Κυριακή 12 Ιούνη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΕΝΘΕΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: "7 ΜΕΡΕΣ ΜΑΖΙ"
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
«Αιχμή του δόρατος» ασφάλιση - συνταξιοδότηση

Για τους εικαστικούς δημιουργούς, «αιχμή του δόρατος», αποτελεί το θέμα της ασφάλισης και συνταξιοδότησης. Ενα ζήτημα που ταλαιπωρεί τον κλάδο πολλές δεκαετίες. Από το 1981 - καταμετρώντας μόνο τη μεταχουντική περίοδο - χρονολογούνται οι αγώνες για την επίλυσή του. Μέχρι σήμερα ο εικαστικός καλλιτέχνης είναι παντελώς χωρίς συνταξιοδοτικό δικαίωμα.

Οι προσπάθειες του ΕΕΤΕ όλα αυτά τα χρόνια, δεν περιορίστηκαν σε αόριστα αιτήματα και υπομνήματα, αλλά κατ' επανάληψη - τόσο επί ΠΑΣΟΚ όσο και επί ΝΔ - έγιναν προτάσεις νομοθετικής ρύθμισης βασισμένες σε μελέτες νομικών, έγιναν συγκριτικές μελέτες για το τι ισχύει διεθνώς, αναλυτική έρευνα για την κατάσταση των μελών του ΕΕΤΕ, αναλογιστικές μελέτες. Κατ' επανάληψη και με αδιάκοπη ένταση, ιδιαίτερα την τελευταία δεκαετία, οι διοικήσεις του Επιμελητηρίου επιχείρησαν να επικοινωνήσουν με την πολιτική ηγεσία (ΥΠΠΟ, υπουργείο Εργασίας κ.ά.) για να ενημερώσουν και να ζητήσουν το αυτονόητο: να σκύψει η Πολιτεία πάνω στα προβλήματα των δημιουργών της τέχνης και να δώσει επιτέλους λύση που θα αναγνωρίσει τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης, όπως προβλέπει το Σύνταγμα.

Ομως, όλα αυτά τα χρόνια, οι απαντήσεις των κυβερνήσεων είναι στερεότυπες: «Μελετούν» το θέμα, συνήθως ερήμην του φορέα των εικαστικών και πάντα καταλήγουν στην πρόταση της αυτασφάλισης. Μέσα σ' αυτό το πνεύμα εντάσσονται τα κατά καιρούς επινοήματα για την υπαγωγή των καλλιτεχνών στο ΤΕΒΕ ή στο ΙΚΑ με αυτασφάλιση. Συγκεκριμένα, από τα 4.500 μέλη του ΕΕΤΕ, αυτοί που δεν έχουν κάποιας μορφής εξαρτημένη εργασία, όπως οι καθηγητές δημοσίων και ιδιωτικών σχολών και άλλων συναφών επαγγελμάτων, είναι παντελώς ανασφάλιστοι. Ο αριθμός αυτών των καλλιτεχνών υπερβαίνει τα χίλια άτομα.

Οσον αφορά στο θεσμό των τιμητικών συντάξεων, έχει ξεπέσει πλέον σε κρατικό επίδομα προς αναξιοπαθούντες άπορους καλλιτέχνες. Η πολιτεία προτιμά, μέχρι τώρα, να «παίζει» με την αξιοπρέπεια των δημιουργών, παραλλάσσοντας το νόμο για τις τιμητικές συντάξεις, παρά να λύσει το συνταξιοδοτικό τους, όπως αντιστοιχεί στη φύση του αντικειμένου (της Τέχνης) που υπηρετούν. Σπρώχνει διαρκώς τον ελεύθερο δημιουργό προς την αυτασφάλιση του ΤΕΒΕ. Συνέπεια της αυθαιρεσίας είναι ότι πολλοί υπερήλικες δημιουργοί βρίσκονται σε απόγνωση, αφού δεν έχουν συνταξιοδοτικούς πόρους και η κυβέρνηση δεν έχει λύσει το συνταξιοδοτικό πρόβλημα του κλάδου.

Αίτημα των εικαστικών καλλιτεχνών είναι να ενταχτούν στο Δημόσιο ή το ΙΚΑ με τριμερή χρηματοδότηση, όπου η πλευρά των καλλιτεχνών θα είναι ενταγμένη μέσω του συλλογικού τους φορέα, ώστε να διασφαλίζεται τουλάχιστον η βασική σύνταξη και αυτού του δημιουργού που δεν μπορεί να ανταποκριθεί στην ατομική του υποχρέωση, εφόσον δεν πουλάει αρκετά.

Αυτό είναι όχι απαραίτητο μόνον, αλλά κρίσιμο, προκειμένου να ενισχυθεί η ελευθερία στο δημιουργό, ώστε να αποφεύγει την εμπορευματοποίηση της δημιουργικής του δραστηριότητας, της ερευνητικής της πλευράς και να μην υποχρεώνεται να φτιάχνει τυποποιημένα (αναγνωρίσιμα) καλλιτεχνικά προϊόντα ατομικής κατανάλωσης.


Η. ΜΟΡΤΟΓΛΟΥ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ