Απανωτά «πλήγματα» δέχονται τα εισοδήματα των λαϊκών νοικοκυριών. Στις αλυσιδωτές ανατιμήσεις σε είδη και υπηρεσίες (υγρά καύσιμα, τρόφιμα, κλπ.), τις οποίες επιβάλλουν - ελέω ελεύθερης αγοράς - οι μεγαλοεπιχειρηματίες, προστέθηκε ακόμη μία. Είναι οι αυξήσεις των επιτοκίων, που κάνουν όλο και πιο ακριβά τα τραπεζικά δάνεια. Ετσι, οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), να αυξήσει μέσα στο τελευταίο εξάμηνο 3 φορές το βασικό επιτόκιο από 0,25 μονάδες κάθε φορά, έδωσαν το «πράσινο φως» στους τραπεζίτες να προχωρήσουν σε ανάλογες αυξήσεις των επιτοκίων τόσο στα δάνεια που είχαν χορηγήσει με κυμαινόμενο επιτόκιο όσο και στα νέα δάνεια.

Οι συνέπειες από τις αλυσιδωτές αυξήσεις και στα επιτόκια, για τα νοικοκυριά - που είχαν αναγκαστεί να πάρουν ένα τραπεζικό δάνειο (στεγαστικό ή καταναλωτικό) - για να τα «φέρουν βόλτα», είναι βαρύτατες. Για παράδειγμα, κάποιος που είχε πάρει ένα δάνειο 100.000 ευρώ με επιτόκιο 4,25% για 15 χρόνια, ενώ μέχρι το Δεκέμβρη του 2005 πλήρωνε κάθε μήνα 752 ευρώ για τοκοχρεολύσια, τώρα - μετά τις 3 αυξήσεις των επιτοκίων από την ΕΚΤ - θα πληρώνει 791 ευρώ το μήνα! Δηλαδή, μόνο για τις δόσεις του δανείου, πληρώνει στην τράπεζα 39 ευρώ το μήνα παραπάνω. Ποσό, που, για την πλειοψηφία των εργαζομένων, ξεπερνά κατά πολύ την ισχνή ονομαστική αύξηση της εισοδηματικής πολιτικής του 2006.

Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση προστατεύει τα λαϊκά εισοδήματα, εφαρμόζοντας «ήπια πολιτική λιτότητας»...