Η τηλεοπτική τους «ζούγκλα» έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η ασυδοσία τους έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο. Η καθημερινή λειτουργία τους είναι πια συνώνυμη της πιο ακραίας αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Νεκρώνουν συνειδήσεις, δηλητηριάζουν ανθρώπινες σχέσεις, ξεφτιλίζουν έννοιες, διακινούν την ξεδιαντροπιά. Η χαβούζα τους εκτοξεύει ένα απίθανο μείγμα βλακείας, ασημαντότητας, απρέπειας, αποπροσανατολισμού, χυδαιότητας, υποκρισίας, προστυχιάς. Κατασκευάζουν ένα είδος ανθρώπου - τηλεκαταναλωτή που δεν ξέρει να μιλάει, που δεν ξέρει να ακούει, που δε γνωρίζει τίποτα, που (νομίζει ότι) τα ξέρει όλα, που του «αρέσει» να βουλιάζει στον καναπέ της λοβοτομής, του ατομισμού, που είναι έτοιμος να παραδοθεί στην κάθε λογής «αυθεντία» που διακινεί τη γελοιότητα και την αποκτήνωση.

Ακόμα και μια τόσο σοβαρή υπόθεση, όπως αυτή με το παιδί στη Βέροια, τη μετέτρεψαν σε βατήρα για μια πρωτοφανή - ακόμα και για τα δικά τους μέτρα - εκδήλωση «κανιβαλισμού» της βιομηχανίας του θεάματος.

Το ζήτημα είναι κατ' εξοχήν πολιτικό. Κυκλοφορούν ανάμεσά μας, μπαίνουν στα σπίτια μας, πετώντας μας κατάμουτρα τα απόβλητα της «κερδώας» ξεδιαντροπιάς τους. Ο κατήφορός τους έχει μόνο μια λογική: Τον πάτο! Τα κανάλια τους είναι πλέον ο υπ' αριθμόν 1 «δημόσιος κίνδυνος»!