Και εκεί που είχαμε εθιστεί στη βρώμα, κάποιοι μάλιστα, οι πιο τολμηροί από εμάς, είχαμε βγάλει και τις αντιασφυξιογόνους, αφού έχει συνηθίσει ο οργανισμός μας, αποσύρουν το κύριο θέμα, τον Βαβύλη, και μένουμε με πταίσματα! Με τον Κατσούλα! Με τον 17χρονο, που σκότωσε 18χρονο, για κάποιο οικονομικό χρέος. (Τι σόι δανεικά ήταν αυτά, 3.000 ευρώ, και από πού προέρχονταν, τόσο μεγάλο ποσό, για τόσο νέα παιδιά); Να μένουμε με τον τραβεστί, που έχασε τη μασέλα του. Με την ξανθιά τραγουδίστρια, που κάποιος απειλεί ότι θα την απαγάγει. Και σας ρωτάω: Είναι θέματα αυτά, για να ξεχαστεί η φορολογική επιδρομή της κυβέρνησης; 500 ευρώ περισσότερα το χρόνο, λέει, θα πληρώσει κάθε ελληνική οικογένεια! 7 ευρώ περισσότερα το μήνα θα πληρώνει ο καθένας μας στο super market. Εάν καπνίζουμε, καλύτερα να το κόψουμε! Θα ξεπεράσει τα 25 ευρώ το μήνα η αύξηση.
Γι' αυτό σας λέω, φέρτε πίσω τον Βαβύλη, γιατί θα μελαγχολήσουμε! Αλλο να ανοίγεις το ψυγείο και να το βλέπεις άδειο, ενώ στο σαλόνι θα γίνεται σφαγμός για την «αποκλειστικότητα» του Βαβύλη, και άλλο να το βλέπεις άδειο και να ακούς τον «ψυχολόγο» να «αναλύει» τις σχέσεις σατανισμού και οιδιπόδειου συμπλέγματος. Αλλο να έχεις το λογαριασμό της ΔΕΗ απλήρωτο και να ακούς τη δήλωση του Θεοδωράκη, «δε συνυπογράφω το ευρωπαϊκό σύνταγμα, αφού δε σέβεται το άρθρο 14 του ελληνικού συντάγματος», και άλλο να ακούς την εξομολόγηση του Βαβύλη στην ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ, την έδρα της γνωστής Μοσάντ. Ντυμένο, μάλιστα, στα σκούρα, για να μη φαίνεται το πρόσθετο πάχος και το τατουάζ με τον Ειρηναίο στο κωλομέρι!
Τι να σου κάνουν τα θαύματα του Χαρδαβέλα; Μια τυφλή είδε το φως της. Ενας κουτσός περπάτησε! Μια στέρφα γυναίκα γέννησε παιδί με τον κρίνο. Αυτά είναι καθημερινά γεγονότα. Δε μας εντυπωσιάζουν. Δεν είναι ικανά να απαλύνουν την αγωνία των συνταξιούχων, που αναγκαστικά επιστρέφουν στο μαγκάλι, αφού το πετρέλαιο δεν μπορείς ούτε να το μυρίσεις πια. Πώς να απαλύνουν τον πόνο μας, για τα 280 ευρώ αύξηση το χρόνο, στο ΦΠΑ; Την οδύνη μας, για τα 50 ευρώ αύξηση στα ποτά; Στα διόδια. Στα τέλη κυκλοφορίας. Στο ψωμί. Στις φακές. Στα φάρμακα. Στις πορδές!
Σας παρακαλώ, τον Βαβύλη. Και στα διαλείμματα, τον ψάλτη, που τον στρίμωξε ο Πειραιώς, αλλά εκείνος δεν ενέδωσε. Και τον Κούγια, και τον Ραγκούση, και τον Αλφαντάκη. Αλήθεια, τι έγινε αυτός; Και αυτόν τον «βυζαντινό» ιερωμένο, που ξημεροβραδιάζεται στα τηλεοπτικά κανάλια. Θέλω Χριστιανισμούς! Θέλω άγια δισκοπότηρα. Θέλω ματωμένους χιτώνες! Θέλω την Μαγδαληνή, να πλένει τα πόδια του Τριανταφυλόπουλου. Τον Απόστολο Παύλο, να παίρνει μαθήματα επικοινωνίας από τον Κακαουνάκη. Θέλω όλους αυτούς, τους «βαθιά πιστούς», όπως, με κάθε ευκαιρία, δηλώνουν, να φορέσουν χλαμύδες και σανδάλια και να κατέβουν στους «Αγίους Τόπους». Θέλω να δω τον Χατζηνικολάου να (ξανα)βαφτίζεται στον Ιορδάνη ποταμό. Τον Καρατζαφέρη (και τα δυο αδέρφια), να περπατάνε στα νερά της Γεννησαρέτ. Μόνον έτσι θα γίνουν πιστευτοί. Και ακόμα καλύτερα, κάποιοι απ' αυτούς, και όλοι, δε με πειράζει, να τραβήξουν για το Σινά, και να κλειστούν στα μοναστήρια. Και εκεί να ψέλνουν, από το πρωί έως το άλλο πρωί, τα κυβερνητικά τροπάρια, και τα τροπάρια του συστήματος, χωρίς να ενοχλούν, όπως τώρα!
Παραμιλάω; Το ξέρω! Ομως, ζητάω την κατανόησή σας. Ελάτε στη θέση μου. Μια βδομάδα τώρα, η «δόση Βαβύλης» ελαττώθηκε επικίνδυνα! Κάτι η εθνική, που νίκησε την Αλβανία (τι δέος κι αυτό;), κάτι το κρύο, που επέστρεψε, κάτι η δήλωση Καραμανλή, πως «θα πάρει το πράγμα απάνω του», με έχουν κάνει κουρέλι. Δεν αντέχω άλλο τη στέρηση! Δε φτάνει ο Ψωμιάδης, για να αποπροσανατολίσει. Εχει χαθεί και ο Στέλιος Παπαθεμελής, ο οποίος ήταν μια παρηγοριά.
Τον Βαβύλη, σας παρακαλώ. Και τον Τιμόθεο, και τον Δωρόθεο, και τον Χριστόδουλο, και τον Αμφίσσης, και τον Κονίτσης. Ολο το θίασο στη σκηνή!
Του Νίκου ΑΝΤΩΝΑΚΟΥ
Κυρίως φύλλο
Feeds
Επανέρχεται από την «πίσω» πόρτα
