Του Πάνου Μαραγκού από το «ΕΘΝΟΣ»

Οχι, απαντούν οι «αριστεροί» του ΚΕΑ.

Το αίτημα κατ' αυτούς είναι να σταματήσουν οι «εχθροπραξίες»!

Είναι κομψοί οι άνθρωποι. Ακου «εχθροπραξίες»...

Τα στοιχεία μιλούν για 10.000 κρατούμενους στο Ισραήλ και δύο στρατιώτες - εισβολείς αιχμαλώτους πολέμου στο Λίβανο.

Κι εδώ διαφωνεί το ΚΕΑ. Και αφού εξισώνει το θύτη με το θύμα ζητά να απελευθερωθούν οι κρατούμενοι «απ' όλες τις πλευρές»!

Αυτοί οι τύποι εκπροσωπούν υποτίθεται το προοδευτικό κομμάτι της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αυτό που ο Λυκούδης του ΣΥΝ θεωρεί πως δεν έχει σχέση με τον ιμπεριαλισμό και για αυτό καταψήφισε το ψήφισμα του Νομαρχιακού Συμβουλίου που απαιτούσε να σταματήσει η εισβολή και καταδίκαζε τόσο τις ΗΠΑ όσο και την ΕΕ.

Ας διαβάσουν τα λόγια του παπά, εδώ παραδίπλα, ίσως υποψιαστούν κάτι. Αν κι αυτοί οι τύποι των «ίσων αποστάσεων» ξέρουν πάντα από πρώτο χέρι και τι συμβαίνει και γιατί συμβαίνει. Ταγμένοι ήταν και παραμένουν.

Το ίδιο και ο προϊστάμενος της σοσιαλδημοκρατίας που πάει λέει στη σύναξη των ιμπεριαλιστών στη Ρώμη με την ελπίδα ότι από κει θα σταλεί μήνυμα ειρήνης! Η ειρήνη τους ήταν πάντα χειρότερη και από τον πόλεμό τους, είχε γράψει δεκαετίες πριν ο Μπρεχτ.

Πάντα όταν ο κόμπος φτάνει στο χτένι, όταν οι συνειδήσεις φτάνουν στο σημείο που η συγκεντρωμένη εμπειρία τις οδηγεί σε άλλο δρόμο απ' αυτόν της υποταγής, έρχονται οι θεωρίες της εξίσωσης για να ξανα-ποδηγετήσουν.

Ετσι και με τις συντάξεις: Εκεί που τους χρωστάνε, εκεί που ο εργάτης δεν πρέπει να πληρώνει ούτε δεκάρα εισφορά, εκεί του ζητάνε να νιώσει συνυπεύθυνος με το αφεντικό του. Εκεί, του δείχνουν ένα κράτος ουδέτερο, δήθεν, να πασχίζει για το καλό του, το οποίο αυτός ο βλαξ ο εργάτης δεν το αντιλαμβάνεται και το οποίο επίσης δεν είναι άλλο από την «ασφαλιστική συνείδηση» που του λείπει. Βρίσκουν και κάνουν...

Σ' αυτά τα «περήφανα» γερατειά ποντάρισε χρόνια και χρόνια το ΠΑΣΟΚ, σ' αυτά ποντάρει και η ΝΔ. Το κλειδί βρίσκεται χρόνια πριν τη σύνταξη: Στο χειραγωγημένο εργάτη. Που όσο δε μαγειρεύει έγκαιρα τόσο «περήφανα» θα περιφέρει αύριο την εξαθλίωσή του.

Παράδειγμα; Οταν ο ένας σου πλασάρει μια «φωνή κορμάρα» ως ικανή να σε εκπροσωπεί μ' αυτήν ακριβώς την ιδιότητά της, όταν ο άλλος σου λέει νιώσε «Γιούτσος» και ψήφισέ μας, ε, τότε, αν εσύ - αντί να τους πάρεις με βρεγμένη σανίδα - τρέχεις στου Στρέφη να παραστήσεις το δέντρο που θα τους ψηφίσει αύριο, ε, είσαι άξιος για ό,τι κι αν πάθεις.