ΣΙΚΑΓΟ.--

Το σχίσμα στο εργατικό κίνημα των Ηνωμένων Πολιτειών πλέον είναι επίσημο, καθώς δύο από τα μεγαλύτερα και δυναμικότερα συνδικάτα, που εκπροσωπούν περισσότερους από 3.000.000 εργαζομένους, οι Teamsters και το Συνδικάτο Εργαζομένων στις Υπηρεσίες (SEIU), αποφάσισαν την οριστική απομάκρυνσή τους από τη Γενική Συνομοσπονδία Εργαζομένων, την AFL-CIO.

Η απόφασή τους ανακοινώθηκε λίγο πριν την έναρξη του πανηγυρικού 50ού Συνεδρίου της AFL-CIO και σύμφωνα με την ανακοίνωση ο κύριος λόγος απομάκρυνσής τους είναι ο... «αποπροσανατολισμός» της AFL-CIO. Η διάσπαση πάντως ήταν λίγο πολύ αναμενόμενη. Εκτός των Teamsters και SEIU, το Συνέδριο επίσης μποϊκοτάρουν δύο ακόμη πολύ μεγάλες εργατικές ενώσεις που εκπροσωπούν περίπου 2.000.000 εργαζομένους: η United Food and Commercial Workers (UFCW) και η UNITE/HERE, οι οποίες όμως, αν και δηλώνουν ότι μποϊκοτάρουν τις εργασίες του Συνεδρίου, δεν ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από την AFL-CIO. Οι δύο πρόεδροι των ενώσεων αυτών εντούτοις άφησαν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά... Και οι τέσσερις αυτές συνδικαλιστικές οργανώσεις ανήκουν στην πλατφόρμα «Συμμαχία αλλαγής για τη νίκη», που κατέθεσε διακήρυξη στο συνέδριο της AFL-CIO, η οποία κάνει επιμέρους «κριτική» και βέβαια απουσιάζουν οι λέξεις Ιράκ, πόλεμος, εξωτερική πολιτική.

Είναι πολύ γνωστοί οι δεσμοί της AFL-CIO με το Δημοκρατικό Κόμμα ή ο ρόλος που διαδραματίζει ως βραχίονας άσκησης της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπως παραδείγματος χάριν στην περίπτωση της Βενεζουέλας, όπου μέσω της AFL-CIO χρηματοδοτήθηκαν και στηρίχτηκαν ομάδες της αποκαλούμενης αντιπολίτευσης, αλλά και η προσπάθεια συλλογής υπογραφών για την προσφυγή σε δημοψήφισμα, ώστε να αποπεμφθεί ο πρόεδρος Ούγο Τσάβες Φρίας, τον Αύγουστο του 2004. Προσπάθεια που φυσικά απέτυχε.

Ουσιαστικά, πάντως, δεν υπάρχει διαφωνία με την πολιτική του προέδρου της AFL-CIO, Τζον Σουίνι, και τη στήριξή του στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ ή την επί δεκαετιών συνεργασία της ανώτατης εργατικής συνομοσπονδίας με το Λευκό Οίκο για την προώθηση των σχεδίων αμερικανικού ιμπεριαλισμού σε διεθνές επίπεδο.

Επίσης, στο κείμενο διακήρυξης της πλατφόρμας «Συμμαχία αλλαγής για τη νίκη» η λέξη απεργία δεν εμφανίζεται πουθενά. Ούτε καν ασκείται κριτική για την εγκατάλειψη εκ μέρους της AFL-CIO του «όπλου» της απεργίας ή η υποδούλωση της εργατικής τάξης στην εργοδοσία στο πλαίσιο της «εργασιακής ειρήνης» και του «διαλόγου των κοινωνικών εταίρων».

Τέλος, δεν υπάρχει ούτε καν ένδειξη ότι η αποχώρηση από την AFL-CIO σημαίνει προσπάθεια δημιουργίας μίας εναλλακτικής πρότασης, που θα αναστήσει το εδώ και χρόνια υποδουλωμένο εργατικό κίνημα στις ΗΠΑ.