«Θέλω πρώτα απ' όλα να τονίσω ότι η προσπάθεια εξομοίωσης κομμουνισμού και φασισμού, όπως εκδηλώθηκε από κάποιες πλευρές, με βρίσκει αντίθετο. Η συσχέτιση δεν προκύπτει ούτε από τις ιδεολογικές, πολιτικές και κοινωνικές ρίζες των δύο κινημάτων, ούτε από τα πολιτικά και ιστορικά γεγονότα του ταραγμένου περασμένου αιώνα. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τα εκατομμύρια θύματα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, 17 εκ των οποίων ήταν θύματα πρώην κομμουνιστικών χωρών. Η εξίσωση αυτή λοιπόν είναι, αν μη τι άλλο, ανιστόρητη και ηθικά ανεπίτρεπτη. Τα κομμουνιστικά καθεστώτα είχαν πολλές σκοτεινές πλευρές, πολλά στοιχεία για τα οποία η Ιστορία και, κυρίως, οι πολίτες που έζησαν σε αυτά τα έχουν ήδη κρίνει. Ομως, αυτό δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή για διώξεις και οποιονδήποτε περιορισμό ελευθεριών των υποστηρικτών του κομμουνισμού. Η Ιστορία και οι υπεύθυνοι πολιτικοί και πολίτες δεν μπορούν να κρίνουν ρεβανσιστικά. Αυτό είναι αντίθετο με τις δημοκρατικές αξίες και αρχές, που πρέπει να διέπουν τα φιλελεύθερα δημοκρατικά καθεστώτα, όπως αυτά των ευρωπαϊκών χωρών.

Οι ανοιχτές και πλουραλιστικές κοινωνίες, στις οποίες ζούμε, πρέπει να ανέχονται και να προστατεύουν κάθε φωνή, κάθε πολιτική άποψη, από όλο το πολιτικό φάσμα».