Τρίτη 10 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 33
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
Σουηδικός «σοσιαλισμός»...

Η διάλυση των εργασιακών σχέσεων αγγίζει και τις καπιταλιστικές εκείνες κοινωνίες, οι οποίες στο παρελθόν φημίζονταν για το δίχτυ υψηλής εργασιακής ασφάλειας. Από την άποψη αυτή, είναι ενδιαφέροντα τα στοιχεία για τη Σουηδία που παρουσιάζει σε άρθρο του στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» ο Π. Κοροβέσης. Οπως αναφέρει, η εταιρία αυτοκινήτων «Volvo», προχώρησε σε συμφωνία με γερμανική εταιρία ενοικίασης εργαζομένων, η οποία και της προμήθευσε 800 εργάτες από τη Σλοβενία. Οι τελευταίοι εργάζονταν στο εργοστάσιο της «Volvo» στο Γκέτεμποργκ, 12 ώρες τη μέρα, επί εφτά μέρες τη βδομάδα, με αμοιβή 1 ευρώ την ώρα... Εργάζονταν δηλαδή 84 ώρες τη βδομάδα, με αντίστοιχη αμοιβή... Και το εργοστασιακό αυτό σκλαβοπάζαρο έχει στηθεί στη χώρα εκείνη που στο παρελθόν φημιζόταν για τις μεγάλες εργασιακές καταστήσεις.

Διαφωνούμε, όμως, με τις εκτιμήσεις του αρθρογράφου, ότι η Σουηδία έχει ...σοσιαλιστικό καθεστώς, το οποίο μάλιστα κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή της χώρας - με μικρά διαλείμματα - επί 73 χρόνια... Οτι στη Σουηδία - και σε άλλες χώρες της Δ. Ευρώπης, κυριαρχούσαν τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, δε σημαίνει βέβαια, ότι οι χώρες αυτές είχαν και σοσιαλιστικό καθεστώς. Η αστική τάξη είχε την εξουσία και η ανάδειξη των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στην κυβέρνηση δική της κατά βάση επιλογή ήταν. Ηταν ακριβώς η εποχή που ο σοσιαλισμός συγκινούσε τις λαϊκές μάζες και προκειμένου το κατεστημένο των χωρών αυτών να αποφύγει τα χειρότερα, δημιούργησε τα διάφορα «σοσιαλιστικά» μοντέλα (Σουηδικό, Αγγλικό κλπ.), απόλυτα ελεγχόμενα και ως εκ τούτου πολιτικά ακίνδυνα. Δεν είναι υπερβολή αν πούμε ότι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Δ. Ευρώπης σήκωσαν μεταπολεμικά το κύριο πολιτικό και ιδεολογικό βάρος χειραγώγησης και ελέγχου των λαϊκών μαζών. Οτι πρωτοστάτησαν και δημιούργησαν το μεγάλο αντικομμουνιστικό ανάχωμα, συκοφαντώντας και πολεμώντας τη συνεπή σοσιαλιστική προοπτική των κοινωνιών τους. Απόδειξη του ρόλου τους αποτελεί, άλλωστε, και το γεγονός ότι μετά τις μεγάλες ανατροπές στις αρχές της δεκαετίας του '90 - όταν εκτίμησαν ότι εξέλειπε η προοπτική της σοσιαλιστικής επανάστασης στην Ευρώπη - τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της γηραιάς Ηπείρου, κατρακύλησαν σε ακραίες νεοφιλελεύθερες, αντεργατικές θέσεις, σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην υπάρχουν πλέον διακριτά σημεία με τα παραδοσιακά συντηρητικά κόμματα. Τέτοια περίπτωση είναι βέβαια και στην Ελλάδα η βαθιά συντηρητικοποίηση του ΠΑΣΟΚ και η ουσιαστική του ταύτιση και όσμωση με το κόμμα της ΝΔ.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ