Το ταξικό μίσος των μεγαλοβιομηχάνων προς την εργατική τάξη εκφράστηκε, για άλλη μια φορά, στην τοποθέτηση του ΣΕΒ την περασμένη Τετάρτη, όπου όχι μόνο διατυπώθηκαν οι τρέχουσες επιδιώξεις των βιομηχάνων, σε συνδυασμό με μια υπολογισμένη «πίεση» προς την κυβέρνηση που την κατηγόρησαν για ...ατολμία, αλλά αναπτύχθηκε και η γενικότερη εχθρική συλλογιστική τους για τους εργαζόμενους. Η παρέμβαση των βιομηχάνων, κυνική και προκλητική δεν περιείχε στοιχεία ...πρωτοτυπίας, είναι ωστόσο σοβαρή καθώς αντανακλά την πεποίθησή τους ότι οι συσχετισμοί δύναμης τους επιτρέπουν να προκαλούν ακόμη περισσότερο και επειδή η κυβέρνηση ανταποκρίνεται με σοβαρότητα στο έργο της εξυπηρέτησης των συμφερόντων τους, ανεξάρτητα από τις προπαγανδιστικές «γκρίνιες» και τα «μαλώματα» του ΣΕΒ, που έχει φυσικά και τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ.

Είναι ενδεικτικό ότι το αντεργατικό νομοσχέδιο - τερατούργημα της κυβέρνησης, το αντιμετώπισαν ως σωστό από άποψη κατεύθυνσης, αλλά «όχι πλήρες»! Επιπρόσθετα, σε μια περίοδο που διακρίνεται από νομοθετήματα που προωθούν ποιοτικά και ποσοτικά τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου, προσφέροντας ταυτόχρονα ποικιλόμορφες «διευκολύνσεις», σημαντικές φορολογικές απαλλαγές, παραπέρα χτύπημα των κοινωνικών κατακτήσεων, νέες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, νέα πλήγματα προς τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς ΕΒΕ, οι ίδιοι εμφανίζονται να μη ζητούν... «προνόμια»!!!

«Η κυβέρνηση είχε την ευκαιρία να διορθώσει πάρα πολλά πράγματα, σε σχέση με το εργατικό κόστος και το εργασιακό περιβάλλον, επέλεξε όμως να κάνει ελάχιστες μεταβολές», τόνισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Ο. Κυριακόπουλος, ο οποίος φρόντισε να δώσει μια ιδέα για το τι ακριβώς εννοεί, χαρακτηρίζοντας «σοβαρή τόνωση της ανταγωνιστικότητας» μια ενδεχόμενη μείωση των μισθών κατά 20% - 30%, για να προσθέσει ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει και «ας ήμαστε ρεαλιστές». Βεβαίως, οι μεγαλοβιομήχανοι ξέρουν ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει τώρα, αλλά κανείς δεν τους εμποδίζει να χρησιμοποιούν τέτοιου είδους αναφορές για τους σκοπούς τους. Θέτουν έτσι βίαια σε διαδικασία ωρίμανσης μια εξοργιστική και εξωπραγματική θέση που μπορεί στο μέλλον, μετά από αλλεπάλληλα πλήγματα σε βάρος των εργαζομένων να μη φαντάζει για ορισμένους και τόσο παράλογη. Παράλληλα, προσπαθούν με το δικό τους τρόπο να μειώσουν τη σημασία των αντεργατικών ανατροπών που συντελούνται αυτή τη στιγμή, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, εμπεριέχουν και τη μείωση των μισθών.

Τα επικοινωνιακά «παιχνίδια» του ΣΕΒ δε θα σταματήσουν εδώ, οι στόχοι του όμως έχουν διατυπωθεί: Απαιτεί «ένα πλαίσιο ελκυστικό για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας» με μια σειρά από μέτρα και πολιτικές που έχουν να κάνουν από την «τάξη στα δημοσιονομικά» (περισσότερα χρήματα για τους επιχειρηματίες) και το χωροταξικό (ώστε να καταργηθούν οριστικά τα όποια εμπόδια αντιμετωπίζουν ακόμη), μέχρι και τη διαδικασία νομοθέτησης (ζητούν μελέτες «επιπτώσεων» κάθε νόμου στην «οικονομία», δηλαδή στην τσέπη τους).

Στη σχετικά πρόσφατη ΓΣ του ΣΕΒ, είχε οριοθετηθεί η δράση του σε τέσσερις άξονες που χωρούν σχεδόν τα πάντα: Επιχειρηματική υποδομή, φορολογικό πλαίσιο, αγορά εργασίας και ανθρώπινο δυναμικό.

Οι τελευταίες δηλώσεις του Ο. Κυριακόπουλου, για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας ανά τετράμηνο, συνεχώς, αύξηση του ορίου απολύσεων, μείωση των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών, κατάργηση διατάξεων για την απασχόληση ατόμων με ειδικές ανάγκες είναι μόνο η κορυφή του «παγόβουνου», όπως και η έμμεση απειλή ότι οι αξιώσεις τους πρέπει να γίνουν αποδεκτές για να μη φύγουν από την Ελλάδα οι επιχειρήσεις «και ψαχνόμαστε»! Πριν απ' όλα αυτά δεν είχε διστάσει να κάνει δηλώσεις για:

• Αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού από «μηδενική βάση».
• Κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και διαμόρφωση της αμοιβής των εργαζομένων σε ατομική βάση.
• Μεγαλύτερη «ελαστικότητα» των εργασιακών σχέσεων, πέρα και από τη «διευθέτηση».
• Μαζική συρρίκνωση προσωπικού στο Δημόσιο.