«Αυτό που με συντάραξε ήταν ο κόσμος που έβλεπα να πηγαίνει κάτω μαζί με το καράβι»! Κάθε ημέρα της δίκης, που έχει αρχίσει από τις 26 Μάη, για το πολύνεκρο ναυάγιο του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» που έστειλε στον τάφο 81 ανθρώπους και βούτηξε στο πένθος το πανελλήνιο, αποτελεί και ένα δυνατό σφυροκόπημα στο εγκληματικό «μέτωπο» εφοπλιστών - ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στην πολιτική που τροφοδοτεί και υποθάλπει τα εφοπλιστικά εγκλήματα.

Οι εφιαλτικές σκηνές που ζωντανεύουν μέσα στην πολυαίθουσα του Εφετείου Αθηνών οι ναυαγοί μάρτυρες, όπως αυτή που περιέγραψε χτες ο μάρτυρας Δημήτρης Πλακουτσής, αποτελούν και μια σαφή προειδοποίηση ότι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες δεν μπορούν να παραμένουν στα χέρια των εφοπλιστών, που λειτουργούν με κριτήριο το κέρδος.

Ο ίδιος μάρτυρας, ο οποίος στην προσπάθειά του να σωθεί είχε τραυματιστεί στο κεφάλι και στο πόδι, συνεχίζοντας την κατάθεσή του, ανέφερε ότι τα σχοινιά των σωσιβίων, όπως αυτό του συναδέλφου του (υπάλληλοι και οι δύο κινητής τηλεφωνίας) κόβονταν με μεγάλη ευκολία. «Φαινόταν - είπε ότι ήταν κακή η συντήρησή τους».

Ανάμεσα στις χτεσινές καταθέσεις, αυτή που ξεχώρισε ήταν του ναυτεργάτη, μέλους του πληρώματος του ΣΑΜΙΝΑ Νίκου Γιαννόπουλου, ο οποίος ήταν ναυτολογημένος με την ειδικότητα του βοηθού θαλαμηπόλου. Ο ίδιος αν και απέφυγε να αναφερθεί στην κατάσταση του πλοίου, παραδέχτηκε ότι υπήρχαν καμπίνες κάτω από το γκαράζ, όμως, όπως είπε, μετά τη μετασκευή, δεν ήταν για επιβάτες, αλλά για το πλήρωμα. Εμμεσα παραδέχτηκε ότι ο χώρος αυτός ήταν ακατάλληλος είτε για παραμονή επιβατών, είτε για ενδιαίτηση πληρώματος, αφού υπήρχαν υδατοστεγείς θύρες. Αυτό σημαίνει ότι αν έκλειναν θα εγκλωβιζόταν κόσμος, ενώ αποτελεί μία επιπλέον απόδειξη ότι στο χώρος αυτός θα έπρεπε να είναι στεγανά του πλοίου.

Η Αννα Τσαμπούρη κατάφερε να μπει σε μία βάρκα του πλοίου που μετά από τεράστιες προσπάθειες πληρώματος και επιβατών καθαιρέθηκε. Ομως, όπως είπε αναφερόμενη στην παλαιότητα και ακαταλληλότητα της βάρκας, ήταν σάπιο ακόμα και στήριγμα του κουπιού, με αποτέλεσμα αυτό, κατά τη διάρκεια των προσπαθειών που γίνονταν για να απομακρυνθεί η βάρκα από το βυθιζόμενο πλοίο, να σπάσει.