Παρασκευή 11 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 30
ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ
ΤΖΟΝ ΝΤΟΥΙΓΚΑΝ
Σαν πρόσωπο στα σύννεφα

Τρίτη ευπρεπής ταινία. Πάλι καλή παρουσία της Πενέλοπε Κρουζ. Αυτή τη φορά, όμως, θέλεις ο ρόλος της, θέλεις πως δίπλα της υπάρχει μια ακόμα δυναμική γυναικεία παρουσία, δεν έσπασε τα κοντέρ. Βέβαια τα κοντέρ δεν έσπασαν, ούτε από την ίδια την ταινία, παρότι ο σκηνοθέτης της κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες, για να την απογειώσει. Εχει πολύ καλούς «χρόνους», ατμόσφαιρα, πολλούς και «πλούσιους» χώρους, έξυπνους διαλόγους, κοστούμια, ωραία μουσική, καλές ερμηνείες, συγκίνηση. Του λείπει, όμως, το κέντρο βάρος, που λέμε. Δεν έχει αποφασίσει, ποιο από τα μέρη της ταινίας, να είναι το κύριο.

Το «σφάλμα» του, λοιπόν, να «τσαλαβουτάει» σε πολλές περιοχές, και, κυρίως, η αγωνία του για να αρέσει, τον κάνει, τελικά, αμήχανο. Τον αναγκάζει να υποκύπτει, τις περισσότερες φορές, στον εμπορικό πειρασμό. Παρότι, σαν φόντο στην ιστορία του, βάζει μεγάλα ιστορικά γεγονότα, ισπανικό εμφύλιο πόλεμο, β` παγκόσμιο πόλεμο, αντίσταση, σε καμία στιγμή δε σε αναγκάζει να τα πάρεις όλα αυτά στα σοβαρά. Επίσης, και η άλλη πλευρά της ταινίας, αυτή της υπαρξιακής αγωνίας των ηρώων, δεν ολοκληρώνεται. Εδώ, βέβαια, γίνονται περισσότερες νύξεις, όμως, και αυτές δε βάζουν το μαχαίρι στο κόκαλο. Δεν αποκαλύπτουν ολόκληρο το «μεγαλείο» του υπαρξισμού. Ενός κινήματος, που, έτσι ή αλλιώς, «καταγράφτηκε» στην ιστορία.

Τελικά, τι είναι η ταινία «Σαν πρόσωπο στα Σύννεφα»; Είναι μια αξιοπρεπής επαγγελματική ταινία. Που παρακολουθεί τις ζωές τριών - τεσσάρων ανθρώπων, για περίπου δέκα χρόνια. Τα άτομα αυτά, ενώ ο κόσμος, στην πραγματικότητα, καίγεται, κάνουν τα προσωπικά τους κυρίαρχα. Με αποτέλεσμα, παρότι δίνουν, τελικά, το αίμα τους, τον έρωτά τους, τη ζωή τους κατά κάποιον τρόπο, να μην έχουν ούτε για μια στιγμή τη χαρά, πως ελέγχουν τα πράγματα. Συνειδητά. Συνειδητά, με την πολιτική έννοια της λέξης.

Παίζουν: Γκίλντα Μπεσέ, Πενέλοπε Κρουζ, Στιούαρτ Τάουνσεντ Γκάι, Τόμας Κρέτσμαν.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ