Ο ήχος του κλαρίνου συνόδεψε τον Χαρίλαο στο τελευταίο του ταξίδι. Ενας λυγμός ο σκοπός του, έσκιζε τις καρδιές χιλιάδων ανθρώπων, που ανέβηκαν στα ψηλώματα των Αγράφων ν' αποχαιρετήσουν τον καπετάνιο.

Ο ήχος του κλαρίνου είναι συνδεδεμένος με τη λεβεντιά των καπεταναίων του '21, με την παλικαριά των πολεμιστών της Εθνικής Αντίστασης. Είναι, επίσης, συνδεδεμένος με τα ήθη και έθιμα του λαού μας, όπως εκφράζονται με τους γάμους, τις γιορτές και τα πανηγύρια.

Γέννημα - θρέμμα του ελληνικού λαού ο Χαρίλαος ήθελε να «φύγει» με τη συνοδεία του κλαρίνου. Το ζήτησε ο ίδιος από την αείμνηστη γυναίκα του Μάγδα, μπροστά στον μεγάλο Ηπειρώτη οργανοπαίχτη Τάσο Χαλκιά.

Ηταν το 1981, μετά από μια προεκλογική συγκέντρωση στα Γιάννενα, όταν ο Τάσος Χαλκιάς του χάρισε μια κασέτα με το μοιρολόι, που ακούγαμε όλες αυτές τις μέρες. Μόλις ο Χαρίλαος πήρε το δώρο στα χέρια του, γύρισε στη Μάγδα και της είπε: «Αυτός ο σκοπός θέλω ν' ακούγεται άμα πεθάνω». Κι αυτή η παραγγελιά του - όπως και η επιθυμία του να θαφτεί στον Αηλιά, στο Παλιοζογλώπι - εκτελέστηκε...