Σάββατο 30 Απρίλη 2005 - Κυριακή 1 Μάη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ
Πορεία για εφ' όλης της ύλης «διάλογο»

Οι βραχονησίδες των Ιμίων

Eurokinissi

Οι βραχονησίδες των Ιμίων
To πρώτο πράγμα που φρόντισε ο πρωθυπουργός, Κ. Καραμανλής, όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας, ήταν να ξεκαθαρίσει το τοπίο, αναφορικά με την πολιτική που θα ακολουθούσε έναντι της Τουρκίας. Εσπευσε, λοιπόν, γρήγορα, να διαλύσει τα «σύννεφα» και τις ...παρεξηγήσεις που είχαν δημιουργηθεί λόγω της έκβασης του δημοψηφίσματος στην Κύπρο και να καθησυχάσει έμπρακτα, Τουρκία και ΗΠΑ: Η νέα κυβέρνηση της ΝΔ θα ακολουθούσε κατά γράμμα την πολιτική της προσέγγισης με την Τουρκία, όπως ακριβώς είχε πατροναριστεί από τις ΗΠΑ και είχε δρομολογηθεί από τις κυβερνήσεις του Κώστα Σημίτη, μετά την κρίση των Ιμίων.

Μια ματιά στην πορεία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, από την απόρριψη του «σχεδίου Ανάν» από τους Ελληνοκύπριους μέχρι σήμερα, είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς πως η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή βρήκε τη ...σωστή πορεία. Πολύ σύντομα, κατάφερε να πείσει ότι η άρνησή του να τοποθετηθεί ανοιχτά υπέρ του «σχεδίου Ανάν», ήταν, απλώς μια «ρεαλιστική εκτίμηση» της στιγμής. Το πειστικό επιχείρημα που χρησιμοποίησε η ελληνική κυβέρνηση και κατά την επίσκεψη του Κ. Καραμανλή στην Ουάσιγκτον, το Μάη του 2004, ήταν ότι έπρεπε να διατηρήσει «επαφή» με τη δεδομένη πραγματικότητα στην Κύπρο. Μόνον έτσι θα είχε τη δυνατότητα να επηρεάζει την κυπριακή κυβέρνηση, μετά τη δεδομένη καταψήφιση του «σχεδίου Ανάν»...

Για την εξέλιξη των Ελληνοτουρκικών, ο Κ. Καραμανλής φρόντισε να ξεκαθαρίσει, από το βράδυ κιόλας του ναυαγίου της Λουκέρνης, ότι η Ελλάδα συνεχίζει την πολιτική της υποστήριξης της πορείας της Τουρκίας στην ΕΕ και της ελληνοτουρκικής προσέγγισης. Η επίσκεψη του Ερντογάν στην Αθήνα και η «κουμπαριά» Καραμανλή στο γάμο της κόρης του Τούρκου πρωθυπουργού, προβλήθηκαν για να υπογραμμίσουν τη συνέχεια «μιας νέας πραγματικότητας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις», όπως αυτή είχε χρωματιστεί από τα «ζεϊμπέκικα» του Γιώργου Παπανδρέου.

Συνοψίζοντας αυτήν την πραγματικότητα στα Ελληνοτουρκικά, φαίνεται ότι αναζητείται κοινός τόπος και συμφωνίες για επιμέρους ασήμαντα ή και σημαντικά θέματα, αφήνοντας για το τέλος τα θεμέλια των ελληνοτουρκικών διαφορών. Αυτή η τακτική, προφανώς εμφανίζει αστάθειες, τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει και η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή.

Δεν παραιτείται από τις διεκδικήσεις

Τις αστάθειες του οικοδομήματος της ελληνοτουρκικής προσέγγισης τις διαπίστωσε από πρώτο χέρι ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών, Πέτρος Μολυβιάτης, κατά την επίσκεψή του στην Αγκυρα στις 12/03/05.

Κατά την επίσκεψη του Ελληνα υπουργού στην Αγκυρα, η τουρκική ηγεσία επέλεξε να υπογραμμίσει όλα αυτά που διατύπωνε εμπράκτως όλον τον περασμένο χρόνο:

Στο Αιγαίο, κατά την άποψη της Αγκυρας, υπάρχουν νησιά, νησίδες και βραχονησίδες με αδιευκρίνιστο, από τις Διεθνείς Συνθήκες, καθεστώς. Τη θέση αυτή την υποστήριξε η Τουρκία κατά την κρίση των Ιμίων και κατάφερε να την εγγράψει στην ατζέντα. Εκτοτε, με συνέπεια και επιμονή φροντίζει αυτή τη θέση να την προβάλλει προς κάθε κατεύθυνση, ξεκαθαρίζοντας ότι δε σκοπεύει να την αλλάξει.

Οι «επισκέψεις» των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών εντός του ελληνικού εναέριου χώρου και των τουρκικών πλοιαρίων σε ελληνικές βραχονησίδες στο Αιγαίο (Τζουράφα, Ιμια) αποτέλεσαν την έμπρακτη υπενθύμιση των τουρκικών θέσεων το τελευταίο εξάμηνο. Η ελληνική «κραυγή» υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της Τουρκίας και η υπεσχημένη βοήθεια της ελληνικής κυβέρνησης για την ένταξη της γειτονικής χώρας στην ΕΕ, δεν «έφτασαν», ώστε να αλλάξει η Τουρκία την ουσία της πολιτικής έναντι της Ελλάδας. Η τουρκική ηγεσία, ουδέποτε ξέχασε τις υποθήκες που είχε εγγράψει στο Αιγαίο και επιμένει να διευκρινίζει ότι το ζήτημα αυτό παραμένει ανοιχτό και αντικείμενο διαπραγμάτευσης.

Ετσι, λοιπόν, όταν ο Πέτρος Μολυβιάτης αναχωρούσε στις 12 του Μάρτη του 2005 για την Αγκυρα, μια τουρκική ακταιωρός προσέγγιζε τις νησίδες των Ιμίων...

Το τουρκικό πλοίο παρέμεινε στις νησίδες καθ' όλη τη διάρκεια των συζητήσεων που είχε στην Αγκυρα ο Π. Μολυβιάτης με τον Τούρκο ομόλογό του για να υπενθυμίζει την τουρκική θέση περί ύπαρξης «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο.

Οι δύο υπουργοί ολοκλήρωσαν τη συνάντηση και ανακοίνωσαν ότι συμφώνησαν στη συνέχιση της πολιτικής της ελληνοτουρκικής προσέγγισης, «συνυπογράφοντας» τρία ακόμη Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και την ενίσχυση της οικονομικής συνεργασίας των δύο χωρών.

Μετά τη συνάντηση ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Αμπντουλάχ Γκιουλ, στις δηλώσεις του περιέγραψε το πλαίσιο της συζήτησης και ανακοίνωσε τις συμφωνίες, στις οποίες κατέληξε με τον Πέτρο Μολυβιάτη.

Οπως είπε ο Α. Γκιουλ, κατά τη συζήτηση διαπιστώθηκε η κοινή βούληση και αποφασιστικότητα για συνέχιση του διαλόγου. Διαπιστώθηκε, επίσης, ταυτότητα απόψεων σχετικά με την υποστήριξη των προσπαθειών για πολύπλευρη συνεργασία, καθώς και η αμοιβαία βούληση συνέχισης των διερευνητικών επαφών για τα ζητήματα του Αιγαίου.

Αναφορικά με την κατάσταση στο Αιγαίο και προκειμένου να υποβοηθηθεί η προσπάθεια που καταβάλλεται για περιορισμό και έλεγχο της έντασης, όπως ανακοίνωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, οι δύο πλευρές συμφώνησαν στη δημιουργία γραμμής επικοινωνίας των Κέντρων Εθνικών Αεροπορικών Επιχειρήσεων της Λάρισας και του Εσκί Σεχίρ. Το μέτρο αυτό χαρακτηρίστηκε από τον Α. Γκιουλ «σημαντικό βήμα» για το Αιγαίο, το οποίο θα αναλάβουν να φέρουν σε πέρας οι αρμόδιοι φορείς από τις δύο χώρες.

Φεύγοντας από την Αγκυρα, ο Πέτρος Μολυβιάτης είναι βέβαιον ότι θα διαπίστωσε πως η ελληνική καλή θέληση δεν είναι αρκετή συνθήκη για να ανακόψει τις τουρκικές απαιτήσεις στο Αιγαίο. Η κυβέρνηση Καραμανλή συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του Κ. Σημίτη προσφέρει στην Αγκυρα υποστήριξη για να διαβεί το δρόμο προς την Ευρώπη, παρέχει υποσχέσεις για αναστύλωση του «σχεδίου Ανάν» για το Κυπριακό και συνεχίζει μια γενικότερη πολιτική κατευνασμού προς την Αγκυρα, ενώ οι εντάσεις λόγω των απαιτήσεων της Τουρκίας στο Αιγαίο υποβόσκουν. Και δεν μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού και η Ελλάδα και η Τουρκία, ενταγμένες στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και στο ΝΑΤΟ, αναζητούν η καθεμιά το δικό της ιδιαίτερο ρόλο στην περιοχή, ρόλο στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής δράσης, λόγω των ιδιαίτερων συμφερόντων της πλουτοκρατίας της κάθε χώρας. Και αυτή η πραγματικότητα οδηγεί σε αντιθέσεις, εντάσεις και διαιωνίζει τις διεκδικήσεις της Τουρκίας ως άλυτες ελληνοτουρκικές διαφορές στο Αιγαίο.


Δ.Μ.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ