Τρίτη 25 Ιούλη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
32 χρόνια μετά

Τριάντα δυο χρόνια συμπληρώθηκαν χτες από την κατάρρευση της αμερικανοκίνητης χούντας των συνταγματαρχών. Η αποκατάσταση της δημοκρατίας στις 24 Ιούλη του 1974 έγινε κάτω απ' την πίεση της συνεπούς αντιδικτατορικής δράσης του ελληνικού λαού, του αγώνα για δημοκρατία, για ουσιαστικά δικαιώματα, για ανεξαρτησία και προκοπή και των εξελίξεων που δρομολόγησε το χουντικό πραξικόπημα στην Κύπρο. Ο αντιδικτατορικός αγώνας είχε έντονα αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα. Εξέφρασε την αντίθεση του ελληνικού λαού στην απροκάλυπτη επιθετικότητα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και κύρια των ΗΠΑ, συνέπεια της οποίας ήταν και η κατοχή της Κύπρου από τις δυνάμεις του Αττίλα.

Σήμερα, τρεις και πλέον δεκαετίες μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, το περιεχόμενο της δημοκρατίας απέχει πολύ από τα οράματα του αντιδικτατορικού αγώνα και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Το κεφάλαιο και τα κόμματά του έχουν εξαπολύσει μια χωρίς προηγούμενο επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Στοιχειώδεις δημοκρατικές, κοινωνικές και εργασιακές κατακτήσεις βάλλονται ανελέητα. Η εκμετάλλευση στους χώρους δουλιάς βαθαίνει και μαζί η περιστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, σε μια προσπάθεια το κεφάλαιο να περιφρουρήσει την εξουσία του, να αποτρέψει, να καταστείλει και να χειραγωγήσει τη λαϊκή αντίδραση.

Αυτήν την πραγματικότητα καμιά θριαμβολογία περί «δημοκρατίας» δεν μπορεί να τη συγκαλύψει. Στην ημερήσια διάταξη της σημερινής δημοκρατίας είναι η εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Στα πλαίσια αυτής της δημοκρατίας εξελίσσεται και κλιμακώνεται η λυσσαλέα επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, για μισθούς και συντάξεις πείνας, για δουλιά μέχρι τα βαθιά γεράματα, με στόχο την ακόμα μεγαλύτερη κερδοφορία των μεγαλοεργοδοτών. Αυτή η δημοκρατία θέλει τους χώρους δουλιάς και τους δρόμους γεμάτους από κάμερες - χαφιέδες, μετατρέπει τα εργοστάσια σε γκέτο, βάζοντας φραγμούς και ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση. Στα πλαίσια αυτής της δημοκρατίας μόνο φέτος 70 περίπου εργάτες έχουν χάσει τη ζωή τους στα εργασιακά κάτεργα.

Η δημοκρατία, για την οποία τα κόμματα του κεφαλαίου θριαμβολογούν, έχει στείλει στο Κόσσοβο και στο Αφγανιστάν χιλιάδες παιδιά του ελληνικού λαού, δένοντας τη χώρα σφιχτά στο άρμα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών όπου Γης. Αυτή η δημοκρατία πρόσφερε και προσφέρει πολύμορφα τη στήριξή της στα κατοχικά καθεστώτα και τις επεμβάσεις σε βάρος των λαών που αντιστέκονται, βαφτίζοντας «τρομοκρατία» την αντίσταση και την αντιιμπεριαλιστική πάλη. Στοιχείο αυτής της δημοκρατίας είναι η επίθεση στα δικαιώματα της νεολαίας, στη μόρφωση, στη δουλιά, στον ελεύθερο χρόνο, η καθυπόταξη των νεανικών συνειδήσεων.

Η δημοκρατία του κεφαλαίου και των κομμάτων του είναι εχθρική προς τις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, που συνθλίβονται στις μυλόπετρες του σημερινού κοινωνικοπολιτικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Την ικανοποίηση αυτών των αναγκών δεν μπορεί να την εξασφαλίσει κανένας άλλος, πέρα από την ίδια την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, που είναι τα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού. Η συμμαχία αυτών των δυνάμεων είναι αναγκαία προϋπόθεση για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για την άνθηση των λαϊκών δικαιωμάτων.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ