Αυτοί που χτύπησαν τον Πολυζωγόπουλο δεν ανήκουν καν στην κατηγορία των «χρήσιμων ηλιθίων», που, όπως έλεγε ο Λένιν, αποτελούν πάντα τα αγαπημένα παιδιά κάθε εκμεταλλευτικής εξουσίας, κάθε δύναμης καταστολής, κάθε φορέα συκοφάντησης του αγώνα των εργατών και αντικειμενικά δρούν ως προβοκάτορες. Οσο για τους άλλους, που έσπευσαν χτες να υπαινιχθούν σαν ενόχους (!) τους αγωνιστές εκπροσώπους της εργατιάς,

αφ' ενός

επιβεβαιώνουν με τα περί «ηθικής αυτουργίας» που ύπουλα διοχετεύουν τη δική τους ηθική κατάντια, καθώς δεν έχουν την ελάχιστη πολιτική αλλά και πολιτισμική σχέση με το μαζικό των αγώνων,

αφ' ετέρου

ότι η συκοφαντία είναι το άλτερ έγκο της θρασυδειλίας.