπιταλισμού στα διηγήματα «Μαύρη Παρασκευή», «Η συμμαχία των πέντε», στο σατιρικό μυθιστόρημα «Οι περιπέτειες του Νεβζόροφ».

Αλλα έργα του: Τα μυθιστορήματα «Αελίτα», «Αδελφές», «Το 1918», «Μαύρος χρυσός», «Πέτρος ο Πρώτος» (Κρατικό βραβείο της ΕΣΣΔ, 1941), η δραματική διλογία «Ιβάν ο τρομερός-Αετός και Αετίνα» και «Δύσκολα έργα» (Κρατικό βραβείο της ΕΣΣΔ, 1946).

Διατέλεσε βουλευτής του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ και τιμήθηκε με το παράσημο Λένιν καθώς και με πολλά άλλα μετάλλια. Εχει γράψει επίσης διηγήματα και παραμύθια για παιδιά όπως «Η Μαριάννα και το Πουλί της Φωτιάς», «Οι περιπέτειες του Μπουρατίνο», κ.ά.