Χιλιάδες εργάτες πετιούνται στο δρόμο της ανεργίας, την ώρα που η κερδοφορία του κεφαλαίου διαρκώς αυξάνεται. Αυτό συμβαίνει και στον κλάδο της Κλωστοϋφαντουργίας και της Ενδυσης, στον οποίο, σταδιακά και πιο έντονα τα τελευταία 10 χρόνια, πραγματοποιείται η συγκέντρωση του κύκλου εργασιών και του κεφαλαίου στα χέρια λιγότερων και ισχυρότερων επιχειρηματικών ομίλων.

Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής Ενδυσης, που αναφέρουν πως από το 1988 έως και το 2004, στο χώρο της ένδυσης, οι επιχειρήσεις μειώθηκαν κατά 50%, δηλαδή από 18.000 που δραστηριοποιούνταν, έμειναν 9.000. Αντίστοιχη είναι και η πορεία στην κλωστοϋφαντουργία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πόλη της Νάουσας, όπου, μέσα σε λίγα χρόνια, περισσότερες από 150 βιοτεχνίες και εργοστάσια έκλεισαν ή μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να χαθούν πάνω από 2.000 θέσεις εργασίας.

Συνολικά, σε Κλωστοϋφαντουργία και Ενδυση, από το 1995 μέχρι και το 2004, χάθηκαν 40.000 θέσεις εργασίας. Σ' αυτές προστέθηκαν άλλες 5.000 μέσα στο 1ο εξάμηνο του 2005, ενώ μόνο μέσα στο τελευταίο δίμηνο χάθηκαν άλλες 1.500 θέσεις εργασίας. Και το «ξεσκαρτάρισμα» συνεχίζεται, με διαρκώς αυξανόμενους ρυθμούς.

Κλείσιμο εργοστασίων, από τη μία, επιδοτήσεις, χαριστικά δάνεια, προνόμια, για να συνεχίσουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα στα Βαλκάνια, που τα έχουν μετατρέψει σε βάση της παραγωγικής τους δραστηριότητας, επειδή έτσι εξασφαλίζουν την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των κερδών τους, μέσα από την εκμετάλλευση της φτηνότερης εργατικής δύναμης. Ενδεικτικό είναι πως οι μισθοί των εργαζομένων του κλάδου στη Βουλγαρία φτάνουν μόλις στο 62% του μέσου μισθού της γειτονικής χώρας, που υπολογίζεται γύρω στα 200 ευρώ.

Είναι, λοιπόν, η ανάγκη του κεφαλαίου να κερδίζει όλο και περισσότερα, και οι πολιτικές που παλεύουν να την ικανοποιήσουν, που ευθύνονται για το κλείσιμο των επιχειρήσεων, για τους χιλιάδες άνεργους, για τη φτώχεια και την ανέχεια της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Ακόμη και τα όποια μέτρα λαμβάνονται, τα όποια προγράμματα ανακοινώνονται, στο όνομα δήθεν της αντιμετώπισης του προβλήματος της ανεργίας, πάλι τους επιχειρηματίες εξυπηρετούν, εξασφαλίζοντάς τους και νέα προνόμια, νέα κίνητρα και επιδότηση του κόστους εργασίας. Την ίδια ώρα, οδηγούν τους εργαζόμενους σε μεγαλύτερη επιδείνωση της θέσης τους μέσα από τη μερική απασχόληση, τη μερική ασφάλιση, τη μερική σύνταξη, τη μερική ζωή.

Αυτό γίνεται μέρα με τη μέρα περισσότερο καθαρό στους άνεργους της «ΤΡΙΚΟΛΑΝ», της «Κατερίνας», της «Μπιάνκα Παγγαίου», της «ΚΟΡΤΑΓΚ», των εργοστασίων του Ομίλου Ηλιάδη, της «ΚΑΛΤΟΝ», του «Ουράνιου Τόξου», της «ΕΡΓΟΤΕΞΤΙΛ», των «Κλωστηρίων Πρεβέζης» και μιας σειράς άλλων επιχειρήσεων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και σε όσους αυτήν την περίοδο βρίσκονται κάτω από την απειλή της ανεργίας, όπως οι εργαζόμενοι των «Κλωστηρίων Νάουσας», της «ΦΑΝΚΟ», της «ΟΤΤΟ Εβρος», της «ΗΛΙΟΦΙΝ», της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ», της «Βουλινός», και πολλών άλλων επιχειρήσεων.

Μπροστά σ' αυτή την εκρηκτική κατάσταση που διαρκώς οξύνεται, οι εργαζόμενοι πρέπει να σταθούν αποφασισμένοι να συγκρουστούν με την πολιτική που γεννά το πρόβλημα. Να κάνουν δική τους υπόθεση την υπεράσπιση των συμφερόντων τους. Να συσπειρωθούν στο ταξικό κίνημα και με μπροστάρη την ΟΕΚΙΔΕ και το ΠΑΜΕ, να βάλουν πλάτη για να ανοίξει ο δρόμος που θα τους φέρει πιο κοντά στην ικανοποίηση των δικών τους αναγκών.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, η ταξική Ομοσπονδία Κλωστοϋφαντουργών οργανώνει τον αγώνα των εργαζομένων και των ανέργων του κλάδου. Σ' αυτή την κατεύθυνση, κινήθηκε και η σύσκεψη που έγινε την Πέμπτη στη Νάουσα με πρωτοβουλία της ΟΕΚΙΔΕ και στόχο το συντονισμό του αγώνα των εργαζομένων του κλάδου, ώστε να δοθεί καθαρή απάντηση στις πολιτικές της ΕΕ, του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Και μέσα από την 24ωρη απεργία που η ΟΕΚΙΔΕ προσανατολίζεται να εξαγγείλει μέσα στον Οκτώβρη, να προβληθούν ολοκληρωμένα οι διεκδικήσεις των εργαζομένων. Διεκδικήσεις, που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, σε τροχιά σύγκρουσης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.