Τον έχουν παρομοιάσει με τον βασιλιά των Βησιγότθων Αλάριχο, με τον άνθρωπο που την άνοιξη του 396 πέρασε χωρίς να συναντήσει αντίσταση τις Θερμοπύλες και λεηλάτησε σχεδόν όλες τις μεγάλες πόλεις της Αττικοβοιωτίας και της Πελοποννήσου. Ο Αλάριχος ήταν αυτός που πριν φτάσει στην Αθήνα πέρασε από την Ελευσίνα και κατέστρεψε το ναό της Δήμητρας, με αποτέλεσμα από τη στιγμή εκείνη να σταματήσουν τα Ελευσίνια Μυστήρια...

Αλάριχος, λοιπόν, είναι για τους κατοίκους της Ελευσίνας εδώ και τρεις δεκαετίες ο Γ. Λάτσης, ο μεγαλοβιομήχανος που με το... έτσι θέλω αλλά και με τη στήριξη των εκάστοτε κυβερνήσεων έχει δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο για την ιστορική πόλη. Η ΠΕΤΡΟΛΑ, το διυλιστήριο το οποίο διασχίζεται από δύο εθνικές οδούς και μια σιδηροδρομική γραμμή και που βρίσκεται σε 1,5 χιλιόμετρο απόσταση απ' τον οικισμό της Ελευσίνας, για τέταρτη φορά επιχειρεί να πετύχει ό,τι δεν πέτυχε πολλές φορές στο παρελθόν. Με το πρόσχημα της βελτίωσης του περιβάλλοντος, έχει δρομολογήσει εδώ και δύο χρόνια τη γιγάντωση του σημερινού δύσοσμου και ρυπογόνου διυλιστηρίου της!

Μετά την ακύρωση από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) των επεκτάσεων του 1991 - ήταν η τρίτη απόπειρα του Γ. Λάτση να γιγαντώσει την επιχείρηση και τα κέρδη του - η ΠΕΤΡΟΛΑ επιμελώς, αθόρυβα και μεθοδευμένα σχεδιάζει από το 1998 την υλοποίηση ενός κολοσσιαίου προγράμματος επεκτάσεων ύψους 200 δισ. και σύμφωνα με την προκαταρκτική μελέτη της:

• Θα δημιουργηθούν 16 νέες μονάδες - δραστηριότητες επιπλέον των 16 υφισταμένων
• Η κατανάλωση καυσίμου θα είναι 3 - 4 φορές μεγαλύτερη της σημερινής
• Η αύξηση της εγκαταστημένης ισχύος είναι απροσδιόριστη αλλά πολλαπλάσια της σημερινής
• Η αύξηση των διαρροών και της δυσοσμίας απροσδιόριστη
• Οι κίνδυνοι ατυχήματος απροσδιόριστοι, αλλά βεβαίως μεγαλύτεροι από τους σημερινούς
• Ο όγκος των απαερίων θα αυξηθεί από 329.500 κ.μ. ανά ώρα σε 1.086.840 κ.μ. ανά ώρα, δηλαδή θα υπερτριπλασιαστούν

Μάλιστα, η νέα κεντρική μονάδα καθαρισμού των απαερίων που προτίθεται να εγκαταστήσει η ΠΕΤΡΟΛΑ και με την οποία επιχειρεί να χρυσώσει το χάπι της γιγάντωσης, εμπεριέχει τον εξής κίνδυνο για την περιοχή: Αν η μονάδα αυτή δε λειτουργήσει, τότε για περισσότερο από 30 λεπτά της ώρας η Ελευσίνα και οι Εργατικές Κατοικίες Μάνδρας θα «πνιγούν» από τις τεράστιες ποσότητες καυσαερίων και ρύπων που θα απελευθερωθούν!

Η αρχή για τα σχέδια του Λάτση έγινε στις 17 Ιούνη του 1998, όταν με τη δύναμη του ισχυρού η ΠΕΤΡΟΛΑ ανέτρεψε πράξη του δασάρχη και με διαδοχικές προσφυγές κατόρθωσε να χαρακτηρίσει ως μη δασικά 131 στρέμματα έκτασης που βρίσκονται σε επαφή με την ΠΥΡΚΑΛ, ακριβώς πάνω στη νεκρή ζώνη ασφαλείας μεταξύ των δύο εγκαταστάσεων. Σε αυτή ακριβώς την έκταση - ανάσα, η ΠΕΤΡΟΛΑ σχεδιάζει, σύμφωνα με τη μελέτη της, αλλά και τις ομολογίες διευθυντικών της στελεχών, την εγκατάσταση 16 νέων μονάδων που θα καταλάβουν έκταση 110 στρεμμάτων! Ηδη η Επιτροπή Αγώνα που δημιουργήθηκε στην περιοχή, αλλά και ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος Θριασίου, έχουν προσφύγει στο ΣτΕ για τους αποχαρακτηρισμούς.

Λίγο αργότερα, στις 20 Αυγούστου 1999, η εν λόγω εταιρία κατέθεσε «προς τους αξιότιμους υπουργούς» Γ. Παπαντωνίου, Β. Παπανδρέου και Κ. Λαλιώτη τις προθέσεις της (σ.σ: η ημερομηνία του εγγράφου είναι 12 Μάη 1998, αλλά εστάλη στην παραπάνω ημερομηνία) χωρίς φυσικά να υπάρξει καμιά αντίδραση ή απαγόρευση απ' την πλευρά τους. Μάλιστα, στα έγγραφα που κοινοποιήθηκαν στους τρεις υπουργούς αναφέρεται πως «η αναβάθμιση του διυλιστηρίου θα έχει πολλαπλά οφέλη, τόσο για την εταιρία, όσο και για την τοπική κοινωνία και την ελληνική οικονομία γενικότερα». Ανάμεσα σ' αυτά τα «οφέλη» - που αναλυτικά περιγράφονται - είναι: Παραγωγή καθαρότερων προϊόντων, σημαντική μείωση των ατμοσφαιρικών ρύπων, διασφάλιση 500 θέσεων εργασίας στο διυλιστήριο και δημιουργία περίπου 1.500 θέσεων εργασίας κατά τη διάρκεια της κατασκευής. Ξεκάθαρη, και μάλλον στο στιλ... «σας ενημερώνουμε, δε σας ρωτούμε», ήταν και η δήλωση της εταιρίας πως ήδη στις 11 Αυγούστου 1999 «ελήφθη η απόφαση για την ανάθεση της πρώτης φάσης του έργου στην κοινοπραξία Foster Wheeler Snamprogetti» και ότι «η πρώτη φάση αφορά την εκπόνηση Βασικής Μελέτης Εφαρμογής και η διάρκειά της εκτιμάται σε 10 με 12 μήνες».

Μόνο που οχτώ χρόνια μετά την τραγωδία του ατιμώρητου δυστυχήματος του 1992, με τους 14 νεκρούς, τους πολλούς τραυματίες και την τρομοκράτηση ολόκληρης της περιοχής, κανένας δεν πιστεύει ότι θα γίνει ασφαλέστερη η ΠΕΤΡΟΛΑ αν γιγαντωθεί. Κανένας δεν πιστεύει ότι θα αυξηθεί η ασφάλεια της περιοχής όταν θα εκμηδενιστεί η απόσταση ΠΥΡΚΑΛ - ΠΕΤΡΟΛΑ, κι όταν μόλις πρόσφατα το Θριάσιο συγκλονίστηκε από τον καταστροφικό σεισμό, που επιβεβαίωσε για μια ακόμα φορά τη μεγάλη σεισμογένεια της περιοχής...

Κανένας επίσης δεν πιστεύει ότι η γιγάντωση της ΠΕΤΡΟΛΑ θα αναβαθμίσει το περιβάλλον, όταν δέκα χρόνια μετά τις επεκτάσεις του 1987 οι κάτοικοι της Ελευσίνας καθημερινά βιώνουν τις αφόρητες δυσοσμίες. Και κανένας φυσικά δεν πιστεύει την άθλια προπαγάνδα της ΠΕΤΡΟΛΑ για τις νέες θέσεις εργασίας, όταν την περίοδο '87 - '91 η ΠΕΤΡΟΛΑ υποσχέθηκε απατηλά 150 νέες θέσεις εργασίας - αποσκοπώντας να δημιουργήσει αντίβαρα και ερείσματα στην τοπική κοινωνία και να κατευνάσει τις αντιδράσεις - αλλά μετά την έναρξη λειτουργίας των μονάδων, όχι μόνο σε προσλήψεις δεν προχώρησε, αλλά μείωσε το προσωπικό κατά 50%! Οπως επίσης κανένας δεν πιστεύει πως η ΠΕΤΡΟΛΑ κι ο Λάτσης κάνουν ό,τι θέλουν χωρίς καμιά στήριξη, υποστήριξη ή ανοχή απ' το κράτος και τις εκάστοτε κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων...

«Μόνο ο πάνδημος ξεσηκωμός μπορεί να σταματήσει τα καταστροφικά σχέδια της ΠΕΤΡΟΛΑ», είναι η θέση τόσο της Επιτροπής Αγώνα κατά της επέκτασης της ΠΕΤΡΟΛΑ που δημιουργήθηκε στην περιοχή τον προηγούμενο Μάρτη, όσο και όλων των κατοίκων της πολύπαθης πόλης. Αυτή τη φορά στο πλευρό τους βρίσκονται και όλα τα Δημοτικά Συμβούλια του Θριασίου (Ελευσίνας, Μάνδρας, Ασπρόπυργου, Μαγούλας) - με θλιβερή εξαίρεση του Μεγάλου Πεύκου - τα οποία με συντριπτικές πλειοψηφίες αποφάσισαν το Μάρτη να υψώσουν ανάστημα στο σύγχρονο Αλάριχο...