Δεκαετίες ολόκληρες κρατάει η καταλήστευση των αποθεματικών και των διαθέσιμων των Ασφαλιστικών Ταμείων. Ξεκίνησε στη δεκαετία του 1950, όταν, με υπουργική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα, κατατέθηκαν στην Τράπεζα της Ελλάδας και, μάλιστα, εντελώς άτοκα, για να βοηθήσουν - υποτίθεται - στην ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα, για να τρώνε με χρυσά κουτάλια οι τραπεζίτες και οι μεγαλοεπιχειρηματίες - βιομήχανοι.

Αυτό κράτησε μέχρι τη δεκαετία του 1980. Μετά βρήκαν το «κόλπο» του Χρηματιστηρίου κι έβαζαν τα Ασφαλιστικά Ταμεία να αγοράζουν μετοχές. Δηλαδή, πρόσφεραν και πάλι τα χρήματα των ασφαλισμένων στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Πάλι χάριν της ανάπτυξης, βέβαια...

Το «κόλπο» αυτό συνεχίζεται και, μάλιστα, οι βιομήχανοι θέλουν να επεκταθεί πολύ περισσότερο. Εχουν ανάγκη χρημάτων, βλέπετε... Κι όποτε, πάλι, τα «μεγάλα συμφέροντα» απαιτούν πώληση μετοχών, βάζουν τα Ταμεία να πουλήσουν. Οπως ακριβώς συμβαίνει τώρα με το ξεπούλημα της Εμπορικής Τράπεζας στη γαλλική «Κρεντίτ Αγκρικόλ».

Αμφιβάλλει κανείς ότι όσο τα Ασφαλιστικά Ταμεία είναι εγκλωβισμένα στην πολιτική και λογική αυτή, είτε πουλάνε, είτε αγοράζουν, μόνο όφελος δε θα 'χουν οι εργαζόμενοι και οι ασφαλισμένοι;