«Αυτοκρατορικό βαλς της φυλακής» | Κόντρα στη νέα (α)ταξία | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

«Αυτοκρατορικό βαλς της φυλακής»

Αμέσως μετά τη Συμφωνία της Βάρκιζας, αποφασίστηκε να κάνουμε ανήμερα της 25ης του Μάρτη του 1945 μια παράτολμη «πεταχτή» εκδήλωση στη γωνία Σταδίου και Καραγεώργη, την ώρα που γινόταν η επίσημη παρέλαση, τότε, προς τη Μητρόπολη και με τη συγκεκριμένη διαδρομή!

Δεν προφτάσαμε να πούμε μερικά συνθήματα και πέσαμε «στο στόμα του λύκου». Οδηγηθήκαμε το Α΄ Αστυνομικό Τμήμα και από εκεί στις φυλακές Καλλιθέας, που είχαν στεγαστεί στο παλιό σχολικό συγκρότημα.

Εκεί και ως ότου μας μεταφέρουν στις φυλακές Χατζηκώστα, «διά τα περαιτέρω», αναπτύξαμε, ήταν και μέρες του Πάσχα, μια πλούσια δραστηριότητα, όπως μορφωτικά προγράμματα, επετειακές εκδηλώσεις, πολιτιστικές αναφορές με ποιήματα και τραγούδια.

Κατά την περίοδο της Αποκριάς αποφασίσαμε μάλιστα να συμπεριλάβουμε... μουσική και χορό! Εκτός από χρωματιστά χαρτιά για διάκοσμο, δώσαμε σκωπτικό χαρακτήρα, με στίχους για τους επεμβασίες Αγγλους και τους ντόπιους εγκάθετους.

Συμπεριλάβαμε, ακόμη, χορωδία, όπως έβγαινε στον καθένα και μουσική με «κρουστά», δηλαδή καραβάνες, τσίγκινα πιάτα και άλλα θορυβώδη.

Λίγοι όμως από μας τα χρόνια των αγώνων γνώριζαν χορούς, ιδιαίτερα τους «ευρωπαϊκούς», που ανέλαβαν να διδάξουν οι εμπειρότεροι. Ανάμεσά τους ήταν ένα κοντόσωμος Ιταλός αντιφασίστας, που τον είχε πάρει η μπόρα των διωγμών. Κατά το μικρό χρονικό διάστημα που βγαίναμε στον προαύλιο χώρο, μας έβαζε στη σειρά και εκτός από τους άλλους χορούς μάς μάθαινε και αυτοκρατορικό βαλς.

Εκτός όμως από το χορό, εκείνο που μάθαμε ήταν ότι ο Ιταλός αντιφασίστας είχε προσληφθεί προπολεμικά να διδάξει χορό στους σπουδαστές της Σχολής Ευελπίδων. Ο Γκουίντο, όπως αποκαλύφθηκε, εκτός από χοροδιδάσκαλος, ήταν και φανατικός αντιφασίστας και αντιμετώπισε την ίδια με μας πορεία.

Του
Γιώργου ΤΣΑΠΟΓΑ