Του Γιάννη Καλαϊτζή από την «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Δεν είναι μακριά το χτες. Από το ραντάρ στο Βίτσι, με υπογραφή ΠΑΣΟΚ, κατευθύνονταν οι βολές των έξυπνων πυραύλων στο σώμα της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Από το αεροδρόμιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο Αβιάνο, με τις ευλογίες της τότε κεντροαριστερής κυβέρνησης της Ιταλίας, αυτής που χειροκροτούσε ο ΣΥΝ, σηκώνονταν τα αόρατα βομβαρδιστικά για να χτυπήσουν τον «δικτάτορα Μιλόσεβιτς». Με απόφαση του ΝΑΤΟ, επί κυβέρνησης «Δεξιάς», δόθηκε η εντολή για να μετονομαστούν τα μουσουλμανικά σχολεία σε τούρκικα. Το «δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό» έχει προέλευση. Σε κάθε μία απόφαση αντιστοιχούν και συγκεκριμένες - με όνομα πολιτικού φορέα - ευθύνες. Σε ποια «εθνική συνεννόηση» μπορούν να έρθουν αυτοί που επιμένουν να βλέπουν μία πατρίδα για τους ανθρώπους του μόχθου που κατοικούν σ' αυτήν, μ' εκείνους που διακηρύσσουν πως στην Ευρωπαϊκή Ενωση των Περιφερειών δεν έχει καμία σημασία το σύνορο της επικράτειας, αφού τα κονδύλια υπολογίζονται με βάση τις περιφέρειες;

Να το πούμε πιο απλά: Για τον λομπίστα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, η ύπαρξη Περιφέρειας Βόρειας ...Ροδόπης (ενιαίας από δω κι από κει των συνόρων) λύνει το πρόβλημα του ...Λαναρά με τις επιδοτήσεις. Η επαναχάραξη των συνόρων λύνει προβλήματα στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό. Πώς μια πολιτική δύναμη που έχει σπεύσει να δηλώσει υπερασπιστής όποιου ιμπεριαλιστικού κέντρου θα έρθει σε «εθνική συνεννόηση» με άλλη πολιτική δύναμη που παλεύει να οργανώσει την πάλη για τη διάλυση αυτού του ιμπεριαλιστικού κέντρου; Ποια «εθνική συνεννόηση» μπορεί να υπάρχει, όταν η αποδοχή του ιμπεριαλισμού είναι «ούμπερ άλες» και για το ΠΑΣΟΚ και για τη ΝΔ και για το ΣΥΝ;

Πικρό το ποτήρι, αλλά αυτό είναι. Στην εποχή του ιμπεριαλισμού, στενεύουν εξαιρετικά τα περιθώρια για να είναι και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα γιομάτη. Το σύνθημα παραμένει: Ενας είναι ο εχθρός... Και χωρίς το αναγκαίο παρασύνθημα δεν προκύπτει μέλλον «εθνικής συνεννόησης».