Τετάρτη 8 Ιούνη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 7
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εμπαίζουν το λαό οι αριστεροί ψάλτες της ΕΕ

Αν πάρουμε τοις μετρητοίς την πολιτική απόφαση που ενέκριναν οι αρχηγοί των κομμάτων που συγκροτούν το «Ευρωπαϊκό Αριστερό Κόμμα» (ΕΑΚ), κατά τη συνάντησή τους το περασμένο Σαββατοκύριακο στη Ρώμη, την οποία παρουσίασε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο Συνασπισμός, τότε στην Ευρώπη βρισκόμαστε περίπου σε... επαναστατική κατάσταση, με την απόρριψη του «ευρωσυντάγματος» από το γαλλικό και ολλανδικό λαό.

Στα σχετικά κείμενα οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους και τα γεγονότα παραμορφώνονται πίσω από το πρίσμα του εγχώριου και ευρωπαϊκού οπορτουνισμού, προφανώς όχι χωρίς πρόθεση. Οι συντάκτες της απόφασης γνωρίζουν πολύ καλά πως η όποια υπερτίμηση του αποτελέσματος των δύο δημοψηφισμάτων ανοίγει το δρόμο για την ταχύτερη απαξίωσή τους στις λαϊκές συνειδήσεις, τις οποίες συγχρόνως δηλητηριάζει με αυταπάτες, εμποδίζοντάς τες να κάνουν ένα ακόμα βήμα ριζοσπαστισμού. Είναι κοντά η απογοήτευση για τους εργαζόμενους που θα υιοθετήσουν τις βερμπαλιστικές εκτιμήσεις του ΕΑΚ και του ΣΥΝ για το τι σηματοδοτούν τα «ΟΧΙ» των δύο λαών.

Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και της χώρας μας αντικειμενικά πρέπει να δουν αυτή την εξέλιξη και να την αποτιμήσουν ως αυτό που πραγματικά ήταν: ένα βήμα μπροστά, στον αγώνα ενάντια στην ΕΕ και το «ευρωσύνταγμα», μια έκφραση διαμαρτυρίας και ανυπακοής για τις εκπορευόμενες απ' αυτήν αντιλαϊκές πολιτικές, ένα αποκρυστάλλωμα τάσεων που βρίσκονται ακόμα σε εμβρυακό στάδιο και διεργασιών - που συντελούνται μέσα στους λαούς της Ευρώπης - αντίθεσης και αμφισβήτησης της ΕΕ.

Η καπιταλιστική, η ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ και όσα αυτή γεννά για τους λαούς των χωρών - μελών της, δε μεταβλήθηκε στο ελάχιστο επειδή το «ευρωσύνταγμα» απορρίφτηκε από Γάλλους και Ολλανδούς. Η απόρριψη δεν ήταν το τέλος, αλλά η αρχή μιας μακράς διαδρομής που πρέπει να διανύσουν οι λαοί και τα κινήματά τους έως την ανατροπή της ΕΕ των μονοπωλίων και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής Ευρώπης.

Οσοι πανηγυρίζουν την «ήττα της νεοφιλελεύθερης ΕΕ» και ζητούν να ανοίξει η κουβέντα για ένα καλύτερο «ευρωσύνταγμα», ρίχνουν τόνους στάχτη στα μάτια του λαού, τυφλώνοντάς τον, ώστε να μην μπορέσει να κάνει το επόμενο απαραίτητο βήμα και να μη δει την κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να κινηθεί, ώστε η πάλη του να φέρει αποτελέσματα. Αυτό πράττει για παράδειγμα το ΕΑΚ όταν υπεραμύνεται της δυνατότητας που δήθεν δίνεται τώρα στους λαούς «να πάρουν μέρος στη συζήτηση για να ζητήσουν μια Ευρώπη απαλλαγμένη από νεοφιλελεύθερους θεσμούς και πολιτικές»! Οταν καλεί τους λαούς της Ευρώπης και τα κινήματά τους να εμπλακούν σε μια ατέρμονη και αδιέξοδη συζήτηση περί των «λιγότερο» ή «περισσότερο»... καλών θεσμών και μάλιστα την ώρα που ο ταξικός τους αντίπαλος μελετά ήδη το επόμενο βήμα, χωρίς να επιβραδύνει ούτε κατ' ελάχιστο την εναντίον τους επίθεση. Οταν καλλιεργεί στους λαούς την αυταπάτη πως στο ευρωενωσιακό οικοδόμημα είναι δυνατόν να συγκατοικήσουν αρμονικά μονοπώλια και λαοί.

Καμία, λοιπόν, αυταπάτη πως οι πολιτικοί εκφραστές του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, οι ευρωλάγνοι συντηρητικοί και σοσιαλδημοκράτες ηγέτες της ΚΟΜΙΣΙΟΝ, θα συμφωνήσουν να επανακαθοριστούν «τα θεμέλια και οι στόχοι της ΕΕ καθώς και οι οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές, θεσμικές πολιτικές και η εξωτερική πολιτική της ΕΕ», όπως παπαγαλίζει με το φιλοευρωενωσιακό του ραβασάκι το ΕΑΚ. Ο ελληνικός λαός και όλοι οι λαοί της Ευρώπης δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από κόμματα που τώρα, ενώ ανοίγεται μια δυνατότητα οργάνωσης και ανάπτυξης της λαϊκής πάλης, προτείνουν... «συζήτηση», συνιστώντας αυτή να μην «αφεθεί στα χέρια των θεσμών της ΕΕ καθώς και των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της, που έχουν ήδη υποστεί την τιμωρία των Ευρωπαίων πολιτών» και ζητώντας «οι εθνικές Βουλές και η Ευρωβουλή να αναμειχθούν άμεσα σε αυτή τη νέα διαδικασία» (!!!). Λες και στις εθνικές Βουλές και στην Ευρωβουλή υπάρχουν διαφορετικοί, πιο ευνοϊκοί για τους λαούς, πολιτικοί συσχετισμοί...

Ο ελληνικός λαός και όλοι οι λαοί της Ευρώπης είναι ώρα ΤΩΡΑ να κάνουν ένα βήμα παραπέρα. Ενα βήμα στην κατεύθυνση της ρήξης και - τελικά - του απεγκλωβισμού τους από τα δίχτυα της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης και κάθε άλλου, παρόμοιας φύσης, οργανισμού. Για να μπορέσουν έτσι απρόσκοπτα να σχεδιάσουν και να κατακτήσουν το ευτυχισμένο μέλλον που ονειρεύονται.


Β. Ν. Α.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ