Πέμπτη 2 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η νομιμότητα των αγώνων

H επίκληση της νομιμότητας από τα αστικά κόμματα και τις κυβερνήσεις τους είναι, συνήθως, το άλλοθι για την επιβολή κάθε αντιλαϊκού μέτρου. Το ίδιο συνέβη και με την απεργία των ναυτεργατών, αφού στο όνομα της «νομιμότητας» η κυβέρνηση κατέφυγε στο άκρως αντιδραστικό μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών για να πετύχει την εφαρμογή της «νόμιμης» πολιτικής της.

Ανέκαθεν, στις ταξικές κοινωνίες, νομιμότητα ήταν το δικαίωμα της άρχουσας τάξης να καταπιέζει τις υπόλοιπες. Αυτό δεν αποτελεί «ανακάλυψη» των κομμουνιστών, το αναφέρουν όλα τα εγχειρίδια για την ιστορία του δικαίου. Βεβαίως, σε κάθε ιστορική φάση, στη διαμόρφωση της νομιμότητας έπαιζε το ρόλο του ο συσχετισμός των κοινωνικών δυνάμεων και η μεταξύ τους σύγκρουση, η ταξική πάλη.

Πριν το 1789 τη νομιμότητα όριζαν τα συμφέροντα των φεουδαρχών. Μετά την «παράνομη» Γαλλική Επανάσταση η νομιμότητα οριζόταν από τα συμφέροντα της τάξης που ανέλαβε τα ηνία, της αστικής. Και αυτό ίσχυε μέχρι το 1917, όταν η «παράνομη» Οκτωβριανή Επανάσταση επέβαλε τη νομιμότητα που οριζόταν από τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Εντρομοι, περιδεείς, ορισμένοι αρθρογράφοι κραυγάζουν τις τελευταίες μέρες με αφορμή μια αποστροφή στην ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, όταν μιλώντας για την απεργία των ναυτεργατών είπε, «αυτό που χρειάζεται σήμερα ο εργάτης, είναι ακριβώς να τον στηρίξεις για να παρανομήσει έναντι του άδικου νόμου».

Οταν ως νομιμότητα ορίζεται το δικαίωμα του εργοδότη και του κράτους να καταδικάζουν σε ανεργία χιλιάδες εργαζόμενους, τότε ο άνεργος που διεκδικεί το δικαίωμα στην εργασία παρανομεί. Οταν είναι νόμιμη η εφ' όρου ζωής εργασία, τότε ο εργαζόμενος που διεκδικεί το δικαίωμα στη συνταξιοδότηση είναι παράνομος. Οταν η νομιμότητα ορίζεται από τους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, τότε οι αγώνες της νεολαίας για δημόσια, δωρεάν Παιδεία είναι παράνομοι. Οταν ο νόμος ορίζει την παρακολούθηση κάθε κίνησης, κάθε επικοινωνίας και το γενικό φακέλωμα, τότε εκτός νομιμότητας βρίσκεται η υπεράσπιση των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων, ατομικών και συλλογικών. Οταν στη νομιμότητα περιλαμβάνεται η πολιτική επιστράτευση, τότε ο αγώνας των εργαζομένων για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία είναι παράνομος.

Ο αγώνας της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους, για τη διεκδίκηση να μπορούν να ζουν ικανοποιώντας όλες τις ανάγκες τους, δηλαδή να ζουν σαν άνθρωποι, επομένως και να αγωνίζονται για να επιβάλλουν τους όρους που αυτό θα γίνει πράξη - και αυτό μπορεί να γίνει με την ανατροπή του σημερινού εκμεταλλευτικού συστήματος - βρίσκεται μοιραία εκτός της «νομιμότητας» του αστικού κράτους. Σ' αυτόν τον αγώνα, όπου «νόμος είναι το δίκιο του εργάτη», οι εργαζόμενοι οφείλουν να ανατρέψουν τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων στο συνδικαλιστικό και το πολιτικό επίπεδο για τη δημιουργία των προϋποθέσεων της λαϊκής εξουσίας που θα βάλει τα θεμέλια για μια νομιμότητα που θα ορίζεται από τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού και θα στείλει οριστικά στην Ιστορία την «παρανομία» της εκμετάλλευσης.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ