Κυριακή 11 Δεκέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 10
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ
Ο ρατσισμός και στα γήπεδα ποδοσφαίρου

Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον Λιλιάν Τουράμ, ποδοσφαιριστή της Γιουβέντους

Καταπέλτης κατά του ρατσισμού ο Τουράμ που διακρίνεται στη φωτογραφία με τον Τζόρτζεβιτς

Eurokinissi

Καταπέλτης κατά του ρατσισμού ο Τουράμ που διακρίνεται στη φωτογραφία με τον Τζόρτζεβιτς
Το ασυνήθιστο και συνάμα αυθόρμητο ανθρώπινο ξέσπασμα του μαύρου ποδοσφαιριστή της Μεσίνα, Μάρκο Αντρέ Ζόρο, ο οποίος απείλησε να αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο του «Σαν Φιλίπο» κατά τη διάρκεια της αναμέτρησης (27/11) της ομάδας του με την Ιντερ, εκφράζοντας με αυτόν τον τρόπο τη δυσαρέσκειά του για τα απαράδεκτα ρατσιστικά συνθήματα των οπαδών των «νερατζούρι» εναντίον του, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου στην ποδοσφαιρική Ιταλία.

Το φαινόμενο του ρατσισμού στα γήπεδα του Καμπιονάτο επανήλθε και πάλι δυναμικά στο προσκήνιο, τα «θύματα» αυτών των απάνθρωπων συμπεριφορών ένωσαν τις φωνές τους απαιτώντας την καταλυτική παρέμβαση των αρχών για την εξάλειψη του φαινομένου, και η ευαισθητοποίηση ήταν άμεση. Με αφορμή το περιστατικό αυτό, που ταρακούνησε συθέμελα το ιταλικό ποδόσφαιρο, πήρε θέση και ο Λιλιάν Τουράμ, ένας άνθρωπος που δε μασάει τα λόγια, που μιλάει τη γλώσσα της αλήθειας αδιαφορώντας αν γίνεται αρεστός με αυτά που υποστηρίζει, κάτι που απέδειξε πρόσφατα. Πριν από μερικές μέρες ο διεθνής Γάλλος αμυντικός της Γιουβέντους, δε φοβήθηκε να πάρει το μέρος των εξεγερμένων στη Γαλλία, κατά τη διάρκεια της περιβόητης «εξέγερσης των αθλίων», επιρρίπτοντας ευθύνες στην πολιτική ηγεσία της χώρας του για την οικονομική εξαθλίωσή τους, κάνοντας λόγο για ταξικούς διαχωρισμούς, κοινωνικούς αποκλεισμούς και περιθωριοποιήσεις, καθώς και για ρατσιστικές συμπεριφορές. Τώρα, ο μαύρος ποδοσφαιριστής της Γιουβέντους, υψώνει ξανά το ανάστημά του, στέλνει ηχηρό μήνυμα κατά του ρατσισμού, τον οποίο έχει γνωρίσει καλά κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία τα τελευταία 10 χρόνια και όχι μόνο εκεί, ενώ αποκαλύπτει τη δικιά του κοσμοθεωρία για την ιδεατή κοινωνία, στην οποία οι άνθρωποι δε θα κρίνονται από τη θρησκεία στην οποία πιστεύουν, από το χρώμα στο δέρμα με το οποίο έχουν γεννηθεί, από τον τόπο καταγωγής τους. Ολα αυτά σε μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που παραχώρησε ο Τιράμ στην εφημερίδα «Ρεπούμπλικα» όπου μιλάει έξω από τα δόντια. Παραθέτουμε αποσπάσματα:

- Πιστεύετε ότι η... επανάσταση του Ζόρο θα βοηθήσει σε κάτι; - Δεν το ξέρω, είναι δύσκολο να παλεύεις κόντρα σε συγκεκριμένα άτομα. Και είναι αδύνατο να κλείσεις σε όλους το στόμα.

Εκτός από τον ρατσισμό, με ενοχλεί η έλλειψη σεβασμού απέναντι στην προσωπικότητα του άλλου, σε οποιαδήποτε φυλή και αν ανήκει αυτός. Αυτός ο κόσμος δεν καταλαβαίνει ότι μερικές φορές, ο άλλος μπορεί να είναι και οι ίδιοι. Είναι άνθρωποι που δε θέλω να μπω στον κόπο να τους δώσω κάποιον ορισμό.

- Ενα πρόβλημα που έχει να κάνει με κακούς παιδαγωγούς;

- Ναι, γιατί απουσιάζει η παιδεία που έχει να κάνει με τον σεβασμό του άλλου. Τι σημαίνει το ουρλιαχτό «μπούου»; Με αυτό θέλουν να πουν ότι ένας μαύρος ισοδυναμεί με μία μαϊμού, έτσι δεν είναι; Σωστά, και αυτό συμβαίνει επειδή μαθαίνουν ότι οι μαύροι δεν είναι άνθρωποι, αλλά ζώα. Είναι ο μοναδικός τρόπος για να δικαιολογήσεις τη συμπεριφορά τους. Τώρα, πλέον, ο κόσμος αρχίζει να διακατέχεται από φόβο απέναντι στους ανθρώπους που φαίνονται σε αυτούς διαφορετικοί.

- Οταν λέτε φόβος, τι εννοείτε;

- Μετά από το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, ένα οποιαδήποτε πρόσωπο με συγκεκριμένο τύπο εμφάνισης και το χρώμα του δέρματός του να είναι ελαφρώς σκούρο, αντιμετωπίζεται με καχυποψία και προκατάληψη. Ο κόσμος φοβάται, έτσι η εξουσία μπορεί να παρέχει αυτό που ζητάει ο κόσμος: προστασία. Και στο όνομα της προστασίας του κόσμου νομιμοποιούνται και εξουσιοδοτούνται να κάνουν ό,τι θέλουν. Εάν διδάσκονταν ο σεβασμός αντί για την καχυποψία, ο κόσμος θα ήταν πολύ διαφορετικός. Βλέπω όμως με θλίψη ότι οι κακοί παιδαγωγοί είναι αυτοί που καταφέρνουν να περνούν τις απόψεις τους και να ακούγονται.

- Αναφέρεστε σε κάποιον συγκεκριμένα;

- Διάβασα πρόσφατα σε μία εφημερίδα ότι ένας καρδινάλιος τάχθηκε κατά των γάμων μεταξύ ατόμων διαφορετικής θρησκείας, μεταξύ καθολικών και μουσουλμάνων. Μα τι είδους καθοδήγηση είναι αυτή; Μου φαίνεται ότι υπάρχει μία εντολή που μας καλεί να αγαπάμε τον πλησίον μας όπως αγαπάμε και τους εαυτούς μας. Θα μου άρεσε να μάθω πώς, σύμφωνα με τον συγκεκριμένο καρδινάλιο, ο Ιησούς αξιολογούσε τον πλησίον. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι τέτοιες κουβέντες είναι επικίνδυνες;

- Πόσο επικίνδυνες;

- Αυτοί οι μερικοί κρετίνοι ή αδαείς, οι οποίοι ούρλιαζαν συνεχώς με στόχο τον Ζόρο, δεν κατάφεραν να παρασύρουν το υπόλοιπο στάδιο, καθώς η πλειονότητα του κόσμου δεν εγκρίνει αυτή τη συμπεριφορά. Είναι όμως το κήρυγμα αυτού του καρδινάλιου που μπορεί να χαλιναγωγήσει, να επηρεάσει και να πείσει.

- Εσείς, έχετε υπάρξει ποτέ θύμα ρατσιστικής επίθεσης; Το τελευταίο περιστατικό πού σας συνέβη;

- Την προηγούμενη βδομάδα που ήμουν στο Παρίσι. Πηγαίνω σε ένα εστιατόριο, ζητώ να περάσω καθώς είχα ένα ραντεβού με ένα πρόσωπο, και όμως ήταν ένας υπεύθυνος του μαγαζιού που με κοίταζε περίεργα και άρχισε να μου κάνει χίλιες ερωτήσεις. Ποιος είστε, τι θέλετε, ποιον θέλετε να δείτε;

- Και μετά;

- Στη συνέχεια μερικοί υπεύθυνοι του μαγαζιού με αναγνώρισαν, εγώ όμως δεν ήθελα να προσποιηθώ ότι το περιστατικό δεν έγινε ποτέ και ότι όλα ήταν εντάξει. Ηθελα να μάθω τι υποκινούσε αυτή την καχυποψία απέναντί μου και μέχρι πού θα έφτανε εκείνος ο τύπος. Στο τέλος, και μετά από μακρές συζητήσεις, με άφησε να περάσω. Πήγα στο τραπέζι μου, όμως δεν άντεξα και μετά από λίγο έφυγα.

- Γιατί;

- Γιατί δεν μπορούσα να βγάλω από το μυαλό μου τη σκέψη ότι εκείνη η εχθρική αντιμετώπιση που είχα, οφειλόταν στο χρώμα του δέρματός μου. Και είναι πραγματικά πολύ άσχημο να συμβιώνεις με αυτές τις αμφιβολίες προς το πρόσωπό σου, είναι κάτι παράλογο. Το χειρότερο όμως είναι ότι για τους άλλους δεν είναι απλά μία αμφιβολία, αλλά βεβαιότητα.

- Και η εξέγερση «εξαθλιωμένων» στη Γαλλία;

- Αυτό είναι ένα ακόμη μεγάλο θέμα που θα ήθελα να συζητηθεί. Οσοι τους αντιμετωπίζουν ως νεαρούς εγκληματίες, κάνουν λάθος. Πρόκειται για Γάλλους πολίτες τρίτης γενιάς. Για την κοινή γνώμη αντίθετα, όλα αυτά τα παιδιά είναι Αφρικανοί. Αφρικανοί τους οποίους φοβούνται, φυσικά, καθώς υπάρχει έντονη ξενοφοβία.

- Δεν πιστεύετε ότι οι μετανάστες σφάλουν όταν προσπαθούν να φτιάξουν μεγάλες ομάδες, όταν έρχονται στην Ευρώπη;

- Μα αυτό είναι απόλυτα λογικό και φυσιολογικό. Εάν ένας Ιταλός συναντήσει έναν άλλο Ιταλό στο εξωτερικό, θα κάνουν παρέα. Αυτό είναι θέμα ψυχοσύνθεσης, κουλτούρας και γλώσσας. Μερικές φορές, για παράδειγμα, οι συμπαίκτες μου, πετάνε την εξής ατάκα: Λιλιάν, εσείς οι ξένοι φτιάχνετε πάντα ομάδες. Και εγώ τους απαντώ: το ίδιο δεν κάνετε και εσείς; Επειδή εσείς δεκαπέντε και όχι πέντε, εσείς δε σχηματίζετε ομάδες; Και το γκρουπ που είναι πιο μεγάλο, πρέπει να ανοίγει τις αγκάλες του και να φιλοξενεί το μικρότερο, όμως αυτό δε συμβαίνει με αποτέλεσμα η αφομοίωση να μην γίνεται ποτέ. Γι' αυτό το λόγο οι λεγόμενοι «άθλιοι», είναι παιδιά που δεν έχουν δει ποτέ την Αφρική, που ταυτόχρονα, όμως, δε θεωρούνται και Γάλλοι. Και μετά δημιουργούνται άλλα προβλήματα.


Ανδρ. ΠΑΓΑΝΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ