Την περασμένη Δευτέρα 16.1.2006, συνεδρίασε το δημοτικό Συμβούλιο Πάτρας με πρώτο θέμα την καταδίκη του αντικομμουνιστικού μνημονίου. Το καταδικαστικό ψήφισμα υπερψηφίστηκε ομόφωνα από όλες τις παρατάξεις. Φυσικά οι εκπρόσωποι της δημοτικής παράταξης της ΝΔ σημείωσαν τις... κριτικές τους παρατηρήσεις περί «εγκλημάτων που έγιναν από όλους και για τα καθεστώτα που καταδικάστηκαν από τους λαούς των ανατολικών χωρών», αποφεύγοντας, βέβαια, την όποια αναφορά στα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα... Αυτός, όμως, που, στην κυριολεξία, «έδωσε τα ρέστα» του, ήταν ο δημοτικός σύμβουλος και υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΝ Ηλίας Γρηγόρης. Αφού καταδίκασε το μνημόνιο του «Δεξιού Λίντμπλαντ γιατί είναι αναθεωρητισμός της Ιστορίας», έσπευσε να καταθέσει τα «αριστερά» πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης του στα επιτελεία των Βρυξελλών. Καταδίκασε - «για να είναι δίκαιος» όπως είπε - τα «εγκλήματα» που αναφέρονται στο μνημόνιο και κατέθεσε τη... μαρτυρία του, ότι αυτά τα «εγκλήματα είναι βεβαιωμένα»! Για να ανακράξει περιχαρής: «Ο υπαρκτός σοσιαλισμός είναι παράδειγμα προς αποφυγή» και ότι... «ο υπαρκτός σοσιαλισμός σταλινικής εκδοχής τελεύτησε»! Εκανε επίσης κριτική στις «δυνάμεις και νοσταλγούς της Μπρεζνιεφικής εκδοχής» και... αποφάνθηκε: «Ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δε θα υπάρξει ποτέ»!

Αυτά άκουγαν οι «δεξιοί» συνάδελφοί του, δημοτικοί σύμβουλοι και γέλαγαν πονηρά... Ο κ. Λίντμπλαντ έλειπε για να τον χειροκροτήσει. Και μετά, μας κατηγορούν ότι τους συκοφαντούμε. Ας τον χαίρονται...