Παρασκευή 27 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΧΑΡΙΛΑΟΣ ΦΛΩΡΑΚΗΣ 1914 - 2005
ΤΑ ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ
Αντίο πουλί της καταιγίδας

Οποτε σκέφτομαι τον σύντροφο Χαρίλαο Φλωράκη, αντί για λέξεις στο χαρτί, ζωγραφίζω ένα πουλί της καταιγίδας. Αυτή τη φορά το «αντίο» στο θαυμάσιο πουλί παίρνει το ύφος μιας ανεπίδοτης επιστολής:

«

Αγαπημένε μας σύντροφε, η έξοδός σου μας βρήκε προετοιμασμένα απροετοίμαστους. Εγραφα ένα κείμενο με αφορμή τους δύο πουλημένους αριστεριστές Τόνι Νέγκρι και Ντανιέλ Κον Μπεντίτ, απολειφάδια του Γαλλικού Μάη, που οργώνουν τη Γαλλία για την υπερψήφιση του ευρωπαϊκού "συντάγματος". Από την τηλεόραση άκουγα επευφημίες για μια νίκη της πατρίδας μας στο Κίεβο. Μια νέα τραγουδίστρια σήκωνε κάτι σαν βραβείο φωνάζοντας "το φέραμε", ενώ ήταν τυλιγμένη στη γαλανόλευκη του δύσμοιρου έθνους μας. Ολα έμοιαζαν με διαφήμιση σαπουνόπερας, μέχρις ότου εμφανίστηκε στην οθόνη το πρόσωπό σου, σύντροφε, σιωπηλό... και όλα πάγωσαν. Είχες αποφασίσει να ταξιδέψεις, αυτή τη φορά για το κέντρο μας, την καρδιά μας. Η χαρά ότι διάλεξες να ζήσεις μέσα μας δεν μπορεί να μετριάσει τη λύπη της φυσικής απουσίας σου. Ούτε η πίστη σου σ' εμάς, όταν έλεγες ότι, αν χρειαστεί, μπορούμε να φέρουμε σε πέρας κάθε αγώνα, δεν μπορεί να απαλύνει την πίκρα μας. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί κανείς να είναι ψύχραιμος, κυρίως όταν ανήκει σ' αυτή τη γενιά που άλλαξε τον κόσμο, και να μη νιώσει αυτό που περιγράφει ο Μποντλέρ: "Μες στα γιγάντια φτερά τους χάνουν τα βήματά τους". Εστω και για μια μέρα!».


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ