Κυριακή 27 Φλεβάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 20
ΑΓΡΟΤΙΚΑ
ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΑΓΡΟΤΙΑ
Κι όμως, υπάρχει μέλλον!

Στο συνεχιζόμενο κι εντεινόμενο αγώνα για τη σωτηρία και την επιβίωση των μικρονυκοκυραίων της υπαίθρου, η δράση της ΠΑΣΥ εγγυάται το σωστό περιεχόμενο και τη σαφή προοπτική

Την Παρασκευή, η μικρομεσαία αγροτιά βρέθηκε ξανά στους δρόμους, δίνοντας μια ακόμα μάχη κατά της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οργανωτής και συντονιστής αυτής της μάχης ήταν η Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση, (ΠΑΣΥ), η οποία έχει, πλέον, καταγραφεί στη συνείδηση των μικρομεσαίων αγροτών ως η συνεπής, αγωνιστική δύναμη του αγροτικού κινήματος, που εγγυάται αγώνες με σωστό περιεχόμενο και σαφή προοπτική.

Το επόμενο αγωνιστικό ραντεβού των μικρομεσαίων αγροτών έχει οριστεί για τις 20 Μάρτη, στον πανελλαδικό γιορτασμό του Κιλελέρ, που θα πραγματοποιηθεί στον τόπο της θυσίας των Θεσσαλών κολίγων. Και θα 'ναι κι αυτή η αγωνιστική συνάντηση μια ακόμα σκληρή μάχη για την απαλλαγή της μικρομεσαίας αγροτιάς από τα δεσμά της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης και, ταυτόχρονα, ένα νέο ξεκίνημα αγώνων για να γίνουν, επιτέλους, πράξη όσα ονειρεύτηκαν και διεκδίκησαν, και με το αίμα τους, οι κολίγοι.

Μείωση εισοδήματος

Η χρονιά που πέρασε ήταν από τις χειρότερες για τους μικρομεσαίους αγρότες. Το εισόδημά τους υπέστη δραματική μείωση, καθώς οι τιμές όλων των αγροτικών προϊόντων ήταν πολύ χαμηλότερες σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά - επιπλέον, μεγάλο μέρος της σοδειάς έμεινε αδιάθετο - και, ταυτόχρονα, αυξήθηκε κι άλλο το υψηλό κόστος παραγωγής. Βεβαίως, όλα αυτά δεν είναι αποτελέσματα συγκυριών, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ούτε απόρροια κυβερνητικής ανικανότητας, όπως υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ. Τα αγροτικά προβλήματα έχουν πολιτικές αιτίες.

Η σοδειά μένει απούλητη, ή πουλιέται κοψοχρονιά, γιατί η πολιτική που εφαρμόζεται σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου γενικά, και στην αγροτική οικονομία ειδικότερα, ενισχύει την αύξηση των εισαγωγών και τη μείωση των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων - μια πολιτική που υλοποιεί συγκεκριμένες αποφάσεις, οι οποίες έχουν ληφθεί στο πλαίσιο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, (ΠΟΕ), με τη συνυπογραφή της ΕΕ και της ελληνικής κυβέρνησης - κι επειδή οι εμποροβιομήχανοι, λειτουργώντας στο πλαίσιο της «ελεύθερης» αγοράς κι έχοντας την ανοχή, ή και την αρωγή των κυβερνώντων, κερδοσκοπούν ασύστολα, αγοράζοντας πάμφθηνα από τον παραγωγό και πουλώντας πανάκριβα στον καταναλωτή.

Και το κόστος παραγωγής αυξάνεται συνεχώς, επειδή και τούτη η κυβέρνηση, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, νοιάζεται πώς θ' αυξηθούν τα κέρδη των πολυεθνικών, που παράγουν και διακινούν αγροτικά μέσα και εφόδια κι όχι πώς θα εξασφαλίσουν ένα βιώσιμο εισόδημα οι μικρομεσαίοι αγρότες.

Ερχονται χειρότερα

Τα ίδια και χειρότερα περιμένουν τους μικρομεσαίους αγρότες και στη νέα καλλιεργητική περίοδο, που έχει ξεκινήσει, καθώς συνεχίζεται η ίδια αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, ενώ η νέα κυβέρνηση λαμβάνει και πρόσθετα αντιαγροτικά μέτρα. Ετσι και φέτος τα έξοδα του παραγωγού θα είναι αυξημένα και τα έσοδά του μειωμένα και θα έχουμε νέα ελάττωση του αγροτικού εισοδήματος. Πολλοί μικροκληρούχοι δε θα μπορέσουν να αντέξουν την πρόσθετη εισοδηματική απώλεια και θα αναγκαστούν να φύγουν από το αγροτικό επάγγελμα, μεγαλώνοντας τη «λίστα» των ξεκληρισμένων, που χάνουν το βιος τους κι εγκαταλείπουν τον τόπο τους.

Κι είναι τόσο σφιχτό το δόκανο της αντιαγροτικής πολιτικής στο λαιμό των μικρονυκοκυραίων της υπαίθρου, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο διαφυγής. Η πολιτική αυτή δεν επιτρέπει στον μικροκαλλιεργητή να προσπαθήσει ν' αυξήσει το πενιχρό εισόδημά του, δουλεύοντας περισσότερο, αφού του απαγορεύει να καλλιεργήσει όσο θέλει και να παράγει όσο μπορεί, επιβάλλοντας περικοπές στις εκτάσεις καλλιέργειας και περιορισμούς στο ύψος της παραγωγής. Ταυτόχρονα, υποβαθμίζει, συνεχώς, την ποιότητα ζωής στο χωριό, αποθαρρύνοντας τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τη γεωργία και την κτηνοτροφία κι αναγκάζοντας τους μεγαλύτερους να δώσουν τα χωράφια τους «αντί πινακίου φακής». Ετσι, η γη συγκεντρώνεται σε λίγους μεγαλοαγρότες κι επιχειρηματίες και προχωράει η πλήρης καπιταλιστικοποίηση της αγροτικής οικονομίας στη χώρα μας.

Ο εξελίξεις είναι δρομολογημένες και η «τύχη» της μικρομεσαίας αγροτιάς έχει προγραφεί. Η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και οι προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ, είναι αποφασισμένη να συνεχίσει την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, μέχρι του ολοκληρωτικού ξεκληρίσματος των φτωχών αγροτών και του περάσματος της αγροτικής οικονομίας στα χέρια «νεοτσιφλικάδων». Αλλωστε, και οι τωρινοί κυβερνητικοί διαχειριστές αυτής της πολιτικής, όπως και οι προκάτοχοί τους, ομολογούν, δημοσίως, πως στόχος τους είναι η δραστική μείωση του ποσοστού αγροτικού δυναμικού, ούτως ώστε ο παραγόμενος πλούτος να καταλήγει σε όσο το δυνατόν λιγότερες - κι επομένως, πλουσιότερες - τσέπες. Είναι, μάλιστα, τόσο αποφασισμένοι, που εμφανίζονται αδιάφοροι και κυνικοί, μην κάνοντας καν λόγο περί εναλλακτικής λύσης απασχόλησης και ζωής για τους χιλιάδες ξεκληρισμένους, που περνούν από τη φτώχεια στην ανεργία και σπρώχνονται προς τον «Καιάδα».

Αλλά, κι αν οι εξελίξεις είναι δυσοίωνες, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει διέξοδος. Και η διέξοδος δεν μπορεί να υπάρξει αλλού, παρά μόνο στον αγώνα. Είναι, δε, πολύ παρήγορο και σημαντικό το γεγονός ότι η μικρομεσαία αγροτιά δεν αποδέχτηκε τη μοίρα της, δε σταύρωσε τα χέρια της, αλλά «βγήκε στο κλαρί» να πολεμήσει για να εξασφαλίσει το μέλλον της. Εδώ και μια δεκαετία αναπτύσσει συνεχείς αγώνες, ερχόμενη σε σύγκρουση με την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και διεκδικώντας την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής υπέρ των δικών της συμφερόντων.

Βεβαίως, η πάλη θα είναι σκληρή και μακρόχρονη κι αυτό που μένει να αντιληφθεί είναι πως ο αγώνας της δεν πρόκειται να είναι αποτελεσματικός αν δε συνδυαστεί με τον πολιτικό απεγκλωβισμό των μικρονυκοκυραίων της υπαίθρου από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που πρεσβεύουν και διαχειρίζονται, εναλλάξ, την ίδια αντιαγροτική πολιτική και τη συσπείρωσή τους στην πολιτική του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία.

Η δύναμη της ΠΑΣΥ

Η ύπαρξη και η δράση της ΠΑΣΥ, στην τελευταία τριετία, αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη για το αγροτικό κίνημα. Οι μικρομεσαίοι αγρότες βρήκαν τον καθοδηγητή τους στον αγώνα για τη σωτηρία και την επιβίωση, έχουν την απαντοχή και την ελπίδα τους και πρέπει να συσπειρωθούν στην ΠΑΣΥ. Τώρα, η πρωτοβουλία των κινήσεων μπορεί να περάσει στο συνεπές αγροτικό κίνημα, που αντιμάχεται, επί της ουσίας, την αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ. Ετσι, οι μικρομεσαίοι αγρότες αν συσπειρωθούν και ενισχύουν την ΠΑΣΥ δίνουν δύναμη στην προσπάθεια αντιμετώπισης της αποπροσανατολιστικής δράσης των ηγεσιών των τριτοβάθμιων αγροτικών οργανώσεων, που είναι συμβιβασμένες και υποταγμένες στη λογική και την πρακτική των κυβερνητικών πολιτικών επιλογών. Ετσι, θα αποκαλύπτεται ο υπονομευτικός και διασπαστικός ρόλος των φιλοκυβερνητικών συνδικαλιστών που φιλοδοξούν να εξελιχθούν σε «Δούρειο Ιππο» μέσα στο αγροτικό κίνημα, καθώς και ο ύποπτος ρόλος κάποιων φιλοΠΑΣΟΚικών αγροτικών παραγόντων, που επιχειρούν να ξαναμπούν στο αγροτικό κίνημα για να εξυπηρετήσουν κομματικές σκοπιμότητες.

Η δράση της ΠΑΣΥ φέρνει πιο κοντά την υλοποίηση των στόχων του συνεπούς αγροτικού κινήματος, που είναι η αλλαγή των συσχετισμών δύναμης και στο κίνημα της μικρομεσαίας αγροτιάς, ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μαχητικής και αποφασιστικής μαζικής διεκδίκησης για την εφαρμογή μιας άλλης πολιτικής, η οποία:

  • Θα προωθεί τον παραγωγικό αγροτικό συνεταιρισμό, που θα διασφαλίζει απασχόληση και βιώσιμο εισόδημα στους μικρομεσαίους αγρότες και θα εξασφαλίζει φτηνά και υγιεινά αγροτικά προϊόντα για τη λαϊκή οικογένεια, μειώνοντας τη διατροφική εξάρτηση της χώρας μας.
  • Θα βελτιώνει τις συνθήκες ζωής στην ύπαιθρο, με τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών και την παροχή αναβαθμισμένων, δημόσιων και δωρεάν, υπηρεσιών Υγείας, Πρόνοιας και Παιδείας, ώστε να σταματήσει η αναγκαστική μετανάστευση των νέων και η ερήμωση των χωριών.

Πολιτική που απαιτεί γενικότερη αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων στο πολιτικό επίπεδο, δημιουργία συνθηκών και προϋποθέσεων σύγκρουσης και ρήξης με τη σημερινή αντιλαϊκή πολιτική για την ανατροπή της. Και σ' αυτή τη ρότα η συμμαχία της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων της πόλης, η συγκρότηση του δικού τους κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία, μπορεί να δημιουργήσει τις συνθήκες για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής σε όφελος της μικρομεσαίας αγροτιάς.


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ