1. Η μέσα Καισαριανή εμφανίζεται σ' αυτές τις εκλογές με το προνόμιο που εκπορεύεται από μια κατάσταση αγάπης, μακριά από κάθε έννοια συμφέροντος.

2. Ζούμε κάτω από την ίδια στέγη, κι έφτασε η ώρα, γύρω από το τραπέζι, ν' αρχίσουμε να μιλάμε μεταξύ μας, όπως τότε στις παράγκες, έπειτα στα πλινθόκτιστα και τώρα στα διαμερίσματα - κλουβιά, να μιλάμε για μας.

3. Χρόνια ολόκληρα οι επιτήδειοι της διαίρεσης δρούσαν ανεξέλεγκτα ανάμεσά μας. Εχουν μετατρέψει το δημαρχείο της Καισαριανής σε κέντρο τους, κέντρο μισανθρωπίας με τη μορφή φιλανθρωπίας για τον άλλο. Φανταστείτε πόσο δυστυχισμένοι πρέπει να είναι οι Συνασπισμένοι που νομίζουν πως κρατώντας τους τοίχους του δημαρχείου μετέχουν σε μια δύναμη και καταξιώνονται. Μακριά από μας αυτό το χάλι. Χάρισμά τους η καρικατούρα του δημάρχου. Είμαστε εδώ για να προτείνουμε έναν άλλο τρόπο ζωής. Ο Αγκαβανάκης δεν είναι παιδί για θελήματα. Με το πρόσωπό του θα λειτουργούμε αυτό που έχουμε πραγματικά ανάγκη: την πρόσθεση, αφήνοντας πίσω μας την αφαίρεση.

4. Πρέπει να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε ο ένας τον άλλο σε βάθος. Να ψηλαφίσουμε τα σημάδια που άφησαν πίσω τους οι Καισαριανιώτες που δε ζουν πια ανάμεσά μας. Ξέρω πως θίγω ένα ευαίσθητο σημείο. Αλλά, αν ξεπεράσουμε τη θλίψη μας για τις αγαπημένες μορφές, η επιρροή τους θα είναι άμεση για την κατάστασή μας. Αυτό μπορεί να γίνει με φυσικό τρόπο, αρκεί ν' αποφασίσουμε να δώσουμε ζωή στην υποθήκη που είχαν αφήσει για το μέλλον μας.

5. Ονειρεύομαι έναν κύκλο πολιτιστικό στην καρδιά της Καισαριανής. Κύκλο που όχι μόνο θα παίζει στα δύσκολα, αλλά κυρίως θ' αρχίσει να γεννά ιδέες με άξονα την καθημερινή ζωή στη γειτονιά. Παράξενο να μιλάω για γέννα, σαν να είναι κάτι τόσο μακρινό για την Καισαριανή, κάτι που συνέβαινε κάποτε με τον πιο φυσικό τρόπο, σαν το νεράκι που τρέχει. Πώς φτάσαμε ως εδώ; Η έλλειψη γούστου και στοιχειώδους ευφυΐας οδήγησε, κυρίως τα τελευταία χρόνια, τους διαχειριστές της γειτονιάς σε μια σειρά ατέλειωτες ρηχές κοινοτοπίες που έκαναν πολλούς από μας αναχωρητές. Κακίζω τον εαυτό μου για όσο χρόνο έχασα μακριά από την Καισαριανή αφήνοντας αυτές τις υπεροπτικές μετριότητες ν' αλωνίζουν.

6. Ο Δημήτρης Αγκαβανάκης έχει το προσόν ότι δε θρέφει και δε μεταδίδει ψευδαισθήσεις, δεν τον αφορούν τα πρωτεία και η προσκόλληση σε οποιονδήποτε τίτλο. Εκπροσωπεί τη μέσα Καισαριανή έχοντας διαλέξει την κατάσταση της ψυχραιμίας απέναντι στις δύσκολες περιστάσεις που ξεπηδούν από τη ζωή της γειτονιάς.

7. Χτες με επισκέφθηκε στο όνειρό μου ο πρώτος Αλβανός που κατοίκησε στην Καισαριανή. Ζούσε σε μια σπηλιά κάτω από το νεκροταφείο. Ηταν φύλακας όχι μόνο των νεκρών αλλά και των ψυχών ημών. Σ' αυτόν αφιερώνω και το ποίημα: «Οπου φυσάει ο αγέρας και το κεφάλι μου / μέσα από τα σκοτάδια μου ακούω το τραγούδι της επαιτείας / από το χώμα μου δίνει το χέρι του / και η λάμψη από τα δόντια μου περίμενε τη φωνή της / κύριέ μου, τελειώνεις / χτυπώντας τον τενεκέ σου στον ουρανό / γιατί έβρεχε μέσα μας μάτια και χρόνια / κι ο κόσμος περνούσε και μας κοίταζε».