Οι κίνδυνοι που απειλούν την πολιτιστική κληρονομιά από την ιδιωτικοποίησή της - πέρα από το ότι πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο αξίωμα η μη ιδιωτικοποίησή της - αναδείχτηκαν από την κατάσχεση της συλλογής Πασσά από το ελληνικό δημόσιο και την ένταξη των αντικειμένων εκεί που θα έπρεπε να βρίσκονται εξαρχής, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Βυζαντινό.

Μπορεί ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Χρ. Ζαχόπουλος, να επισκέφθηκε προχτές τα δύο μουσεία σε μια «επικοινωνιακού» τύπου κίνηση, για να δείξει ότι το «κράτος είναι εδώ», ουσιαστικά όμως η κυβέρνηση προσπαθεί να «θολώσει» την ολοκάθαρη εικόνα της πολιτικής της, που είναι η εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς.

Τα αρχαία αντικείμενα του Ιδρύματος «Νέο Μουσείο Ευρωπαϊκής και Ανατολικής Τέχνης Ι. και Δ. Πασσά» που εμπλούτισαν πλέον τις συλλογές των δύο κρατικών μουσείων κινδύνευαν παντοιοτρόπως στην κατοχή των ιδιωτών, αφού, όπως προέκυψε από την αυτοψία της αρμόδιας Εφορείας Αρχαιοπωλείων και Ιδιωτικών Συλλογών: Ο χώρος φύλαξης της Συλλογής είχε μείνει επί τουλάχιστον τέσσερα έτη χωρίς παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, δεν υπήρχε φύλακας ή συναγερμός, το κτίριο είχε διαρρηχτεί το 2002 και τότε εκλάπησαν μάλλον πέντε αντικείμενα, ενώ κάποια αντικείμενα είχαν θραυστεί κατά το σεισμό του 1999.

Το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο γνωμοδότησε ομόφωνα (11/15.3.2005) υπέρ της ανάκλησης της άδειας κατοχής των αρχαίων αντικειμένων (190 αρχαία αντικείμενα, διαφόρων περιόδων και 6 βυζαντινών - μεταβυζαντινών εικόνων) και υπέρ της καταγραφής και παράδοσης των πινάκων - αντιγράφων της αναγεννησιακής περιόδου καθώς και των αντικειμένων προερχομένων από την Ασία (κυρίως κινεζικής τεχνοτροπίας) και την Ευρώπη. Στην παραπάνω γνωμοδότηση «συναίνεσε» και το ΔΣ του Ιδρύματος.

Τα αρχαία αντικείμενα κατασχέθηκαν, μεταφέρθηκαν και παραδόθηκαν στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο. Σύμφωνα με το ΥΠΠΟ, «έχουν ήδη καταγραφεί και παραδοθεί στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο τα αντίγραφα πινάκων της αναγεννησιακής περιόδου, ενώ συνεχίζεται η καταγραφή των αντικειμένων ασιατικής και ευρωπαϊκής τέχνης».