«Δεν ξέρω τι σημαίνει για τον κ. Λίντμπλαντ η λέξη "θύμα". Δεν ξέρω τι σημαίνει γι' αυτόν και τα άλλα πιόνια του ιμπεριαλισμού που τον συντροφεύουν οι λέξεις "νεκροί" και "εγκλήματα". Βέβαιο είναι ότι οι λέξεις παραποιούνται και παρερμηνεύονται, για να γελοιοποιηθούν. Γιατί ο κ. Λ. και οι άλλες μαριονέτες των ΗΠΑ και της ΕΕ δε βλέπουν πουθενά αλλού νεκρούς παρά μόνο στα κομμουνιστικά καθεστώτα. Τα ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα, όπως αρέσκονται να τα ονομάζουν, για να τα διαχωρίσουν από τις λαϊκές δημοκρατίες στις οποίες εκείνοι ζουν και τις υπηρετούν. Γιατί σ' αυτές τις δημοκρατίες τους τα θύματα λέγονται τρομοκράτες, οι νεκροί εχθροί των δημοκρατικών ιδεωδών και εγκλήματα οι προσπάθειες των λαών να γλιτώσουν από τον σωτήρα που ήρθε να τους προστατεύσει.

Δεν είναι ανιστόρητος ο κ. Λίντμπλαντ, αυτό δεν μπορεί κανείς να το πιστέψει. Πιόνι είναι, παπαγαλάκι καλοταϊσμένο από τα αφεντικά του, που του υποδεικνύουν τι και πώς να το κάνει. Και, βέβαια, δε θα του ζητήσουν ποτέ να καταδικάσει τα εκατομμύρια θύματα στο όνομα του χριστιανισμού, γιατί τα προβλήματα που θα του δημιουργήσουν οι άλλες μεγάλες πολυεθνικές του Πάπα και των Πατριαρχών θα είναι τεράστια και δυσεπίλυτα. Ετσι τα βάζει με τον κομμουνισμό, που οι περισσότερες χώρες της ΕΕ, υποσημειώνει, είχαν σαν σύστημα διακυβέρνησης.

Ο κ. Λ. θα κάνει καλά τη δουλιά του, θα πληρωθεί ακόμα καλύτερα και θα έχει την απεριόριστη εκτίμηση των αφεντικών του. Γιατί ο κ. Λ. είναι πιστός σκύλος και έμαθε να μη δαγκώνει το χέρι που τον ταΐζει.

Οταν η συνείδησή του θα του χτυπήσει την πόρτα, αν συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, θα γίνει μπαλάκι στα χέρια των εφιαλτών του, που θα 'ναι τα εκατομμύρια θύματα της "ελεύθερης" Δύσης, που τρομάζει στην κομμουνιστική ιδέα, επειδή δεν έχει να αντιπαραθέσει κάτι ανάλογο.

Προς το παρόν του αναφέρω, για την ιστορία, ότι μόλις προχτές ο πρωθυπουργός της χώρας μου, προς τιμήν του, πρότεινε να διαβάζουμε Μαρξ. Και ο πρωθυπουργός της χώρας μου δεν υπήρξε ποτέ κομμουνιστής».