Παρασκευή 4 Μάρτη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 4
ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ
Ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα

Χρειάζεται μια δημόσια πολιτική που «θα διασφαλίζει την απαλλαγή της επιχειρηματικής δραστηριότητας από τα φορολογικά, τραπεζικά και κρατικά βαρίδια που την καθηλώνουν». Στο πλαίσιο «αυτού του στόχου» πρέπει να προωθηθεί «μια νέα γενιά διαρθρωτικών αλλαγών που ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας». Ολα τα παραπάνω δεν είναι απόσπασμα δήλωσης του προέδρου του ΣΕΒ, αλλά κομμάτι από το κείμενο των πολιτικών θέσεων του ΠΑΣΟΚ, που από σήμερα το πρωί το 7ο συνέδριό του καλείται να συζητήσει και να επικυρώσει... Το συνέδριο μπορεί να «βαφτίστηκε» από τον Γ. Παπανδρέου σημαντικός σταθμός στην πορεία «αλλαγής» του κόμματός του, αλλά επί της ουσίας πρόκειται για διαδικασία επιβράβευσης και ενίσχυσης της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεών του.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ σήμερα να βρίσκεται στην αντιπολίτευση, αλλά στόχος του παραμένει και από τη θέση αυτή η στήριξη και η προάσπιση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης. Με το κείμενο των πολιτικών του θέσεων έρχεται ακριβώς να υπηρετήσει αυτό το στόχο. Εξάλλου η καθιέρωση των «απασχολήσιμων» εργαζομένων, η ψήφιση αντιασφαλιστικών νόμων, γενικά η πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων είναι «έργα» των κυβερνήσεών του.

Οι απαιτήσεις όμως του κεφαλαίου συνεχώς και μεγαλώνουν. «Φτηνότερους» εργάτες, νέες φοροαπαλλαγές, ασφαλιστικές ελαφρύνσεις ακόμα περισσότερες «ευκαιρίες» για να διεισδύσουν στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας, απαιτούν τα μονοπώλια και η ΕΕ και αυτή την... αγωνία το ΠΑΣΟΚ την «αφουγκράζεται». Ετσι μέσα από τις πολιτικές του θέσεις σπεύδει να υπογραμμίσει ότι έκανε «σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές», αλλά σημειώνει ότι δεν «ολοκλήρωσε» το έργο του! Το ΠΑΣΟΚ λοιπόν της «νέας εποχής» αποδεχόμενο όπως επισημαίνει «τον ανταγωνισμό ως θεμέλιο της ανάπτυξης», θα «προσαρμόσει τις εργασιακές δομές και σχέσεις, το χρόνο και το είδος της εργασίας στις ευρύτερες ευρωπαϊκές προοπτικές». Εξάλλου η διαδικασία της «επίτευξης των στόχων της Λισαβόνας», αποτελεί για το ΠΑΣΟΚ, βασική πολιτική κατεύθυνση. Τα λαϊκά νοικοκυριά, πρέπει να μάθουν να ζουν με μισθούς πείνας, να συμβιβαστούν με την ακρίβεια, τη φτώχεια και την ανεργία αλλά και την... ελπίδα ότι το ΠΑΣΟΚ θα προσπαθήσει να τους εξασφαλίσει ένα «ελάχιστο επίπεδο αξιοπρεπούς διαβίωσης»!

Το συνέδριο λοιπόν του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιείται για να επικυρώσει όχι μόνον τη συναίνεσή του αλλά και τη βοήθειά του στην προσπάθεια συνέχισης της υπέρ του κεφαλαίου πολιτικής από τη ΝΔ και συγχρόνως να επιβεβαιώσει την αποκήρυξη κάθε λαϊκής κινητοποίησης που μπορεί να σταθεί εμπόδιο σ' αυτή την προσπάθεια σε συνδυασμό με την επιδίωξή του να συμβάλλει αποφασιστικά στην ενσωμάτωση του λαού στο σύστημα.

Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις ανούσιες διακηρύξεις περί «αναγέννησης» του ΠΑΣΟΚ. Αλλά να οργανώσουν την αντίστασή τους για την προάσπιση των συμφερόντων τους, ενάντια και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, μια που και τα δύο αυτά κόμματα, παρά τα όποια φιλολαϊκά μασκαριλίκια μηχανεύονται, στην πραγματικότητα εργάζονται μέρα - νύχτα για την προώθηση των συμφερόντων των ταξικών τους αντιπάλων, χειροτερεύοντας τους όρους ζωής των ανθρώπων του μόχθου και κάνοντας όλο και πιο αβέβαιο το μέλλον των παιδιών τους.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ