«Αν δεν ήταν το ΠΑΜΕ, δε θα έπαιρνε κανείς χαμπάρι για την απεργία». Η διαπίστωση αυτή είναι γενικής αποδοχής στη Θεσσαλία, καθώς όλοι αναγνωρίζουν ότι η επιτυχία της προχτεσινής απεργίας στην περιοχή οφείλεται στο ΠΑΜΕ. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι η εφημερίδα της Λάρισας «Ελευθερία» κυκλοφόρησε με τίτλο «Επίδειξη ισχύος από το ΠΑΜΕ».

Βεβαίως, αυτό που κινητοποίησε, εν πρώτοις, τους εργαζόμενους είναι η οξύτητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν, εξαιτίας της αντεργατικής - αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόζεται και ο φόβος πως, αν δεν αντιδράσουν τώρα, αύριο θα είναι χειρότερα, αλλά ήταν και η παρέμβαση του ΠΑΜΕ που έδωσε μεγάλη ώθηση στην εργατική κινητοποίηση.

Οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις «τα 'δωσαν όλα» για την ενημέρωση των εργαζομένων, «οργώνοντας», καθημερινά, τα εργοστάσια και τους άλλους χώρους δουλιάς και για την καλή προετοιμασία της κινητοποίησης.

Και κατάφεραν να πετύχουν το διπλό στόχο που είχαν θέσει: Πρώτον, να είναι μαζική η συμμετοχή στην απεργία και, δεύτερον, να είναι μαζικές και δυναμικές οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ, ώστε ν' αναδειχτεί το ταξικό περιεχόμενο και η προοπτική του αγώνα της εργατικής τάξης.

Ετσι, σε πολλά μεγάλα και μικρότερα εργοστάσια κι άλλες επιχειρήσεις της Λάρισας και του Βόλου η απεργιακή συμμετοχή ήταν καθολική, μεγάλα, σχετικά, ποσοστά είχαμε και στις πρώην ΔΕΚΟ, όπως και στους δήμους και σε άλλες υπηρεσίες, ενώ πετυχημένες ήταν οι απεργιακές συγκεντρώσεις κι είναι χαρακτηριστικό ότι στην κεντρική πλατεία της Λάρισας παραβρέθηκαν πάνω από 1.000 εργαζόμενοι.

Από την άλλη, φάνηκε καθαρά ότι η δυναμική κι αποτελεσματική παρέμβαση των δυνάμεων του ταξικού συνδικαλισμού στην περιοχή, δημιουργεί ιδιαίτερο πρόβλημα στις δυνάμεις του συμβιβασμένου συνδικαλισμού, που δεν μπορούν, πλέον, όχι μόνο να επηρεάσουν όσους εργαζόμενους επηρέαζαν, αλλά ούτε καν να διασφαλίσουν μια στοιχειώδη αγωνιστική παρουσία για να κρατήσουν τα προσχήματα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι τοπικοί εκπρόσωποι των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, δεν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν ούτε μια συγκέντρωση - στη Λάρισα που το επιχείρησαν μαζεύτηκαν καμιά δεκαπενταριά, που επισκέφτηκαν το νομάρχη και αποχώρησαν ησύχως - ενώ δεν μπόρεσαν ν' ανταποκριθούν ούτε στην έκκληση για βοήθεια που τους απηύθυναν οι «πάτρωνές» τους, καθώς σ' όλη τη Θεσσαλία βρήκαν μόνο καμιά πενηνταριά άτομα που τα μετέφεραν, με ναυλωμένα λεωφορεία, στην Αθήνα, για να ενισχύσουν τη «σύναξη των συμβιβασμένων», που έστησαν εκεί, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.

Ιδού και μερικά συγκριτικά στοιχεία, ανά νομό, που επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές:

• Στη Λάρισα, εκτός από τους 15 «λεβέντες» που πήραν μέρος στην ξεχωριστή «συγκέντρωση» που αποφάσισαν να διοργανώσουν, μέσω του Νομαρχιακού Τμήματος της ΑΔΕΔΥ, την παραμονή της απεργίας, κανένας άλλος δεν τους ακολούθησε κι έτσι αναγκάστηκαν να μη ναυλώσουν λεωφορεία για την Αθήνα.
• Στο Βόλο η συμβιβασμένη ηγεσία του τοπικού Εργατικού Κέντρου, δε διοργάνωσε, τελικά, ξεχωριστή συγκέντρωση και, μετά πολλών κόπων και βασάνων, κατάφερε να βρει 35 «πρόθυμους», που τους «φόρτωσε» σε δυο λεωφορεία και τους έστειλε στην Αθήνα.
• Στην Καρδίτσα, η ηγεσία του Εργατικού Κέντρου «ψάρεψε» 20 «εθελοντές» και μ' ένα λεωφορείο, τους μετέφερε στην πρωτεύουσα.
• Στα Τρίκαλα, είχε ναυλωθεί ένα λεωφορείο, αλλά δεν αναχώρησε ποτέ, αφού μαζεύτηκαν μόνο 3 νοματαίοι, οι οποίοι, φαίνεται το μετάνιωσαν και «γύρισαν στο σπίτι».