Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος καταθέτει τη δική του μαρτυρία της ιστορίας των χρόνων του με αφορμή την πρώτη του ταινία «Αναπαράσταση» που γυρίστηκε το 1970. Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση, ανατρέχει με συγκίνηση στο παρελθόν. Ο λόγος του αυθόρμητος και στοχαστικός, περιγράφει μια εποχή πολιτικά σκοτεινή, πνευματοκτόνο και ένα κινηματογραφικό τοπίο που κυριαρχούνταν από ανάλαφρες εθνικοπατριωτικές ταινίες. Τότε, κάποιοι νέοι σκηνοθέτες, πίστευαν ότι μπορούσαν με τις ταινίες τους να εμβολίσουν το κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον, και έτσι να παρέμβουν ουσιαστικά για μια ζωογόνο αλλαγή του τόπου. Σήμερα, 34 χρόνια μετά την «Αναπαράσταση», ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, σχεδόν απολογητικός, συνοψίζει και διαπιστώνει με μια αφοπλιστική ειλικρίνεια. Τα αποσπάσματα αυτής της σημαντικής ταινίας που παρουσιάζονται στο ντοκιμαντέρ, «ταινία - κλειδί για την κατανόηση ολόκληρου του έργου του» όπως γράφει ο Β. Ραφαηλίδης το 1990, επιβεβαιώνουν την καλλιτεχνική συνέπεια και στάση του Θόδωρου Αγγελόπουλου απέναντι στην ιστορία και τον κινηματογράφο. (Πέμπτη, ΕΤ1, 22.00)