Κυριακή 2 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Πατριδογνωμόνιο
Παχύδερμα

Ο Αριστοτέλης είπε ότι ο άνθρωπος είναι πολιτικόν ζώον. Ο Πάγκαλος (Θεόδωρος) είπε ότι ο άνθρωπος είναι παχύδερμο πολιτικόν ζώον.

Η εγκυκλοπαίδεια λέει στο λήμμα «παχυδερμία»: «το να έχει κανείς χοντρό δέρμα, αναισθησία, χωριατιά. Στην ιατρική, παχυδερμία λέγεται η μόνιμη αύξηση του πάχους του δέρματος που οφείλεται σε χρόνια υπερπλασία του ινώδους ιστού του δέρματος, του υποδόριου συνδετικού ιστού, μερικές φορές και των μυών. Αυτή επεκτείνεται άλλοτε σε ολόκληρη την έκταση του σώματος, συνήθως όμως καταλαμβάνει τα κάτω άκρα και το όσχεο. Το δέρμα δε διατηρεί το χρώμα και τη σύστασή του, άλλοτε είναι λευκό με κάποια σκληρότητα και άλλοτε σκούρο και πλαδαρό. Η πάχυνση αυτή του δέρματος οφείλεται σε κυκλοφορικές και τροφικές διαταραχές που προκαλούνται από φλεγμονώδη νοσήματα του δέρματος ή σε κώλυμα της ομαλής κυκλοφορίας της λέμφου».

Η γιαγιά μου πάντως, πολύ λιγότερο μορφωμένη και γραμματιζούμενη από τους προαναφερθέντες και την εγκυκλοπαίδεια, έλεγε για τους αμετροεπείς λαϊκούς τύπους και μη, όταν πρόσβαλαν αντιαισθητικώς ο ένας τον άλλον, το απλό θυμοσοφικό «είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα».

Σύντροφοι, η ανάλυση του «παχύδερμου» που εκτοξεύτηκε ως πολιτική μπαρούφα, κροτίδα όμως ικανή να καλύψει στα τηλεοπτικά πορτοπαράθυρα την αγωνία και την ανασφάλεια της πλειονότητας των εργαζομένων, δεν είναι υπόθεση ιατρική, αλλά καπιταλιστική παρενέργεια, εντελώς «φυσική». Δεν έχει να κάνει τίποτα με το σωματότυπο είτε αυτού που εκτοξεύει τη λέξη είτε αυτού που την εισπράττει. Ο κόσμος μας είναι ευτυχώς γεμάτος από υπέροχους και υγιείς χοντρούς, αλλά και το αντίστροφο σε βάρος και πολιτισμό λόγων και έργων.

Η συσσώρευση κεφαλαίου είναι η παχυδερμία των ιδεολογικών φορέων του καπιταλισμού. Μετά τον Μαρξ χονδρικώς, η αντιμετώπιση της πολιτισμικής ασθένειας και της οικονομικής διαστροφικής συμπεριφοράς του κεφαλαίου, είναι εκτός από διαγνωσμένο και ιάσιμο, με σοβαρές πιθανότητες οριστικής ίασης, «νόσημα» της κοινωνίας. Η... πάχυνση του καπιταλιστικού «δέρματος» οφείλεται σε κυκλοφορικές διαταραχές του πλούτου με απολύτως ταξικό φλεγμονώδες υπόβαθρο(!) αλλά και τροφικές διαταραχές, όπως η αναγκαστική δίαιτα του μη επαναστατημένου προλεταριάτου στο επίπεδο των ακριβοπληρωμένων, με αίμα μάλιστα, δικαιωμάτων του επί της εξουσίας. Κοντολογίς, δεν είναι, σύντροφοι, η κουβέντα «παχύδερμα» θαρρώ θέμα αστικής αισθητικής υπέρβασης. Είναι βαρέων βαρών ενδοκαπιταλιστική ιδεολογική κόντρα για το ποιος θα ξεγελάσει το πόπολο παίζοντας θέατρο και κατουρώντας την πολιτική παράσταση.

Το πρόβλημα μάλλον έγκειται στην εφευρετικότητά μας. Είναι πολύ ακριβά τα αβγά και οι ντομάτες για να τους τα πετάξουμε. Η μούντζα - στα ψηφοδέλτια είναι άχρηστη, στην επικοινωνία ποτέ - δεν κοστίζει τίποτα. Μαυρίστε τους.


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ