Κυριακή 3 Ιούλη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Αναγκαιότητα ο κοινός αγώνας ΕΒΕ - εργαζομένων

Το 2005 έχει χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση έτος για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, όπως λένε, με ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, τις μέρες αυτές η κυβέρνηση καταθέτει για ψήφιση το νομοσχέδιο για την απελευθέρωση του ωραρίου και μεθοδεύει αλλαγές στο Ασφαλιστικό.

Σκοπό έχει την αναδιανομή της αγοράς προς όφελος των μεγαλεμπόρων και βιομηχάνων και να οικοδομήσει ένα απάνθρωπο ασφαλιστικό σύστημα με αύξηση των εισφορών, μείωση των συντάξεων, μείωση της επιχορήγησης των Ταμείων, μείωση των αναπηρικών συντάξεων, «κίνητρα» για την παράταση του εργάσιμου βίου.

Οπως κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση προωθεί νέα μέτρα για τις ανάγκες του κεφαλαίου (φορολογικός νόμος - αναπτυξιακός κλπ.), έτσι και τώρα με το ωράριο, οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Αναλαμβάνουν να δημιουργήσουν το κλίμα αποδοχής του μέτρου αυτού. Στο όνομα των αυτοαπασχολούμενων και μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων στήριξαν το λεγόμενο Ολυμπιακό ωράριο (πρόβα για την απελευθέρωση), με ψευτοεπιχειρήματα όπως, να μη χάσουν μια καλή ευκαιρία οι μικρές επιχειρήσεις να αυξήσουν τον τζίρο τους.

Γνώριζαν βέβαια πολύ καλά όταν έλεγαν αυτά, ότι ο τζίρος από τους επισκέπτες στους Ολυμπιακούς είχε ήδη δρομολογηθεί προς τους μονοπωλιακούς ομίλους, όπως και έγινε.

Η πρόθεση της κυβέρνησης να απελευθερώσει το ωράριο επισημοποιήθηκε στην αρχή του χρόνου με ανακοινώσεις του αρμόδιου υπουργείου. Η επιλογή αυτή της κυβέρνησης δημιούργησε κλίμα ανησυχίας στους αυτοαπασχολούμενους και μικρέμπορους, οι οποίοι κατανοούν πλέον ότι οι σχεδιασμοί αυτοί αποσκοπούν να προσθέσουν ένα ακόμη όπλο στα χέρια των μεγάλων επιχειρήσεων, οι οποίες, με μεγαλύτερη άνεση θα αυξήσουν ακόμη πιο πολύ τον τζίρο τους και θα οδηγήσουν στο περιθώριο και στην καταστροφή ένα μεγάλο αριθμό μικρών επιχειρήσεων. Ακριβώς στο σημείο αυτό οι πλειοψηφίες στη ΓΣΕΒΕΕ και ΕΣΕΕ ενεργοποιήθηκαν και ανέλαβαν το ρόλο του κυματοθραύστη, προσπαθώντας να ελέγξουν την κατάσταση.

Πρώτη η ΕΣΕΕ σε ρόλο προπομπού της πολιτικής της κυβέρνησης στις 10-1-05 ανακοίνωσε ότι «υπάρχει ρητή δέσμευση της κυβέρνησης, ότι δεν πρόκειται να γίνει καμία αιφνιδιαστική παρέμβαση στο θέμα του ωραρίου» και καλούσε τον εμπορικό κόσμο «να αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και επιφυλακτικότητα τις δηλώσεις ορισμένων κινδυνολόγων και καταστροφολόγων»!!!!

Η ΓΣΕΒΕΕ, με επείγουσα εγκύκλιο 12-1-05, καλούσε από τη μία τις οργανώσεις να ενημερώσουν τα μέλη τους και να οργανώσουν κινητοποιήσεις κάθε νόμιμης μορφής, από την άλλη υπερασπίζεται το απελευθερωμένο ωράριο που υπάρχει με νόμο του ΠΑΣΟΚ, με τον οποίο συμφωνούν και στελέχη του ΣΥΝ στο συνδικαλιστικό κίνημα, που προβλέπει 70 - 75 - 123 ώρες εβδομαδιαίο ωράριο.

Παρά τη στάση συμβιβασμού των πλειοψηφιών, η πρόθεση της κυβέρνησης να επεκτείνει το ωράριο συνάντησε την αντίδραση επαγγελματιών - βιοτεχνών - εμπόρων και εργαζομένων.

Το Μάρτη, σε 20 νομούς της χώρας, οργανώθηκαν συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και σε πολλές περιπτώσεις συνοδεύτηκαν με κλεισίματα καταστημάτων και απεργίες εργαζομένων.

Το κυριότερο είναι ότι αυτός ο κοινός αγώνας οικοδομήθηκε στη βάση της αναγκαιότητας να δημιουργηθεί ένα μέτωπο ΕΒΕ και εργαζομένων, με ενιαίο διεκδικητικό πλαίσιο κατ' αρχήν για το ωράριο 48 ωρών λειτουργίας την εβδομάδα. Σ' αυτές τις κινητοποιήσεις η ΓΣΕΒΕΕ και η ΕΣΕΕ κάτω από την πίεση και το κλίμα που δημιουργήθηκε, υποχρεώθηκαν σε γενικόλογες ανακοινώσεις. Στην ουσία υπονόμευσαν αυτές τις κινητοποιήσεις, γιατί αποδέχονται το απελευθερωμένο ωράριο που υπάρχει αλλά και τις επιπλέον 2 ώρες που προσθέτει η κυβέρνηση το Σάββατο. Ταυτόχρονα, προσπαθούν με την τακτική τους να απορροφήσουν και να ελέγξουν τις αντιδράσεις των ΕΒΕ. Υπερθεματίζουν στη δυνατότητα του Νομάρχη να καθορίζει ωράριο για τις μικρές επιχειρήσεις, μέσα στα πλαίσια του απελευθερωμένου ωραρίου.

Πρώτον, αυτή η θέση σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζεται το ωράριο που χρειάζονται οι μικρές επιχειρήσεις, υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα μέχρι 48 ώρες.

Δεύτερον, αυτή τη δυνατότητα που έχουν οι νομαρχίες από τον νόμο που υπάρχει, αν εξαιρέσουμε την περίπτωση των Ιωαννίνων και της πόλης του Αγρινίου, όπου καθιερώθηκε εποχικό ωράριο πενθήμερο, στις άλλες Νομαρχίες όχι μόνο δεν αποφασίστηκε ωράριο μικρότερο της ΚΥΑ υποχρεωτικό για όλα τα καταστήματα, αλλά σε πολλές περιπτώσεις είχαμε ακριβώς το αντίθετο. Εγιναν προσπάθειες να επεκταθεί το ωράριο τις βραδινές ώρες. Ακόμη, είχαμε αποφάσεις και για να καταργηθεί η αργία της Κυριακής με Δούρειο Ιππο τις τουριστικές περιοχές. Κοροϊδεύουν τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς εμπόρους.

Οι πλειοψηφίες που συγκροτούν οι παρατάξεις ΠΑΣΚΜΜΕ - ΔΑΚΜΜΕ - ΑΣΚΕΒΕ στη ΓΣΕΒΕΕ και στην ΕΣΕΕ, όταν επικαλούνται το δικαίωμα του νομάρχη δεν εννοούν ότι στα πλαίσια των 48 ωρών λειτουργίας τη βδομάδα οι εργοδοτικές οργανώσεις και τα Εργατικά Κέντρα, παίρνοντας υπόψη τις τοπικές και κλαδικές ιδιαιτερότητες, να έχουν τη δυνατότητα να προτείνουν στον Νομάρχη να αποφασίσει ένα ωράριο που έχουν συμφωνήσει στα πλαίσια αυτά.

Το δικαίωμα του Νομάρχη το συνδέουν με το απελευθερωμένο ωράριο των 70-75 ωρών λειτουργίας, το κυριότερο όμως είναι ότι γνωρίζουν εκ των προτέρων, όπως έχει προαναφερθεί ότι οι νομάρχες και οι συσχετισμοί στα νομαρχιακά συμβούλια που συγκροτούνται από στελέχη των κομμάτων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ που στηρίζουν την πολιτική της ΕΕ και την «ελεύθερη αγορά», εξειδικεύουν και υλοποιούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (τοπικά σύμφωνα απασχόλησης κλπ.), έχουν την ευθύνη για την υπέρογκη δημοτική φορολογία και τα υψηλά δημοτικά τέλη που επιβάλλουν στους Δημότες και τις μικρές επιχειρήσεις. Αυτά τα στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένα να συγκρουστούν με την κυρίαρχη πολιτική. Οχι μόνο δε θα αποφασίσουν ένα ανθρώπινο ωράριο με λιγότερες ώρες και ημέρες, αντίθετα θα επιβάλουν το απελευθερωμένο ωράριο που είναι συστατικό της «ελεύθερης αγοράς» που στηρίζουν.

Η θέση για το δικαίωμα στο νομάρχη είναι καθαρά παραπλανητική, είναι μια κίνηση τακτικής που αποσκοπεί να αποκρύψει την ένοχη στάση του συμβιβασμού. Η κυβέρνηση γνήσιος εκφραστής των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων έχει σκοπό να γενικεύσει την απελευθέρωση και να καταργήσει την Κυριακή αργία. Γι' αυτό και προβάλλει συνεχώς την έκθεση του Εθνικού Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας Ανάπτυξης (ΕΣΑΑ).

Σε αυτή την τελευταία έκθεση, το ΕΣΑΑ δείχνει «τα δόντια» του. Αναφέρεται ότι οι μικρομεσαίες και ειδικά οι πολύ μικρές επιχειρήσεις αποτελούν πηγή σημαντικού κόστους για την οικονομία και για τους καταναλωτές, ενώ σε άλλο σημείο αναφέρει ότι ο κατακερματισμός της παραγωγής σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και πολύ μικρές επιχειρήσεις, συνεπάγεται αυξημένες ανάγκες σε γραφειοκρατία, με δυο λόγια επαναλαμβάνεται πιο καθαρά ότι το 70% των μικρών επιχειρήσεων είναι βαρίδι στα πόδια της οικονομίας.

Σ' αυτό το Συμβούλιο συμμετέχουν και οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΕΣΕΕ, στα πλαίσια του λεγόμενου κοινωνικού διαλόγου!!!

Για τη ΔΗΚΕΒΕ και τις αγωνιστικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα που κρατάν ανοιχτό μέτωπο απέναντι στα μονοπώλια τίποτα δεν τελείωσε.

Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν. Η αλλαγή ρόλων από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που το ένα κόμμα συμπληρώνει την πολιτική του προηγούμενου, πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ και να απεγκλωβιστούν από την πολιτική τους, να γυρίσουν την πλάτη στο ΣΥΝ που δε διαφωνεί με την πολιτική της ελεύθερης αγοράς και της ανταγωνιστικότητας. Να καταδικάσουν τις πλειοψηφίες στο συνδικαλιστικό κίνημα που συμβιβάστηκαν και στηρίζουν αυτή την πολιτική.

Για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ, ο κοινός αγώνας με τους εργαζόμενους είναι μια αναγκαιότητα. Η Τετάρτη 6 Ιούλη, το κλείσιμο των μαγαζιών και η απεργία των εμποροϋπαλλήλων δείχνουν το δρόμο της πάλης, μαζί με τους εργαζόμενους.

Στη βάση αυτή, θα οικοδομηθεί το ενιαίο κοινό μέτωπο, θα αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά ο κοινός αντίπαλος, τα μονοπώλια και η φιλομονοπωλιακή πολιτική που αυξάνει τα προνόμια και τα κέρδη των βιομηχάνων, των μεγαλεμπόρων, των μεγαλοεισαγωγέων των τραπεζιτών και από την άλλη χτυπά τα λαϊκά στρώματα. Ο αγώνας με το κοινό διεκδικητικό πλαίσιο ΕΒΕ και εργατοϋπαλλήλων ενάντια στην απελευθέρωση του ωραρίου μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση που επιχειρεί η κυβέρνηση με το σχέδιο νόμου. Βάζει τις βάσεις ο αγωνιστικός - αντιμονοπωλιακός πόλος των αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ, να αναπτύσσει κοινή δράση με τους εργαζόμενους να αντιμετωπίσουν τη νέα επιδρομή που ετοιμάζουν κυβέρνηση, μεγάλο κεφάλαιο με τη σφραγίδα της ΕΕ, κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, με αύξηση του ορίου ηλικίας για σύνταξη, αύξηση των εισφορών, μείωση των συντάξεων και εμπορευματοποίηση ακόμη περισσότερο της υγείας.

Ολες οι δυνάμεις μας στις συγκεντρώσεις που οργανώνουν την Τετάρτη, 6 Ιούλη, οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ, μαζί με τους εργαζόμενους.


Του
Δημήτρη ΦΕΤΣΗ*
*Ο Δημήτρης Φέτσης είναι πρόεδρος της ΔΗΚΕΒΕ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ