Κυριακή 18 Δεκέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Στο πνεύμα... των ημερών

Στον ίδιο πολιτισμένο κόσμο ζουν. Ο Βινς, κάτοικος Σικάγου. Νέος, άνεργος, μαύρος. Επιζεί με δουλιές του ποδαριού. Σκεπάζει το κεφάλι του σ' ένα διαμέρισμα-τρύπα στο άτυπο γκέτο. Τις τελευταίες μέρες με το ψοφόκρυο άρχισε στα 25 του να πιστεύει στον Αϊ-Βασίλη. Πάλι ξαφνικά άρχισε να ζεσταίνεται το κόκαλό του. Θαύμα. Βγήκε στη γειτονιά να δει αν το θαύμα γενικεύτηκε όπως συμβαίνει με τις πραγματικές επαναστάσεις και τις εντάσεις της φύσης. Του είπαν ότι το πετρέλαιο ήρθε φθηνό από μια χώρα «εξωτική» που τη λένε Βενεζουέλα. Μια χώρα κι έναν Πρόεδρο, που λέγεται Τσάβες, εξαιρετικά επικίνδυνους για την Αμερική του Βινς, αλλά ικανούς να παράγουν πετρέλαιο και να το διαθέτουν σε φθηνές τιμές στους φτωχούς του πάμπλουτου πλανηταρχεύοντος βορρά. Ο Βινς από τότε έπαψε να βήχει τις νύχτες. Ψιθυρίζει κάτι ακατάληπτα με τους φίλους του για μια μπολιβαριανή πορεία. Αρχισε να σκέφτεται. Πως μπορεί να ζήσει χωρίς προστασία από κάποια συμμορία.

Στην Αθήνα η Ναταλία δίνει το δικό της αγώνα. Βγάζει δε βγάζει μεροκάματο, έχει και δυο παιδιά να θρέψει στο παγωμένο σπίτι της, πουλώντας σα ζητιάνα τα βρακιά και σουτιέν που φτιάχνει στη βιοτεχνία- εργοστάσιο του αφεντικού. Πληρώνεται σε είδος. Γιατί το αφεντικό έφαγε τις επιδοτήσεις, πλάκωσε τις απολύσεις και την άφησε στο έλεος της κυρίαρχης πολιτικής. Να «προσαρμοστείς», της είπαν πονηροί συνδικαλιστές κι αλιείς απελπισίας.

Η Ναταλία βρήκε ένα απόβραδο μια πελάτισσα. Την έλεγαν Μαρία. Ηθελε ν' αγοράσει εσώρουχα. Πολλά. Η πληρωμή όμως, της είπε, θα έρθει αργότερα. «Οταν δικαιωθώ». Γιατί, βλέπεις, ήμουν χοντρή. Πήγα σ' ένα ινστιτούτο αδυνατίσματος. Υπέγραψα ένα πρόγραμμα 12.000 ευρώ. Είδα ότι με κοροϊδεύουν και σταμάτησα. Θέλω να πάρω πίσω τα μισά. Μ' έφαγαν οι τόκοι στις τράπεζες... Οταν κερδίσω θα σου πληρώσω τα βρακιά, τη νυχτικιά και το σουτιέν... Η Ναταλία έσκισε το ...στοκ του μεροκάματου. Εφτιαξε πανό μαζί με τα παιδιά της και βγήκε στο πεζοδρόμιο με τις άλλες εργάτριες που δεν πλανήθηκαν. Κάθε φορά που υψώνει γροθιά σκέφτεται κι εκείνες τις χιλιάδες ευρώ της δύστυχης άμυαλης Μαριώς κι απορεί πώς δεν είναι μαζί της, χοντρή μεν, ξύπνια δε, στους δρόμους του αγώνα.

Ομπρέλα πάνω από τους καλικάντζαρους της νέας εποχής, το Βινς, τη Ναταλία, οι εκλεγμένοι ισχυροί της Γης απλώνουν τώρα. Θέλουν, λέει, να τους προστατεύσουν από τους τρομοκράτες. Να παρακολουθούν τηλέφωνα. Εικόνες στους δρόμους με κάμερες που καταγράφουν τις υψωμένες γροθιές και τα αγριεμένα βλέμματα. Ο κόσμος προχωράει. Ακάθεκτος. Επιμένουν.

Με τα γιγάντια μεταγωγικά, ιπτάμενα Γκουαντάναμο κι Αμπού Γκράιμπ, να πετάνε όπου θέλουν. Προσγειώνονται. Ξερνάνε πράκτορες. Μπουκάρουν στις φτωχοσυνοικίες και στα γκέτο. Ανακρίνουν. Δέρνουν. Βασανίζουν υπόπτους. Ολους τράνζιτ. Η φαντασία εξυπηρετεί την κόλασή τους. Ποιος θα ζητήσει τα ρέστα για την κραυγή του Αλί και του Τατζίπ; Τα σύννεφα; Μα το «αεροβασανιστήριο» C-130 της CIA και της Mi6 είναι πάνω απ' τα σύννεφα. Πάνω απ' τις χώρες. Πάνω απ' το δίκιο. Είναι η «δικαιοσύνη» των αποστολέων τους. Που ανακατεύουν το πετρέλαιο με αίμα στο Ιράκ, το πουλάνε ακριβά στο στρατό τους κι αγοράζουν τα εσώρουχα χρυσάφι για τις γυναίκες τους εκπορνευμένες χωρίς τύψεις.

Το πνεύμα των Χριστουγέννων δεν έφτασε παντού. Οπου δεν είναι ξυπνητήρι, είναι το άλλοθι για την εξόντωση των καλικάντζαρων της Γης, των αποκτηνωμένων του σύγχρονου πολιτισμού.

ΥΓ: Η είδηση ότι αυτές τις μέρες οι βασανισμοί και οι ανακρίσεις γίνονται σε ειδικά διαμορφωμένες φάτνες κάτω από γιγάντια δέντρα με λαμπιόνια ελέγχεται ως προσωρινώς ανακριβής. Την ελέγχουν το CNN και ο κ. Βουλγαράκης.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Καταγγέλλει το γκέτο εργατών γης στην Ιταλία(2018-02-13 00:00:00.0)
Μύρισε πάλι αίμα στο κάτεργο του Λάτση(2006-11-18 00:00:00.0)
«Σύσφιγξη» σχέσεων με Τουρκία(2005-05-21 00:00:00.0)
"Μόδα" ο "εκσυγχρονισμός"(1998-08-15 00:00:00.0)
Βίοι θεατρικοί(1998-02-17 00:00:00.0)
Απαλλάχτηκε ο Θ. Βρακάς(1996-05-24 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ