Στη Θεσσαλονίκη της ανεργίας, της ανέχειας και των δεκάδων προβλημάτων, το ζήτημα της αθλητικής υποβάθμισης είναι μια από τις ανοιχτές «πληγές» της πόλης. Μιας υποβάθμισης, που, παρά την προσπάθεια κάποιων ανθρώπων, φθάνει στα όρια της μιζέριας και της παρακμής.

Η έρευνα του «Ρ» στο πρόβλημα έχει δημιουργήσει εύλογες απορίες για μια σειρά θεμάτων που δεν ήταν άγνωστα, αφού τα ζουν στην πράξη χιλιάδες αθλούμενοι, εκατοντάδες εργαζόμενοι, δεκάδες αθλητικοί παράγοντες και φορείς του αθλητισμού.

Ο Διονύσης Ψωμιάδης, τέως πρόεδρος της Ενωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Μακεδονίας (ΕΠΣΜ) και σήμερα διοικητικό της στέλεχος, εκφράζει ένα παράπονο. «Πολεμάμε καθημερινά με ένα χρόνιο πρόβλημα και κανείς δε μας το αναγνωρίζει. Εχουμε ως Ενωση να κάνουμε με μια παντελώς αδιάφορη ΕΠΟ και μολονότι δεν είμαστε υπεύθυνοι για τη λύση του προβλήματος, με την εξεύρεση πόρων και γηπεδικών χώρων, κάνουμε μεγάλες προσπάθειες γιατί ο χώρος του αθλητισμού είναι ο δικός μας χώρος και σ' αυτόν κινούμαστε».

Υπάρχουν στο χώρο και φωνές οργής. Οχι άδικα. Ο αθλητισμός σε ερασιτεχνικό επίπεδο διαρκώς φθίνει, διαρκώς υποβαθμίζεται και, παρά τη διάθεση της νεολαίας, σε αρκετές περιπτώσεις εκφυλίζεται.

Ο πρόεδρος της ΕΠΣΜ Βαγγέλης Γραμμένος ζει με τα προβλήματα, που, φυσικά, δεν είναι μόνον η έλλειψη χώρων και υποδομών. Είναι πολλαπλά και κυρίως οικονομικά. Αρκεί να ειπωθεί ότι η πολυαριθμότερη Ενωση της χώρας, με δεκάδες σωματεία και χιλιάδες αθλητές, αποφασίζει την αναστολή των πρωταθλημάτων της για το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, αφού οι νόμιμες επιχορηγήσεις έχουν «παγώσει» σε σημείο που να μείνουν απλήρωτοι εδώ και μήνες όλοι οι υπάλληλοι και γενικά συνεργαζόμενοι μαζί της. «Εδώ και μια εβδομάδα οι υπάλληλοι της Ενωσης έχουν κατέβει σε επίσχεση εργασίας και μετά τους αγώνες αυτής της Κυριακής η απόφαση είναι για αναστολή όλων των πρωταθλημάτων, αφού δεν υπάρχει πλέον άλλη λύση. Οι υπάλληλοί μας είναι απλήρωτοι και ζητάμε τα χρήματα που δικαιούμαστε από την εφαρμογή των προγραμμάτων μαζικού αθλητισμού. Από την ΕΠΟ που είναι η αρμόδια αρχή εποπτείας και ελέγχου του ποδοσφαίρου, απορροφήσαμε για όλο το περασμένο έτος 2005 συνολικά 9.614 ευρώ συν άλλα 38.400 ευρώ, που μας απέστειλε το υφυπουργείο, προσπαθήσαμε να καλύψουμε τις ανάγκες ενός οργανισμού με προϋπολογισμό 600 χιλιάδων ευρώ. Η πρόταση που κάναμε στο υφυπουργείο είναι να διατίθενται απ' ευθείας από τον προϋπολογισμό τα κονδύλια στην κάθε Ενωση χωρίς τη μεσολάβηση της ΕΠΟ, η οποία θέλει να μας έχει υποχείρια και σε διαδικασία χειραγώγησης. Δε γίνεται να είμαστε "αιχμάλωτοι" των διαθέσεων του κ. Γκαγκάτση, που αμφιβάλλω αν γνωρίζει τα προβλήματα του ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, για το οποίο έπρεπε να είχε αυτός και η Ομοσπονδία το μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ομως, είμαι βέβαιος πως η συγκεκριμένη είναι η χειρότερη διοίκηση που πέρασε από την ΕΠΟ, δείχνοντας ενδιαφέρον μόνο για τη βιτρίνα και όχι για το βάθος του ελληνικού ποδοσφαίρου. Με τον υφυπουργό Αθλητισμού είμαστε σε μια επικοινωνία και γνωρίζει το πρόβλημά μας, αφού, στη διοίκησή μας, είναι αντιπρόεδρος ο συνεργάτης του, κ. Χατζηλαζαρίδης, αλλά ο ισχυρισμός για να αλλάξει η διαδικασία καταβολής των οικονομικών ενισχύσεων για την εφαρμογή των προγραμμάτων μας, με τη θέσπιση και κατάθεση σχεδίου νόμου, δε μας λύνει τα χέρια».

Σε ό,τι αφορά τους χώρους άθλησης, ο κ. Γραμμένος είναι καυστικός και δικαιολογημένα οξύς: «Τα τελευταία χρόνια, στο θέμα των χώρων άθλησης και γηπέδων, υπάρχει μια προσέγγιση από την πλευρά δημάρχων περιφερειακών δήμων. Εγιναν βήματα με τη δική τους συνδρομή και ανακατασκευάστηκαν τρία γήπεδα. Αυτό, όμως, δεν είναι λύση στο πρόβλημα. Στο πολεοδομικό συγκρότημα τα προβλήματα είναι πολλά και ίσως είναι ο μοναδικός δήμος στη χώρα, που δεν έχει στην έκτασή του ούτε ένα γήπεδο. Δυστυχώς όμως, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δε δείχνει να ενδιαφέρεται για το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της πόλης και κυρίως δε δείχνει να έχει καμιά βούληση στην κατεύθυνση αυτή. Θα μπορούσε να είχε κάνει μερικά πράγματα. Ακόμα και την ενοικίαση χώρων σε όμορους δήμους, κάτι που κάναμε εμείς, ενοικιάζοντας γήπεδα στη Νέα Ραιδεστό, προς χρήση από τις ομάδες της Ανατολικής Θεσσαλονίκης».

Το πρόβλημα της έλλειψης ιδανικών χώρων άθλησης αντιμετωπίζουν πρώτα και κύρια οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Είναι αυτοί που παίζουν σε γήπεδα ακατάλληλα ή στριμώχνονται σε γήπεδα, που, εκ των πραγμάτων, πρέπει να φιλοξενούν πολλές ομάδες μαζί. Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ερασιτεχνών Ποδοσφαιριστών Θεσσαλονίκης, Στέφανος Τσίφκας, μας λέει: «Ο Σύνδεσμός μας ιδρύθηκε και λειτουργεί από το 2003 και έχει σαν σκοπό και στόχο να επιλύσει προβλήματα και να υπηρετήσει τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Πρωταγωνιστής των γηπέδων είναι ο ποδοσφαιριστής σε κάθε επίπεδο κι ενώ όλοι έχουν άποψη, από τους παράγοντες και τους φιλάθλους, ο πραγματικός πρωταγωνιστής κάθεται ως θεατής στην πορεία των προβλημάτων. Ενα σοβαρό ζήτημα είναι η ασφάλιση των ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών, γιατί σκεφτείτε πώς θα πάει κάποιος στη δουλιά ή την οικογένειά του, όταν έχει τραυματιστεί σε ένα παιχνίδι; Κάναμε ιδιαίτερη προσπάθεια σ' αυτό με τη συγκρότηση του ταμείου Ασφάλισης ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή που είναι στα προγράμματα της ΕΠΣΜ. Δε θα ισοπεδώσω τη δουλιά που γίνεται. Κάποτε όλα τα γήπεδα ήταν ξερά. Τώρα έχουν γίνει βήματα, έστω μικρά. Περάσαμε στην εποχή του πλαστικού χόρτου, όπως άλλωστε είμαστε στην εποχή της πλαστικής σημαίας, του πλαστικού χρήματος, της πλαστικής γενικά αντίληψης. Ομως, αυτό που νομίζω πως είναι αναγκαίο είναι ο ερασιτέχνης ποδοσφαιριστής, όπως και κάθε άνθρωπος, να αποκτήσει συνείδηση της θέσης του και να ενώσει τη δύναμή του για να γίνει πιο δυνατή αυτή με όλους τους άλλους. Να γίνει η συσπείρωση των αθλητών μάθημα για όλους και δίδαγμα για την αποτελεσματική διεκδίκηση όσων μας οφείλουν. Στη Θεσσαλονίκη είμαστε περίπου 6.000 ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και στο Σύνδεσμο είμαστε 1.500. Και δεν είναι ότι δεν είμαστε όλοι μαζεμένοι στον ίδιο ιστό, αλλά ότι δεν έχουμε ενεργό συμμετοχή. Δεν είμαι ικανοποιημένος από τη συμμετοχή και την ενεργητικότητα που έπρεπε να είχαμε. Εχουμε απήχηση, αλλά θα μπορούσαμε να είμαστε ακόμα πιο δυνατοί για να μας υπολογίζουν όπως πρέπει. Να μας δώσουν τις συνθήκες που πρέπει και να αγωνιζόμαστε κάνοντας το χόμπι μας χωρίς κινδύνους για την ασφάλειά μας και σε συνθήκες πραγματικής άθλησης. Τότε θα αναδειχτούν και οι νέοι αξιόλογοι ποδοσφαιριστές και θα ενισχύσουμε ένα επίπεδο άθλησης που αγαπούν όλοι».