«Ολο το σύστημα έχει διαβρωθεί...», διαπιστώνει με θλίψη ο Ρώσος συγγραφέας, πρώην αντιφρονών και σφοδρός «κατήγορος» του σοσιαλιστικού καθεστώτος της Σοβιετικής Ενωσης. «Δεν πάρθηκε ούτε ένα μέτρο εναντίον της διαφθοράς, επειδή εμπλέκονται όλοι. Ολοι έχουν βουτηχτεί μέσα (στη διαφθορά) και δεν μπορούν (διάβαζε, δε θέλουν) να ξεφύγουν απ' αυτή». «Οι εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις», αναφέρει σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο νομπελίστας Σολτζενίτσιν, «βύθισαν στη φτώχεια τον μισό πληθυσμό της χώρας. Ολος ο κόσμος γνωρίζει ότι οι μεγαλοεπιχειρηματίες ελέγχουν το Κρεμλίνο από τα παρασκήνια και δεν ακούσαμε να λένε ότι η νέα ηγεσία πρόκειται να αλλάξει αυτή την κατάσταση πραγμάτων».

Τώρα, με θλίψη και «ιδίοις όμμασι», διαπιστώνει σε τι συνίσταται ο Παράδεισος που ονειρεύτηκε και για τη δημιουργία του οποίου «έβαλε και αυτός το χεράκι του». Οι δε «μεταρρυθμίσεις», στις οποίες αναφέρεται, δε βύθισαν απλώς στη φτώχεια το μισό πληθυσμό της μεγάλης χώρας, που έστειλε πρώτη τον άνθρωπο στο Διάστημα, αλλά τη διέλυσαν κυριολεκτικά, για να επικρατήσουν και να ευημερούν σήμερα μονάχα οι μετρημένοι στα δάχτυλα μαφιόζοι, μαυραγορίτες και σωματέμποροι, με επικεφαλής τον «πατερούλη» Γιέλτσιν. (Ο πρώτος όρος που εξασφάλισε ο μεθύστακας, προκειμένου να παραδώσει την εξουσία στον «εκλεκτό» του κύριο Πούτιν ήταν να μη διωχθεί, για τα τεράστια χρηματικά ποσά που αποκόμισε ληστεύοντας το λαό «του»).

Το βραβείο Νόμπελ και το «σεβαστό» χρηματικό ποσό που το συνόδευε ήταν τα «αργύρια της προδοσίας», η αμοιβή του για τις πολύτιμες, πράγματι, υπηρεσίες που πρόσφερε στις δυνάμεις της παγκόσμιας αντεπανάστασης. Και το όνομά του, μαζί με τα ονόματα των «πρωτεργατών» του ανήκουστου ανοσιουργήματος, θα μείνει στην Ιστορία σημαδεμένο με το στίγμα της προδοσίας, άγος παντοτινό και συνώνυμο του Εφιάλτη και του Ηρόστρατου.