Οπως είπε ο Γ. Παπανδρέου, οι 13 εξ αυτών αντιλαμβανόμενοι ότι η συνέχιση του εμπάργκο κατά της Σερβίας δεν καταφέρνει να κάμψει τους Γιουγκοσλάβους, αλλά αντίθετα «ενισχύει τα αντιδυτικά τους αισθήματα» (σ.σ. αυτό είναι το πραγματικό πρόβλημα των... «ανθρωπιστών»), γι' αυτό επανέλαβαν την άποψή τους για άρση των κυρώσεων.

Αυτής της άποψης, όπως είπε ο υπουργός Εξωτερικών, είναι και η ελληνική πλευρά, για να συμπληρώσει με νόημα ότι πρόκειται για άρση, αλλά με «παράλληλη λήψη μέτρων εκδημοκρατισμού» της Σερβίας... Η θέση αυτή, πάντως, συνάντησε και πάλι την άρνηση της Βρετανίας και της Ολλανδίας.

Ετσι το θέμα των Βαλκανίων, συνολικά, παραδίδεται στα χέρια ενός... εγνωσμένου κύρους «ανθρωπιστή» (επίσης) τον Ζ. Σιράκ, ο οποίος θα έχει την προεδρία της ΕΕ για το επόμενο 6μηνο. Η Γαλλία λοιπόν, θα αναλάβει να συγκαλέσει την επόμενη περίοδο ειδική «Διάσκεψη για τα Βαλκάνια» έναντι της οποίας η κυβέρνηση διάκειται «θετικά», όπως είπε ο Γ. Παπανδρέου. Εσπευσε πάντως να διευκρινίσει ότι έχει πλήρη άγνοια για το πότε και το πού θα γίνει η Διάσκεψη, για το αν σ' αυτή θα συμμετέχει το σύνολο της ΕΕ ή μόνο η «τρόικα» κλπ. Εκείνο στο οποίο περιορίστηκε να πει, ήταν ότι η ελληνική πλευρά θα συμμετάσχει στη διαδικασία που θα ακολουθηθεί καταθέτοντας τις προτάσεις της για «ενίσχυση της ευρωπαϊκής πορείας των χωρών της Βαλκανικής», «μη αλλαγή συνόρων», «αύξηση μέτρων ασφαλείας της περιοχής»...

Από τις δηλώσεις Παπανδρέου δεν έλειψαν και οι υποκριτικές αναφορές για το «ενδιαφέρον» των «15» σχετικά με την επιστροφή των κυνηγημένων Σέρβων από το Κοσσυφοπέδιο, αλλά και η έκφρασή του... «φόβου» τους για την ύπαρξη «μεγάλων ποσοτήτων όπλων» και τη δράση «ακραίων στοιχείων» στην περιοχή! Το θράσος των υπολόγων για την τροφοδότηση με όπλα των UCΚάδων σε όλο του το μεγαλείο!..

Αξιοσημείωτη, τέλος, είναι η αναφορά του υπουργού στις επερχόμενες «εκλογές» στο Κοσσυφοπέδιο, που όπως ισχυρίστηκε μπορούν να αποτελέσουν «σταθεροποιητική αφετηρία»! Τοποθέτηση που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα πραγματικά δεδομένα που μιλούν για «εκλογές» - πρόκριμα για την επιβολή και της «ντε γιούρε» πλέον απόσχισης του Κοσσυφοπεδίου από τη Γιουγκοσλαβία.

ΕΕ - ΝΑΤΟ: Στενές σχέσεις...

Στα θέματα που απασχόλησαν τη Σύνοδο ήταν και εκείνο των σχέσεων μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ. Στις αποφάσεις που πάρθηκαν καταγράφηκε ο «άρρηκτος» δεσμός των δύο ιμπεριαλιστικών οργανισμών, χωρίς να σημαίνει ότι επήλθε κάποιος συμβιβασμός ή πολύ περισσότερο απάλειψη των μεταξύ τους ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων.

Ετσι το ΝΑΤΟ θα είναι ο «προμηθευτής» των μέσων για να διεξάγει η ΕΕ τις δικές της στρατιωτικές αποστολές με τον «Ευρωστρατό» της, που η συγκρότησή του αποφασίστηκε στο Τάμπερε. Στα πλαίσια αυτής της συνεργασίας, στην Πορτογαλία αποφασίστηκε ότι θα υπάρξει ένα καθεστώς διαβουλεύσεων και συζητήσεων με εκείνες τις 6 χώρες του ΝΑΤΟ (μεταξύ τους και η Τουρκία) που δεν είναι ταυτόχρονα και μέλη της ΕΕ, για θέματα που θα άπτονται στρατιωτικών ζητημάτων και δράσεων.

Είναι μάλλον περιττό, αλλά ας σημειώσουμε ότι και στο θέμα αυτό η ελληνική κυβέρνηση εξέφρασε την πλήρη ικανοποίησή της για την απόφαση... Μάλιστα, ο Γ. Παπανδρέου (είτε για να δείξει ότι αφ' ενός... «βράζει» το ελληνικό του αίμα έναντι της Τουρκίας και αφ' ετέρου το ευρωπαϊκό του αίμα έναντι των... ΗΠΑ) ισχυρίστηκε ότι η θέση που λήφθηκε συνιστά «πλήρη αυτονομία αποφάσεων σ' ό,τι αφορά την ΚΕΠΠΑ» από το ΝΑΤΟ, αφού, κατά τα λεγόμενά του, η διαδικασία των διαβουλεύσεων δε συνιστά «ούτε συνδιαμόρφωση απόφασης, ούτε συναπόφαση»...

Στο σημείο αυτό, ακόμα κι αν παρακάμψουμε τη... χαρά (!) του υπουργού Εξωτερικών επειδή η ΕΕ θα μπορεί να αποφασίζει «αυτόνομα» τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, θα πρέπει να σημειώσουμε την αδυναμία των κυβερνητικών παραγόντων να απαντήσουν στο εξής ερώτημα: Αφού τα κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ (και μη μέλη της ΕΕ) θα μπορούν να μπλοκάρουν τις αποφάσεις (ή να τις προωθούν) στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, τι νόημα έχουν τα πανηγύρια για το μη συναποφασιστικό τους ρόλο στην ΕΕ, η οποία δεν μπορεί να κινηθεί στρατιωτικά χωρίς το ΝΑΤΟ;...