Παρασκευή 21 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 31
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«VIVA CUBA»!
Ενα κινηματογραφικό τραγούδι στην ΕΛΠΙΔΑ!
  • Μια σύγχρονη ταινία για παιδιά - και όχι μόνον - από την Κούβα ανατρέπει όλα τα αντιδραστικά «κλισέ» του Χόλιγουντ και στέλνει μήνυμα αγώνα και ειρήνης σε όλο τον κόσμο
  • Από τις 27 Οκτώβρη στις αίθουσες

«Τα παιδιά έχουν δικαίωμα να ζήσουν με χαρά και ειρήνη». Η φράση ανήκει στην Ισαδέιρα Μαλμπέρτι, διευθύντρια του θεατρικού ομίλου «La Colmenita» της Κούβας και ειπώθηκε κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου με αφορμή την προβολή στις ελληνικές αίθουσες της ταινίας «VIVA CUBA» («Βίβα Κούβα») του Χουάν Κάρλος Κρεμάτα Μαλμπέρτι, από 27 Οκτώβρη, σε διανομή της «New Star» («Νιου Σταρ»). Να σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως, που προβάλλει την ταινία σε κανονική διανομή.

Επιλέξαμε αυτή τη φράση για εισαγωγή μιας πλούσιας σε πληροφορίες, όσο και συναισθηματική φόρτιση συνέντευξης, ακριβώς γιατί περικλείει, όχι μόνο το νόημα της ταινίας, αλλά και αυτών που είπε τόσο ο σκηνοθέτης όσο και οι δύο μικροί πρωταγωνιστές, η Μαλού και ο Χορχίτο, χαρακτηριστικοί «εκπρόσωποι» της σημαντικής παιδαγωγικής δουλιάς, που επιτελεί εδώ και 15 χρόνια ο όμιλος «La Colmenita» («Η κυψελίτσα»). Ουσιαστικά, αυτά τα τρομερά πιτσιρίκια (14 και 13 ετών), είναι η «απτή» απόδειξη των επιτευγμάτων της κουβανικής επανάστασης στον τομέα της χειραφέτησης του λαού. Σύντομο χαιρετισμό και τις ευχαριστίες της στους συντελεστές της ταινίας απηύθυνε η επιτετραμμένη της Πρεσβείας της Κούβας στην Αθήνα, Λύδια Γκονσάλες.

Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου. Διακρίνονται, από αριστερά προς τα δεξιά, τα δύο παιδιά - πρωταγωνιστές της ταινίας, ο Βελισσάριος Κοσσιβάκης από τη «New Star», o σκηνοθέτης, η διευθύντρια της «Κυψελίτσας» Ι. Μαλμπέρτι και η Λ. Γκονζάλες από την πρεσβεία της Κούβας
Από τη χτεσινή συνέντευξη Τύπου. Διακρίνονται, από αριστερά προς τα δεξιά, τα δύο παιδιά - πρωταγωνιστές της ταινίας, ο Βελισσάριος Κοσσιβάκης από τη «New Star», o σκηνοθέτης, η διευθύντρια της «Κυψελίτσας» Ι. Μαλμπέρτι και η Λ. Γκονζάλες από την πρεσβεία της Κούβας
Τη χαρά του που το παλιό όνειρο να επισκεφθεί την Ελλάδα συνοδεύτηκε με τη διανομή της ταινίας του, εξέφρασε ο σκηνοθέτης. Για την ταινία, είπε ότι είναι οικογενειακή, όχι μόνον επειδή απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, αλλά και γιατί η παραγωγής της ήταν, κυριολεκτικά, οικογενειακή: Η συνσκηνοθέτιδα και συμπαραγωγός είναι η μητέρα του, η Ισαδέιρα. Τα παιδιά προέρχονται από το θεατρικό όμιλο τον οποίο διευθύνει ο αδερφός του, ο οποίος έπαιξε και στην ταινία. Την επιμέλεια της παραγωγής την ανέλαβε ένας ξάδερφός του, ενώ η γιαγιά του σκηνοθέτη παίζει τη γιαγιά και στην ταινία!

Η ταινία, όμως, έχει κι άλλες ιδιαιτερότητες. Συμμετείχαν παραγωγοί από τη Γαλλία και τις ΗΠΑ, οι τελευταίοι όμως δε δημοσιοποιούν τα ονόματά τους, λόγω του γνωστού εμπάργκο. Φυσικά, η σημαντικότερη βοήθεια προήλθε από το Ινστιτούτο Κινηματογράφου της Κούβας (ICAIC) και για έναν ακόμη λόγο που ανέφερε ο σκηνοθέτης: «Η δουλιά με τα παιδιά είναι πολύ σεβαστή από το κράτος».

Η ταινία έγινε αμέσως δημοφιλής στην Κούβα, προβλήθηκε σε 125 αίθουσες και, σύμφωνα με τον Μαλμπέρτι, ήταν η πρώτη ταινία που «τράβηξε» τα παιδιά στο σινεμά, αφού η Κούβα έχει παράδοση κυρίως στο κινούμενο σχέδιο. Πρόσθεσε ότι αποτέλεσε έκπληξη για όλους τους συντελεστές πώς μία τέτοια απλή παραγωγή, με λίγους ανθρώπους και γυρισμένη σε βίντεο, όχι μόνον είχε τέτοια απήχηση, αλλά βραβεύτηκε στις Κάννες με το αντίστοιχο βραβείο για παιδικές ταινίες, έλαβε βραβεία και σε άλλα διεθνή φεστιβάλ, αναμένεται η προβολή της και σε φεστιβάλ, αλλά και σε εμπορική διανομή σε Γαλλία και Ισπανία από το 2006. Αποτελεί δε και την υποψηφιότητα της Κούβας για το «Οσκαρ» ξένης ταινίας, ενώ οι κριτικές σε όλο τον κόσμο είναι ενθουσιώδεις.

Για το δικαίωμα των παιδιών της Κούβας να ζήσουν

Για την επιλογή του τίτλου, ο σκηνοθέτης σημείωσε ότι ήθελε να αναδείξει «το δικαίωμα των παιδιών να ζήσουν στην Κούβα, το δικαίωμα της ίδιας της Κούβας να ζήσει, πέρα από τις δυσκολίες και τους τυφώνες». Επιπλέον, «είναι μια φράση που μπορεί να επαναλάβει όλος ο κόσμος». Η ταινία για τον Μαλμπέρτι είναι «ένα τραγούδι στην ελπίδα». Πρόσθεσε πως «όλα είναι πολιτική, πάνω απ' όλα όμως η ταινία είναι ανθρώπινη» και πως τα προβλήματα που διαπραγματεύεται είναι πανανθρώπινα: «Χιλιάδες Μεξικανοί πεθαίνουν στην προσπάθειά τους να περάσουν τα σύνορα προς τις ΗΠΑ», είπε χαρακτηριστικά. Ενώ η Ισαδέιρα πρόσθεσε πως τα προβλήματα της Κούβας δεν είναι όπως τα δείχνουν τα ΜΜΕ: «Στην Κούβα δεν πεθαίνουν παιδιά από την πείνα και έχουν εξασφαλισμένο το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την περίθαλψη».

Τι λένε, όμως, τα παιδιά; Χορχίτο: «Το εμπάργκο είναι κακό, αλλά δεν επηρεάζει τα παιδιά από το να είναι χαρούμενα. Επηρεάζει τη χώρα, αλλά όχι τη ζωή των παιδιών. Αυτό το εμπάργκο είναι χαζό»! Μαλού: «Παρόλο που γίνεται αυτό στη χώρα μας, είμαστε χαρούμενοι που ζούμε στην Κούβα. Είναι χαρά που οι γονείς μας δεν πληρώνουν λεφτά στα σχολεία». Και το μήνυμά τους στα παιδιά του κόσμου: «Να δείξουμε τα δικαιώματά μας και να τα προστατεύσουμε». Αν αυτό είναι το αποτέλεσμα του εμπάργκο στις συνειδήσεις των παιδιών στην Κούβα, τότε ο ιμπεριαλισμός δεν πρέπει να «νιώθει» και πολύ καλά...


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ