«Χρυσάφι» θα πληρώνουν το νερό για άρδευση οι αγρότες της Θεσσαλίας! Οπως δήλωσε ο Περιφερειάρχης, Φ. Γκούπας, από τη νέα καλλιεργητική περίοδο, κανένας αγρότης δε θα παίρνει νερό από το φράγμα Σμοκόβου, χωρίς να πληρώνει. Η τιμολογιακή πολιτική της κυβέρνησης - ανέφερε - θα ακολουθήσει την εξής αρχή: Το νερό που θα χρειάζεται ανά στρέμμα κάθε καλλιεργητής θα το πληρώνει σε κάποιο κόστος και πάνω από αυτό το όριο η τιμή του θα ανεβαίνει τόσο που θα είναι απαγορευτική.

Δεν εξήγηση, όμως, ο Φ. Γκούπας ποιος και πώς θα κανονίζει πόσο νερό χρειάζεται το χωράφι, όταν αυτό, εκτός των άλλων, εξαρτάται και από τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν κάθε φορά. Οπως δεν εξήγησε πού θα βρουν τα χρήματα να πληρώσουν το πανάκριβο νερό οι παραγωγοί, όταν το εισόδημά τους μειώνεται συνεχώς, λόγω της αύξησης του κόστους παραγωγής, της μείωσης των τιμών των αγροτικών προϊόντων και τα άλλα αντιαγροτικά μέτρα - περικοπές καλλιεργειών, ποσοστώσεις στην παραγωγή, πρόστιμα συνυπευθυνότητας, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, γενικότερη ακρίβεια κ.ά. - που λαμβάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι προφανές ότι η απόφαση της Περιφέρειας Θεσσαλίας κινείται στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης των πάντων, που εφαρμόζει η κυβέρνηση της ΝΔ και, ταυτόχρονα, στοχεύει στην επιτάχυνση του ρυθμού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση. Αλλωστε, είναι χαρακτηριστικό ότι οι κανόνες του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης ορίζουν ότι το 50% των χρημάτων από τα 150 εκατομμύρια ευρώ, που χρειάζεται να διατεθούν ακόμα για την ολοκλήρωση του αρδευτικού έργου του φράγματος του Σμοκόβου, θα πρέπει να πληρώσουν οι ίδιοι οι αγρότες, που θα χρησιμοποιήσουν το νερό.

Με την απόφαση της κυβέρνησης, το νερό για άρδευση - όπως κι εκείνο που χρησιμοποιείται για ύδρευση - μετατρέπεται από φυσικό αγαθό σε πανάκριβο εμπόρευμα, το οποίο αδυνατούν να εξασφαλίσουν οι αγρότες. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να μειωθεί κι άλλο η παραγωγή και το αγροτικό εισόδημα και ακόμα πιο πολλοί μικροκληρούχοι να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα χωράφια τους, ή να τα πουλήσουν για ένα κομμάτι ψωμί. Ετσι, θα επιταχυνθεί ο ρυθμός συγκέντρωσης της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια μεγαλοαγροτών και επιχειρηματιών, που είναι και ο στόχος της κυβέρνησης και της ΕΕ, στο πλαίσιο της πολιτικής πλήρους καπιταλιστικοποίησης της ελληνικής αγροτικής οικονομίας.

Η κυβέρνηση, εκμεταλλευόμενη τη λειψυδρία που επικρατεί, εδώ και χρόνια, στη Θεσσαλία, εκβιάζει του αγρότες να αποδεχτούν το νέο «χαράτσι» για το νερό άρδευσης. Ομως, η ίδια - όπως και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ - ευθύνεται για την έλλειψη νερού. Οι κυβερνήσεις του δικομματισμού εμπαίζουν, για δεκαετίες, τους Θεσσαλούς παραγωγούς, υποσχόμενες συνεχώς την εκτροπή του Αχελώου, χωρίς ποτέ να γίνεται. Αυτές δεν προχωρούν την κατασκευή των άλλων, απαραίτητων, εγγειοβελτιωτικών, αρδευτικών κι αντιπλημμυρικών έργων, με αποτέλεσμα πότε να καίγεται ο θεσσαλικός κάμπος και πότε να πλημμυρίζει, όπως έγινε και πριν λίγες μέρες με τεράστιες καταστροφές στις καλλιέργειες. Αυτές επιτρέπουν στις βιομηχανίες της περιοχής να μολύνουν τον Πηνειό και τα άλλα ποτάμια με τα λύματά τους, καθιστώντας τα όχι μόνο άχρηστα για τους αγρότες, αλλά και επικίνδυνα για την υγεία όλων των κατοίκων.

Αλλά και οι υποσχέσεις του Περιφερειάρχη Θεσσαλίας για παροχή περισσότερου νερού από τον Σμόκοβο είναι χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, καθώς κι αυτό το έργο δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί, αν και ξεκίνησε πριν 40 χρόνια και κανείς δεν εγγυάται ότι θα ολοκληρωθεί γρήγορα. Παρ' όλα αυτά, οι παραγωγοί θα κληθούν να πληρώσουν από φέτος.

Οι αγρότες της Θεσσαλίας, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να αποδεχτούν το νέο «χαράτσι» της κυβέρνησης, αλλά θα πρέπει να εντείνουν τους αγώνες τους για τη λύση του προβλήματος της λειψυδρίας, χωρίς καμιά δική τους πρόσθετη επιβάρυνση.

Ταυτόχρονα, χρειάζεται να συνειδητοποιήσουν ότι, για τη λύση του γενικότερου αγροτικού προβλήματος, απαιτείται η ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της ΕΕ και η εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των συμφερόντων της μικρομεσαίας αγροτιάς και προς όφελος του λαού και του τόπου. Κι αυτό δεν μπορεί να γίνει, αν δεν ανατραπεί ο δικομματισμός και δεν αναδειχτεί η Λαϊκή Εξουσία, η οποία, στο πλαίσιο της Λαϊκής Οικονομίας, θα προωθήσει την ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας, σε φιλοαγροτική και φιλολαϊκή κατεύθυνση.