Κυριακή 21 Μάη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 8
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Στο «Ελλάντα»
«Μηδενική ανοχή»

...και όλοι μας στα κάγκελα

«Papieren, papieren»
«Papieren, papieren»
Πόσο απέχει μια κλήση για παράνομη στάθμευση, από το γενετικό φακέλωμα, μέσω δειγματοληψίας DNA καθενός από εμάς; Πολύ; Λίγο; Πρόκειται για υπερβολές και φοβίες; Μακάρι να ήταν έτσι. Ομως η πραγματικότητα και οι μεθοδεύσεις για την εκπλήρωση πασίδηλων δεσμεύσεων δείχνουν άλλα.

Είναι γνωστό πως οι ΗΠΑ πιέζουν την ελληνική κυβέρνηση να λάβει «μέτρα» κατά των λεγόμενων τρομοκρατών και να θεσμοθετήσει νέο «τρομονόμο». Είναι επίσης γνωστό πως οι ΗΠΑ με τον όρο «τρομοκράτες» χαρακτηρίζουν καθέναν που αντιστέκεται στον ιμπεριαλισμό και την τυραννία της «ελεύθερης αγοράς». Καθέναν που παλεύει για ειρήνη, πραγματική δημοκρατία και ανάπτυξη, με κέντρο τον εργαζόμενο άνθρωπο.

Παράλληλα, είναι γνωστή και η στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Ο «Ριζοσπάστης» έχει παρουσιάσει ήδη τη «Μαύρη Βίβλο» της κυβέρνησης Σημίτη. Ενα «πλούσιο» υλικό με επιθέσεις αστυνομικών, συλλήψεις και ποινικές διώξεις ενάντια σε όλους όσοι αντιτίθενται στην εφαρμοζόμενη πολιτική.

Οι Ελληνες κυβερνώντες δε σταματούν εκεί. Τα τελευταία χρόνια ταυτίζονται όλο και πιο φανερά με τους Αμερικανούς ηγήτορες, στους στόχους και τις μεθόδους τους. Ακόμα και η φρασεολογία που χρησιμοποιούν - για να δηλώσουν τη στάση τους απέναντι στους «εγκληματίες» - είναι δανεική από τους Αμερικανούς. Και δεν πρέπει να περνά απαρατήρητη η περίπτωση του όρου «Μηδενική Ανοχή», που αναμασιέται από τους εγχώριους κρατούντες, όντας μια τσίχλα εισαγόμενη εξ Αμερικής.

Ψάχνουν για «εγκληματίες» ή καλλιεργούν την υποταγή του αστυνομικού τρόμου;
Ψάχνουν για «εγκληματίες» ή καλλιεργούν την υποταγή του αστυνομικού τρόμου;
Ο όρος προσδιορίζει τη σκληρότητα με την οποία οι διωκτικές αρχές θα αντιμετωπίσουν κάθε «κακούργο». Πρωτοχρησιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ. Τελευταία, οι Ελληνες αρμόδιοι την προβάλλουν όλο και συχνότερα ως λύση απέναντι στην «παρανομία» (λες και με το μαστίγιο εξαφανίζονται τα κοινωνικά αίτια που την προκαλούν). Και φαίνεται ότι μεθοδεύουν την πλήρη εφαρμογή της, με σκληρές ποινές, βήμα προς βήμα. Από την παράβαση του ΚΟΚ, στη μικροκλοπή. Απ' τη μικροκλοπή, στο βανδαλισμό. Απ' το βανδαλισμό, στο φόνο και ούτω καθ' εξής. Από τα «μικρότερα» στα «μεγαλύτερα». Οι παρακάτω επισημάνσεις είναι ενδεικτικές:

Πρόσφατα, ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μ. Χρυσοχοΐδης, δήλωνε στα ΝΕΑ για τις τροχαίες παραβάσεις και την αντιμετώπισή τους: «Προχωρούμε σε μέτρα. Θα υπάρξουν σύντομα ανακοινώσεις από την κυβέρνηση για τα τροχαία ατυχήματα, για τον περιορισμό τους. Δική μου θέση είναι ότι πλέον πρέπει να επιδείξουμε μηδενική ανοχή».

Στις 12/11/1998, ο Ρ. Τζουλιάνι, δήμαρχος της Νέας Υόρκης - και αμερικανικό «πρότυπο» στην καταπολέμηση της «εγκληματικότητας» - δημοσιοποιεί το «Σχέδιο Ελέγχου της Κυκλοφορίας στην Πόλη κατά τις Διακοπές». Τυπικά, το Σχέδιο αποσκοπούσε στην αντιμετώπιση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, ειδικά στην περίοδο εκείνης της εορταστικής περιόδου. Εισήγαγε την έννοια της «μηδενικής ανοχής» απέναντι στις τροχαίες παραβάσεις: «Για όσους δε συνεργαστούν και όσους αρνηθούν να σεβαστούν τα δικαιώματα των άλλων, η Αστυνομία και η Τροχαία θα εφαρμόσουν αυστηρά τους κανονισμούς κυκλοφορίας και στάθμευσης». Η μηδενική ανοχή εκφράστηκε με υψηλά χρηματικά πρόστιμα και επιβολή πολλών βαθμών ποινής στους παραβάτες.

Δυνάμεις Ασφαλείας εφορμούν εναντίον τρομοκρατών...
Δυνάμεις Ασφαλείας εφορμούν εναντίον τρομοκρατών...
Οι αρχές της Νέας Υόρκης δεν περιορίστηκαν στα τροχαία. Στο βιογραφικό του Τζουλιάνι αναγράφεται: «Για να μειώσει την εγκληματικότητα, εφάρμοσε την τακτική της "μηδενικής ανοχής", δίνοντας έμφαση στην επιβολή των νόμων ενάντια σε ελαφρύτερα και βαρύτερα αδικήματα». Ο ίδιος ο δήμαρχος, στις 13/1/2000, επαινεί εαυτόν για τις «νέες ιδέες» που εφάρμοσε σχετικά με την καταπολέμηση του «εγκλήματος». Ανάμεσα στις «νέες ιδέες» συγκαταλέγει ως πιο σημαντική τη θεωρία της «σπασμένης βιτρίνας». Μια θεωρία κατά την οποία, η αστυνομία τιμωρεί αμείλικτα ακόμα και το σπάσιμο μιας βιτρίνας. Γιατί, αν ανεχτεί το σπάσιμο, όποιος δει τη σπασμένη βιτρίνα, είναι δύσκολο να αντισταθεί στον πειρασμό και να μην εισβάλλει στο κατάστημα για να κλέψει.

Ο Τζουλιάνι αναλύει: «Η θεωρία σημειώνει πως πρέπει να επιδεικνύουμε προσοχή στα μικρά εγκλήματα, γιατί αν δεν το κάνουμε, οι γειτονιές θα βγουν εκτός ελέγχου και τα σοβαρά εγκλήματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα».

Και φαίνεται πως οι εν Ελλάδι συνοδοιπόροι του Τζουλιάνι έχουν μάθει το ποίημα. Στις 14/3/1999, ο Ι. Γεωργακόπουλος, αρχηγός της ΕΛ. ΑΣ. ερωτάται από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: «Εχει μπει η Ελληνική Αστυνομία στους ρυθμούς της "μηδέν ανοχής";» Απαντά: «Εάν εννοείτε ότι η Αστυνομία έχει πάρει την απόφαση να μην ανέχεται τη διάπραξη παραβάσεων, η απάντηση είναι θετική. Διότι η ανοχή αποτελεί στοιχείο πολλαπλασιασμού του φαινομένου... Η εκτίμηση της μέχρι τώρα επιδειχθείσης ανοχής των παραβάσεων είχε ως αποτέλεσμα τη συναγωγή συμπεράσματος ότι οδήγησε στον πολλαπλασιασμό των αδικημάτων και στην εσφαλμένη συμπάθεια πολιτών».

Η «Μηδενική Ανοχή» ενάντια στους μετανάστες περιλαμβάνει «σκούπες» επί δικαίων και αδίκων
Η «Μηδενική Ανοχή» ενάντια στους μετανάστες περιλαμβάνει «σκούπες» επί δικαίων και αδίκων
Ισως το πιο πάνω «απόφθεγμα» του αρχηγού της ΕΛ. ΑΣ. να μην «ψυλλιάζει» τους ανυποψίαστους για το σκοπό της «μηδενικής ανοχής». Αλλωστε ποιος θέλει το έγκλημα και τον πολλαπλασιασμό του; Βεβαίως, αν συνδυαστεί η ύπαρξη των κοινωνικών αιτίων του εγκλήματος, με τον προσανατολισμό της ΕΛ. ΑΣ. στην καταστολή των λαϊκών αγώνων, αυτή είναι η βασική αποστολή της, τότε αβίαστα θα καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι σκοπός δεν είναι η αντιμετώπιση της αύξησης των εγκληματιών, αλλά η δημιουργία της ψυχολογίας του τρόμου για το λαό και η καταστολή για τους ανυπότακτους στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Εν τω μεταξύ το έγκλημα θα συνεχίζει να τρέφει και να τρέφεται και από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους.


Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ