Από την Ελλάδα παραπέμπονται στο δικαστήριο ο πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης και οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμυνας Γ. Παπανδρέου και Α. Τσοχατζόπουλος. Παραπέμπονται επίσης: ο τότε γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ Σολάνα, ο ανώτατος στρατιωτικός διοικητής Γουέσλεϊ Κλαρκ, ο υποστράτηγος Μ. Σορτ, ο τότε πρόεδρος της στρατιωτικής επιτροπής του ΝΑΤΟ (Γερμανός) στρατηγός Κλάους Νάουμαν, ο (Γερμανός) Ρολφ Πορτς, υποστράτηγος - επιθεωρητής Αεροπορίας και οι διοικητές των (γερμανικών) σμηνών επίθεσης συνταγματάρχες Γιόχεν Μποτ και Πέτερ Σέλτσιγκ.

Στο σκαμνί του κατηγορούμενου είναι και οι βουλευτές - μέλη της Ομοσπονδιακής Βουλής (Μπούντεσταγκ) των εξής κομμάτων, που ενέκριναν τον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας: του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος (SPD), της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης(CSU), της Συμμαχίας 90/Πράσινοι και του Ελεύθερου Δημοκρατικού Κόμματος (FDP).

Το Κατηγορητήριο (δόθηκε στη δημοσιότητα την Τρίτη, 23 Μάη) στρέφεται κατά των εξής 19 κρατών, υπό την ιδιότητά τους σαν μέλη του ΟΗΕ και ταυτόχρονα του ΝΑΤΟ και εκπροσωπούμενων από τους αρχηγούς τους ή αντίστοιχα τους πρωθυπουργούς τους και τους υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας: ΗΠΑ, Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας Γερμανίας (ΟΔΓ), Βασίλειου Μεγάλης Βρετανίας, Γαλλίας, Βελγίου, Πορτογαλίας, Ιταλίας, Ισπανίας, Καναδά, Ολλανδίας, Δανίας, Ελλάδας, Ισλανδίας, Λουξεμβούργου, Νορβηγίας, Πολωνίας, Τσεχίας, Τουρκίας και Ουγγαρίας.

Τα πιο πάνω κράτη και οι εκπρόσωποί τους (αρχηγοί κρατών, πρωθυπουργοί, υπουργοί) κατηγορούνται ότι «ενεργώντας από κοινού προετοίμασαν το αργότερο από το 1998 ως και την 23 Μάρτη 1999 επιθετικό, αντίθετο προς το Διεθνές Δίκαιο, πόλεμο κατά της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και μεταξύ 24 Μάρτη και 10 Ιούνη τον διεξήγαγαν και με αυτό (υπό την ιδιότητά τους σαν κράτη - μέλη των Ηνωμένων Εθνών και ταυτόχρονα υπό την ιδιότητά τους σαν κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ) παρέβησαν τους εξής κανόνες του Διεθνούς Δικαίου:

-- Παράβαση της απαγόρευσης απειλής και χρήσης βίας, στρεφόμενης κατά του απαραβίαστου του εδάφους ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οιουδήποτε κράτους (αρθ. 2, αρ. 4 του Χάρτη του ΟΗΕ).

-- Παράβαση της υποχρέωσης όλων των κρατών - μελών των Ηνωμένων Εθνών, να ρυθμίζουν όλες τις διεθνείς περιπτώσεις διαφωνιών τους με ειρηνικά μέσα κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μη διακινδυνεύουν η παγκόσμια ειρήνη, η διεθνής ασφάλεια και η δικαιοσύνη (αρθ. 2, αρ. 3 του Χάρτη του ΟΗΕ).

-- Παράβαση της αρχής της μη ανάμειξης (αρθ. 2, αρ. 7 του Χάρτη του ΟΗΕ).

-- Παράβαση της απαγόρευσης της επίθεσης υπό τη μορφή επίθεσης ένοπλων στρατιωτικών δυνάμεων και του βομβαρδισμού και της χρήσης όπλων εναντίων ξένου εδάφους (αρθ. 2 του ψηφίσματος 3314 του ΟΗΕ, της 14ης Δεκέμβρη 1974).

-- Παράβαση της απαγόρευσης των δολίων επιθέσεων κατά του αστικού πληθυσμού ή κατά μεμονωμένων προσώπων του αστικού πληθυσμού που έχουν σαν συνέπεια το θάνατο ή τη σημαντική βλάβη της σωματικής ακεραιότητας ή της υγείας.

-- Παράβαση της απαγόρευσης της χρήσης όπλων, βλημάτων και υλικού και μεθόδων διεξαγωγής του πολέμου, που είναι απαγορευμένα ή είναι κατάλληλα να προκαλέσουν περιττούς τραυματισμούς ή αχρείαστα δεινοπαθήματα, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης δηλητηριωδών όπλων, καθώς της απαγόρευσης της χρήσης μεθόδων ή μέσων της διεξαγωγής του πολέμου, που προορίζονται ή από τις οποίες μπορεί να αναμένεται ότι προκαλούν εκτεταμένες, μακράς διάρκειας και βαριές ζημιές στο φυσικό περιβάλλον (αρθ. 35 του 1ου πρόσθετου πρωτοκόλλου του 1977 της συμφωνίας της Γενεύης του 1949).

Στη συνέχεια αναφέρονται παραβάσεις από τις 19 κυβερνήσεις της ίδιας της Συμμαχίας του ΝΑΤΟ, όπως επίσης ιδιαίτερες παραβάσεις από τη γερμανική κυβέρνηση διατάξεων του συντάγματος, νόμων και συμφωνιών.

Ακολουθεί η απαρίθμηση των ανθρώπινων απωλειών και των υλικών ζημιών - 37.465 αεροπορικές επιθέσεις, ρίχτηκαν περί τους 20.000 τόνοι βόμβες και πύραυλοι, σκοτώθηκαν μεταξύ 500 και 2.000 άνθρωποι (ακριβής αριθμός δεν υπάρχει ακόμα) και προκλήθηκαν τεράστιες υλικές ζημιές που κατονομάζονται.

Με βάση αναφερόμενες πολυάριθμες επίσημες συμφωνίες και δηλώσεις, αλλά και πρακτικές εφαρμογές, το κατηγορητήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το ΝΑΤΟ από αμυντική στρατιωτική συμφωνία έχει μεταβληθεί σε όργανο διεθνών επεμβάσεων και επιθέσεων. Αναφέρεται επί λέξει: «Αυτή η επέκταση των καθηκόντων του ΝΑΤΟ εμπεριέχει στο βάθος το πέρασμα από την άμυνα του κρατικού εδάφους των κρατών - μελών σε μια παγκόσμια επιβολή συμφερόντων με στρατιωτικά μέσα. Γι' αυτό το κατηγορητήριο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο λόγος για τη στρατιωτική δράση των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας δεν πρέπει να βλέπεται καθόλου στο δημόσια δεδηλωμένο στόχο της παρεμπόδισης μιας ανθρωπιστικής καταστροφής, αλλά πολύ περισσότερο δημιουργήθηκε το προηγούμενο για μια παγκόσμια πολιτική πολέμου του 21ου αιώνα, με την οποία μελλοντικά θα επιβάλλονται πίσω από τις πλάτες της κοινότητας των λαών, τα συμφέροντα της κοινότητας των κρατών του ΝΑΤΟ, που έχουν καθοριστεί στο σχέδιό του».

Το κατηγορητήριο αναφέρει επίσης: «Η ευθύνη των κυβερνήσεων προκύπτει, δίπλα στη βασική απόφαση στην έναρξη και στη διάρκεια της διεξαγωγής του πολέμου, και από το γεγονός ότι στη διάρκεια του πολέμου οι στόχοι μπορούσαν να δοθούν για βολή μόνο από το Συμβούλιο του ΝΑΤΟ. Επιπλέον οι κυβερνήσεις ενέκριναν τη διεξαγωγή του πολέμου και είχαν άμεση επιρροή στην εκλογή των στόχων επίθεσης και του είδους των πολεμοφοδίων που χρησιμοποιήθηκαν. Οι βουλευτίνες και οι βουλευτές με τις αποφάσεις για τη συμμετοχή στον πόλεμο εξουσιοδότησαν τις κυβερνήσεις και το ΝΑΤΟ συνολικά για τη διεξαγωγή των πολεμικών ενεργειών και έτσι φέρουν την ευθύνη και για τις συνέπειες των ενεργειών των εντολοδόχων τους».

Τη διεξαγωγή της δίκης στο Βερολίνο ζήτησαν και υποστηρίζουν δεκάδες γερμανικών και ευρωπαϊκών ειρηνικών, αντιστασιακών, ανθρωπιστικών, συνδικαλιστικών, νομικών, εκκλησιαστικών και κομματικών οργανώσεων. Στο κείμενο που δημοσιεύτηκε αναφέρεται από τη χώρα μας η «Ενωση Αντιφασιστών Ελλάδας». Αναφέρεται επίσης ότι ο Ελληνας αντιπρόσωπος θα εκθέσει τα αποτελέσματα των σχετικών διαδικασιών στην Ελλάδα την πρώτη μέρα της δίκης (2 Ιούνη). Πρόεδρος του δικαστηρίου θα είναι η καθηγήτρια Κλαούντια φον Βέρλχοφ, από το Ινσμπρουγκ. Το κατηγορητήριο θα εκπροσωπήσουν οι δικηγόροι Ούλριχ Ντοστ (Βερολίνο), Πιερ Καλντό (Παρίσι) και ο διεθνολόγος καθηγητής Βέλκο Βαλκάνοφ (Σόφια).

Η απόφαση θα εκδοθεί το απόγευμα της δεύτερης μέρας της διαδικασίας, αλλά θα δημοσιευτεί αργότερα, αφού καθαρογραφεί, και θα υποβληθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Παρόμοιο δικαστήριο θα γίνει στη Νέα Υόρκη στις 10 Ιούνη με πρωτοβουλία του Ράμσεϊ Κλαρκ, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης επί προεδρίας Τζόνσον. Ο Κλαρκ ηγείται του φιλειρηνικού κινήματος «International Action Center» στις ΗΠΑ και δήλωσε πρόσφατα σε εφημερίδα του Βερολίνου ότι οι αποφάσεις του δικαστηρίου θα υποβληθούν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ένα δικαστήριο σκοπιμότητας που ιδρύθηκε με καθοδήγηση των ΗΠΑ, της Αγγλίας και άλλων δυτικών κυβερνήσεων, με στόχο «να δικάσει και τιμωρήσει εχθρούς που επιλέγει». «Αμφιβάλλω, είπε, ότι το δικαστήριο αυτό (της Χάγης) θα αντιδράσει στο κατηγορητήριο (του Βερολίνου και των ΗΠΑ)». Ο Κλαρκ κατηγόρησε τα «κατεστημένα Μίντια» των ΗΠΑ ότι αφήνουν στο απυρόβλητο «θέματα που θα μπορούσαν να βλάψουν την κυβέρνηση, το στράτευμα ή τις σημαντικότερες φίρμες των ΗΠΑ».