Πέρασαν 5 χρόνια από το θάνατο του αγωνιστή ΓΙΑΝΝΗ ΔΟΥΡΑΛΗ, εκλεκτού μέλους της Ελληνικής Κοινότητας στη Γαλλία και του ΚΚΕ.

Ο Γιάννης Δουραλής εγκατέλειψε νέος τη γενέτειρά του, το Νέο Παντελεήμονα της Πιερίας, και περνώντας από την Αθήνα κατέληξε οικοδόμος στο Παρίσι. Χάρη στην εργατικότητά του, κατάφερε, μέσα σε αντίξοες συνθήκες, να φτιάξει μια μικρή οικοδομική επιχείρηση και μαζί με τη συντρόφισσα της ζωής του, την Τούλα, ένα από τα πιο εκλεκτά εστιατόρια του Παρισιού, το «ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ».

Αγωνιστής της δημοκρατίας στην περίοδο της χούντας και μέλος του ΚΚΕ, απειλήθηκε με απέλαση από τη Γαλλική Κυβέρνηση της περιόδου εκείνης για «διατάραξη της δημόσιας ζωής». Ηταν ο εύσχημος τρόπος για να χαρακτηριστεί η αντιφασιστική δράση δεκάδων Ελλήνων, οι οποίοι ανοιχτά αντιπάλευαν το ελληνικό καθεστώς. Η δημοκρατική κοινή γνώμη στάθηκε στο πλευρό του και μετά από διαμαρτυρίες προς το γαλλικό κράτος, ο Γιάννης, μαζί με άλλους, παρέμεινε στο Παρίσι.

Στη συνέχεια, η χούντα έπεσε και οι Ελληνες δημοκράτες αποχουντοποίησαν την Ελληνική Κοινότητα. Ο Γιάννης παρών και λίγα χρόνια αργότερα έγινε μέλος του Εκτελεστικού Γραφείου της και αντιπρόεδρος. Επανεκλέχτηκε στο ΔΣ της Κοινότητας ένα μήνα πριν από το θάνατό του.

Με το ΚΚΕ έδωσε πολλές μάχες. Ηταν μέλος του επί 20 χρόνια και μέλος της Κομματικής Επιτροπής Γαλλίας του Κόμματος έως το 1983. Στη συνέχεια, ήταν μέλος του Ομίλου του ΚΚΕ στο Παρίσι, που συγκεντρώνει τους Ελληνες κομμουνιστές, μόνιμους κατοίκους στη Γαλλία.

Αλύγιστος και γενναιόδωρος, συγκρατημένος και μετριόφρων, είχε πάντα πολλούς φίλους στον ελληνικό χώρο και κανέναν εχθρό. Είχε ως προτεραιότητα το συμφέρον του συνόλου, πριν από το προσωπικό του.

Εδωσε με μεγάλη αξιοπρέπεια τη μάχη με τον καρκίνο και την έχασε. Μαζί του χάσαμε τη μάχη και εμείς, φίλοι του και σύντροφοι. Ο Γιάννης είναι ακόμα και σήμερα στη μνήμη όλων μας. Σε κάποια συνάντησή μας λίγο πριν από το θάνατό του, μας είπε: «Διάφοροι σύντροφοι με κατηγορούσαν για μαλακό (προς τους μη κομμουνιστές), εξ ου και αγαπητό. Εγώ όμως είμαι όρθιος με το ΚΚΕ, αυτοί όμως, οι πολύ επαναστάτες, λάκισαν όλοι τους».

Αυτός ήταν ο Γιάννης, ανεκτικός μεν, ανένδοτος δε.

Η σκέψη μας και η φιλία μας τρέχει στην Τούλα και την Ερρικα, σύζυγο και κόρη, που μοιράστηκαν τις ιδέες του Γιάννη, την απλότητά του και την πίστη του στην αλήθεια και το δίκαιο.

Ο Ομιλος Φίλων του ΚΚΕ στο Παρίσι

• Στη μνήμη του Γιάννη Δουραλή, η Τούλα Δουραλή προσφέρει 100.000 δρχ. στο ΚΚΕ.