Παρέμβαση της Δ. Μανωλάκου στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου σχετικά με τη μεταρρύθμιση του κοινοτικού Κανονισμού για τη ζάχαρη
Συγκεκριμένα, η ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, επισήμανε τα εξής:
«Η πρόταση της Κομισιόν για το νέο Κανονισμό ζάχαρης είναι στα πλαίσια της αντιαγροτικής αναθεώρησης της ΚΑΠ και της μείωσης των δαπανών για τη γεωργία. Οι προτεινόμενες μειώσεις στις ποσοστώσεις και τις θεσμικές τιμές κατά 33% αλλά και η κατάργηση της τιμής παρέμβασης, θα προκαλέσουν συνωστισμό ανέργων στους μικρομεσαίους αγρότες και τους εργαζόμενους στα εργοστάσια ζάχαρης. Η δραστική μείωση των τιμών και η μείωση των ποσοστώσεων, θα συρρικνώσει το εισόδημα των τευτλοπαραγωγών και θα τους εξαναγκάσει να εγκαταλείψουν την καλλιέργεια, χωρίς καμιά εναλλακτική λύση επιβίωσης, εκτός από την ανεργία. Ταυτόχρονα, εργοστάσια ζάχαρης που δεν είναι βιώσιμα (και είναι αρκετά) θα κλείσουν, ενώ περιοχές ολόκληρες θα ερημώσουν».
Αναφερόμενη στις επιπτώσεις που θα έχει για τη χώρα μας η ψήφιση του νέου Κανονισμού, τόνισε: «Στην Ελλάδα το κλείσιμο των εργοστασίων ζάχαρης συνδέεται με τη νέκρωση πόλεων, που είναι μάλιστα παραμεθόριες. Ωστόσο θα αυξηθούν οι εισαγωγές. Η εισαγόμενη όμως ζάχαρη θα είναι φτηνότερη για τις βιομηχανίες που τη χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη, όχι όμως για τους καταναλωτές, που ποτέ δεν πλήρωσαν πιο φτηνά κανένα προϊόν, έστω και αν έπεφτε η τιμή του. Ζημιωμένοι θα είναι και οι τευτλοπαραγωγοί των χωρών που η ΕΕ έχει προτιμησιακές συμφωνίες, αφού η εισαγόμενη ζάχαρη θα διατίθεται σε χαμηλότερες τιμές. Συνεπώς είναι υποκρισία ότι θα ευνοηθούν οι φτωχές χώρες».
Ακόμη υπογράμμισε ότι «ο πραγματικός λόγος αυτών των αλλαγών είναι η δραστική μείωση των γεωργικών κονδυλίων του κοινοτικού προϋπολογισμού, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε άλλες κατασταλτικές και αντιδραστικές πολιτικές της ΕΕ. Αλλά και για να ευνοηθούν οι εξαγωγές των προϊόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων σε Βραζιλία, Ινδία κ.α., θυσιάζοντας και καταδικάζοντας τευτλοπαραγωγούς και εργαζόμενους στη βιομηχανία ζάχαρης, να ακολουθήσουν τις στρατιές των ανέργων.
Οι μικροβελτιώσεις και μικροαλλαγές με περιορισμένα και φτωχά επιδόματα και αντισταθμίσεις, δεν αλλάζουν το πνεύμα και το στόχο του προτεινόμενου από την Κομισιόν Κανονισμού, και δεν αποτελούν λύση. Λύση είναι ο συντονισμένος αγώνας αγροτών και εργατών για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεων που την εφαρμόζουν».